SunnudagsMogginn - 04.03.2012, Blaðsíða 39

Hér má sjá Pixie Geldof með tónlistarkonunni Azealiu Banks og leikkonunni Oliviu Palermo í fremstu röð á sýn-
ingu breska tískuhússins Mulberry á nýliðinni tískuviku í London.
REUTERS
’
Pixie er eins og svo mörg
önnur smástirni skráð á
Twitter en þar fylgjast
rúmlega 17.000 manns með at-
höfnum hennar.
4. mars 2012 39
Ömmur eru til alls vísar. Ungt fólk og saklaust ermeira og minna varnarlaust gegnvart óvæntumuppátækjum þessara vísdómskvenna. Þær eru nefni-lega svo heppnar að vera orðnar nógu lífsreyndar til
að vita að það skiptir engu máli hvað öðrum finnst. Þær láta bara
vaða.
Skella kannski óforvarendis framan í okkur einni af þessum
blautlegu vísum sem þær lærðu fyrir margt löngu og geyma eins
og gull í kolli sínum. Eina veit ég ömmu sem á það til að gjóa
glottandi auga til dótturdóttur sinnar (sem er fullorðin, bara svo
því sé haldið til haga) og svo fer hún stundarhátt með þessa
ágætu vísu og slær út handleggjunum með þó nokkrum til-
þrifum:
Ingibjörg var afar gleið
einkanlega að neðan,
Holtamaður henni reið
hún var að prjón’á meðan.
Þetta er náttúrlega ekkert annað en dásemd og dýrð að kunna
að skemmta sér svona í hversdeginum og þora að vera amma
sem kann að meta góðar klámvísur. Og
vísan er svo miklu meira en lítil saga af
henni Ingibjörgu, hún er líka tímanna
tákn, svipmynd frá gömlum og horfn-
um tíma. Þegar Ingibjörg gleiða var
upp á sitt besta þá létu konur ekki
nokkra stund til spillis fara við að
sinna húsverkum og því sem þurfti að
gera á heimilinu, enda verkefnin ærin
og endalaus. Það er eitthvað ein-
staklega heimilislegt og rómantískt við
þessa mynd af konu sem prjónar af yf-
irvegun á meðan Holtamaður gagnast
henni. Nútímafólk ætti hiklaust að taka
sér þetta til fyrirmyndar og tvinna sem oftast saman hversdags-
störf og ástarleiki. Uppvask, skúringar, eldamennska, tölvu-
vinna, bóklestur, allt býður þetta upp á hinar ýmsu útfærslur.
Eitthvað er það líka við þessar gömlu góðu klámvísur sem er
svo heillandi, þær eru listilega saman settar, til þeirra hefur ekki
verið kastað höndum. Og þær hafa það fram yfir margar nýrri að
vera fallegar en ekki sóðalegar. Og húmorinn er ekki langt und-
an:
Hringasólir hjá honum
hafa skjól um nætur.
Eru tólin á honum
eins og njólarætur.
Mikið sem það er bjart yfir því að kalla konur Hringasólir, segi
ekki meir. Konur heyra bara allt of sjaldan svona falleg orð um
sig höfð. Enn og aftur erum við minnt á horfna tíma í líkinga-
málinu, því hver þekkir njólarætur í dag? Allt illgresi er niður
slegið og upprætt, ekkert fær að vaxa í friði villt. Þessi vísa er
ágæt áminning til okkar um að gramsa aðeins meira í moldinni.
Vera ekki svona helvíti sótthreinsuð, klippt og skorin alltaf
hreint. Hættum að vera ferköntuð og prúð. Slökum aðeins á
taumnum, hleypum klárnum, leyfum honum að finna til sín og
njótum þess að sitja hann.
Hér er ein ljósblá vísa til viðbótar, fjarska fögur mynd frá
gleðistund sem hefur örvað geð höfundarins og hleypt blóðinu af
stað:
Dansa sprundin dátt í nótt,
dilla lund með sanni.
Langar stundir líða fljótt,
lifnar undir manni.
Og að lokum er það kurteislega bónin um að fáða:
Undarlega ástin skín,
ævinlega svona ferðað.
Gætirðu ekki góða mín
gert svo vel að lofa mérðað.
Hún var að
prjóna á meðan
’
Nútíma-
fólk ætti
hiklaust
að taka sér þetta
til fyrirmyndar
og tvinna sem
oftast saman
hversdagsstörf
og ástarleiki.
Stigið í
vænginn
Kristín Heiða
khk@mbl.is
urnar væru ekki munnmæli eins og talið væri, heldur verk stílfærra
höfunda eins og Snorra Sturlusonar sem hann taldi höfund Eglu. Þá
dró Sigurður efni í Íslenska lestrarbók 1400-1900 sem út kom 1924.
Þar birti hann ritgerð sína um samhengi íslenskra bókmennta og hafði
bók þessi mikil áhrif enda var hún notuð í skólum í áratugi.
„Sigurði var jafnumhugað um að efla íslenska menningu í samtíð-
inni og að breytingarnar í þjóðfélaginu leiddu ekki til menningarrofs.
Hann var því ekki aðeins menningarfrömuður heldur einnig varð-
veislumaður. Áhrifa hans hér á landi gætti því ekki síður í menningar-
umræðu en rannsóknum og gætir enn. En lengst verður hans líklega
minnst sem eins helsta rithöfundar hér á landi á 20. öld,“ segir á Vís-
indavefnum. Um heimspeki Sigurðar segir á Heimspekivefnum að
áhugi hans á þeirri fræðigrein hafi beinst einkum að lífinu, manninum
og þroskanum. „Heimspekin er ekki aðeins starfsgrein heldur hluti af
tilveru mannsins sem frjálsrar, hugsandi veru,“ eins og komist er að
orði.
„Sigurður Nordal var af þeirri gerð hugvísindamanna sem leita
skilnings og sannleiks jöfnum höndum af rökfastri hugsun sem innsæi
ímyndunaraflsins — sem hjá honum var öðrum þræði skáldæð, þrá
eftir fegurð og gleði. Hann elskaði lífið. Öll fræði voru honum fyrst og
fremst leit að lífi í víðtækustu merkingu — öllu brölti og bjástri mann-
anna, draumum þeirra og vilja ... Bækur, fornar sem nýjar, voru hver
þeirra varðveisla einhvers úr mannlegu lífi, og hlutverk fræðimanns-
ins að hjálpa þessu lífi til að lifa áfram í sem skærastri birtu, mönnum
til yndis, þekkingarauka og visku,“ sagði Kristján Albertsson í minn-
ingargrein að Sigurði látnum haustið 1974.
Sigurður Bogi Sævarsson sbs@mbl.is
’
Öll fræði voru
honum fyrst og
fremst leit að
lífi í víðtækustu
merkingu.
Kristján
Albertsson.
Kattakaffihús hafa löngum verið
vinsæl í stórborginni Tókýó í Japan
en þar hefur kattafólk getað mætt
eftir vinnu til að slaka á, leikið sér
við ketti og drukkið te. Nú er verið
að breyta reglunum í borginni
þannig að kettirnir megi ekki
„vinna“ eftir klukkan átta á kvöld-
in. Hiromi Kawase, eigandi katta-
kaffihúss í borginni, er ósáttur við þetta. „Það vita all-
ir að kettir eru svo ánægðir á kvöldin,“ sagði Kawase
sem óttast um framtíð kaffihússins en hún lokar
núna klukkan tíu og margir viðskiptavinanna mæta
eftir klukkan átta á kvöldin. Vinsældir kaffihúsanna
má rekja til strangra laga um dýrahald í fjölbýlis-
húsum þannig að kaffihúsin eru kjörin til að fá að
komast í tengsl við dýr. Fyrir þetta borga kattakaffi-
húsagestir um 1.500 krónur á klukkustund.
Breytt kattakaffihús
Frakki nokkur er búinn að
lögsækja Google út af mynd
sem hægt er að sjá á götu-
korti Google Maps. Á mynd-
inni sést maðurinn pissa úti
í sínum eigin garði. Hann
segir að vegna þessa sé
hann orðinn aðhlátursefni í
þorpinu sem hann býr í. Maðurinn er í kringum fimm-
tugt og býr í 3000 manna þorpi í Maine-et-Loire-
héraði. Hann krefst þess að myndin verði fjarlægð en
þorpsbúar þekktu manninn þrátt fyrir að andlit hans
hefði verið tekið úr fókus. Hann krefst skaðabóta að
upphæð 1,7 milljóna króna.
Pissar í Google
Með Alexu Chung á tískusýningu House of Holland.
REUTERS