Morgunblaðið - 30.01.2013, Blaðsíða 29

um tímamótum er ég full þakk-
lætis fyrir að hafa fengið að
verða samferða Kalla þennan
tíma. En hugur minn er líka
fullur af djúpri sorg yfir sam-
vistum og minningum sem ekki
verður nú fjölgað.
Innilegar samúðarkveðjur
sendum við Finnbogi móður
Kalla, systkinum hans, börnum
og öðrum afkomendum. Sér-
stakar kveðjur sendum við
elskulegum bróður mínum,
Sigga, sem svo mikið hefur
misst úr lífi sínu.
Blessuð sé minning Kalla,
þessa góða vinar og samferða-
manns.
Ingibjörg Vigfúsdóttir.
Í dag kveð ég mág minn og
góðan vin, Karl Valdimarsson.
Karl eða Kalli eins og hann var
kallaður, var eldri bróðir
mannsins míns, frændi dætra
minna og einstakur vinur vina
sinna. Hann hefur ávallt skipað
stórt hlutverk í fjölskyldu okkar
ásamt Sigga, eftirlifandi eigin-
manni hans.
Það var því mikið áfall þegar
þær fregnir bárust þann 30.
desember síðastliðinn að Kalli
hefði slasast alvarlega og óvíst
væri um framhaldið. Einnig var
það óendanlega sárt þegar bat-
inn varð ekki eins og vonast var
eftir og enginn viðbúinn því að
hann myndi falla frá langt fyrir
aldur fram. Með skyndilegu frá-
falli Kalla hefur skapast skarð í
raðir fjölskyldunnar. Kveðju-
stundin kom allt of fljótt og
höggið því snöggt og óvænt.
Síðustu dagar hafa verið erfiðir
þar sem mikil sorg og söknuður
ríkir í fjölskyldunni. Á svona
tímum áttar maður sig á hversu
huggandi það er að skynja þann
kærleik og væntumþykju sem
býr í stórfjölskyldunni og finna
stuðning frá góðum vinum.
Þegar ég hugsa til baka þá er
ég afar þakklát fyrir að hafa
kynnst Kalla. Fyrstu kynni okk-
ar voru þegar ég og maðurinn
minn Jón Gretar byrjuðum að
vera saman árið 1996. Kalli tók
vel á móti mér með sínum
ákveðna svip en ég skynjaði
strax að undir yfirborðinu bjó
mýkt og hlýja.
Allt frá fyrstu kynnum urð-
um við miklir vinir og áttum
auðvelt með að sjá spaugilegu
hliðarnar á lífinu. Við áttum
einnig sama afmælisdag og við
töluðum oft um hvað okkur
þótti vænt um það.
Kalli var einstakur maður
með stóran persónuleika. Hann
var hreinskiptinn og ræddi mál-
in umbúðalaust. Það var hress-
andi að spjalla við hann, þó sér-
staklega um pólitík. Þar dró
hann ekkert af og hafði
ákveðnar skoðanir á mönnum
og málefnum. Kalli var ekkert
að sykurhúða hlutina sem varð
til þess að oft sköpuðust
skemmtilegar umræður. Marg-
ar af mínum bestu minningum
með Kalla eru við eldhúsborðið
hjá ömmu Gretu á Kleppsveg-
inum. Það verður víst seint sagt
að þau tvö hafi verið skoðana-
systkini í pólitík og áttu það til
að hrista hausinn yfir hvort
öðru. Pólitískar umræður við
eldhúsborðið hjá ömmu Gretu
enduðu þó oftast nær vel…ef
boðið var uppá kaffi og með því
á eftir.
Margs er að minnast. Ég á
þó eina sérstaka minningu frá
því í haust þegar Kalli og Siggi
buðu okkur hjónum heim ásamt
Ingu mágkonu Kalla og Finn-
boga eiginmanni hennar. Við
áttum saman dásamlega kvöld-
stund, borðuðum góðum mat og
tókum þátt í skemmtilegum
samræðum.Kalli var í essinu
sínu og sýndi sínar bestu hliðar.
Þetta kvöld er ein af þeim dýr-
mætu minningum um Kalla sem
ég mun ávallt geyma.
Elski Siggi minn, innilegar
samúðarkveðjur, þinn missir er
mestur. Einnig sendi ég sam-
úðarkveðjur til barna hans frá
fyrra hjónabandi, þeirra Mar-
ínar, Grétu, Jóns Hilmars og
Auðuns, auk tengdabarna og af-
komenda. Hugur minn er hjá
ykkur.
Elsku Kalli, ég bið Guð að
blessa þig og kveð þig með
söknuði. Ég, Jón Gretar og
stelpurnar elskuðum þig öll svo
heitt. Minning þín lifir í hjört-
um okkar. Hvíl í friði, kæri vin-
ur.
Þín vinkona.
Anna Katrín.
Dáinn – horfinn – harma-
fregn.
Elsku Kalli minn.
Við sem vorum búin að
ákveða að verða gömul saman
og hafa gaman eins og alltaf en
Guð ræður. Við Kalli höfum
ekki bara verið frændsystkin,
við vorum miklir vinir. Allt frá
því við vorum lítil börn vorum
við mikilir mátar og brölluðum
margt saman sem ég get nú ylj-
að mér við.
Ég sakna þín, Kalli minn.
Hvers vegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Megi algóður Guð geyma
Sigga þinn, börnin þín, Gretu
frænku og alla aðstandendur.
Erla.
Kær vinnufélagi og elskuleg-
ur vinur er fallinn frá og komið
er að ótímabærri kveðjustund.
Það var fyrir rúmum áratug
sem leiðir okkar Kalla lágu
saman á Tryggingastofnun. Ég
hafði unnið þar í nokkra mánuði
þegar Kalli var ráðinn og saman
gengum við veg nýliðans við að
kynna okkur lög og reglugerðir
tryggingalöggjafarinnar.
Kalli var einn af þeim mönn-
um sem vöktu strax athygli
þess fólks sem leið átti í Þjón-
ustumiðstöðina. Ekki bara
vegna þess að hann var lengi
vel eini karlmaðurinn á 1. hæð-
inni heldur einnig vegna þess að
hann var myndarlegur og með
heillandi framkomu.
Félagslyndur var Kalli og
hafði gaman af því að ræða um
menn og málefni og lá sjaldnast
á skoðunum sínum. Hann hafi
yndi af því að tala um mat og
matargerð og var matgæðingur
frá náttúrunnar hendi. Ósjaldan
kom hann með alls kyns góð-
meti í vinnuna sem hann leyfði
vinnufélögum sínum að njóta
með sér, sultur, kæfu eða ný-
bökuð brauð.
Á okkar fyrstu árum hjá TR
var ýmislegt brallað með vinnu-
félögunum eins og gengur og
gerist á góðum vinnustöðum.
Við stofnuðum gönguklúbb sem
átti að sjá okkur, innisetufólk-
inu, fyrir hreyfingu, útiveru og
skemmtun. Hver meðlimur
útbjó gönguleið í nágrenni
heimilis síns, sagði göngufólki
sögur og fróðleik um hverfið og
endað var á kvöldverði. Þetta
voru óviðjafnanlegar stundir
þar sem Kalli fór á kostum með
fádæma kímni og hreinskilni.
Í sumarferðum TR var feng-
ur að sitja nálægt Kalla því
hann var manna hressastur og
sagði óspart skopsögur af sér
og sínum.
Í vinnunni hefur skapast sá
siður að efna til Vinaleikjar í
byrjun aðventu ár hvert. Eitt-
hvað var farið að draga úr
áhuga Kalla á leiknum fyrir síð-
ustu jól og fann hann leiknum
allt til foráttu, sagði m.a. að
hann væri alveg orðin uppi-
skroppa með hugmyndir að því
hvernig gleðja ætti vini sína og
dró frekar lappirnar með það að
vera með.
Að lokum tókst okkur þó að
tala Kalla til og gáfum honum
ýmis góð ráð til að nota við leik-
inn. Það var ekki að sökum að
spyrja, Kalli fór alveg á kostum
við að gleðja sinn vin og það
gerði einnig sá sem átti að
gleðja Kalla. Kalli fékk hvern
óvæntan glaðninginn á fætur
öðrum og gleðin og eftirvænt-
ingin óx með degi hverjum. Á
síðasta deginum hafði Kalli það
á orði að þetta hefði verið
skemmtilegasta vinavikan sem
hann hefði nokkru sinni tekið
þátt í. Svona var Kalli í hnot-
skurn, oft þvermóðskufullur í
upphafi en þvermóðskan breytt-
ist oftar en ekki í barnslega og
einlæga gleði.
Heimili Kalla og Sigga var
glæsilegt og þeir höfðingjar
heim að sækja. Þeir höfðu líka
eignast sinn eigin skika á Suð-
urlandi þar sem þeir nostruðu
við að setja niður tré, runna og
blóm. Þeir nutu þess að sitja í
lundinum sínum og horfa á feg-
urðina í gróðrinum og ímynda
sér hvar litla draumakotið
mundi rísa.
Kalla hlakkaði til að komast á
eftirlaunin og njóta lífsins með
Sigga sínum, hann ætlaði svo
sannarlega að mála bæinn
bleikan. En fyrirætlanir ganga
ekki alltaf eftir og svo var með
fyrirætlun Kalla.
Ég mun minnast Kalla með
hlýju og þakklæti.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Fríða Björg
Aðalsteinsdóttir.
Minn kæri vinur Karl Valdi-
marsson er fallinn frá og minn-
ingar hrannast upp. Allar þess-
ar góðu og gefandi minningar
sem eru svo mikils virði. Það er
mikið áfall að horfa á eftir góð-
um vini sem ætlaði að njóta efri
ára með manninum sínum.
Hann var ákveðinn í að rækta
garðinn sinn áfram, bæði hér í
borg og fyrir austan fjall, þar
sem yndisreitur beið þeirra. Ég
var svo heppin að verða vinnu-
félagi og vinur Kalla þegar við
unnum saman hjá Trygginga-
stofnun. Þegar ég lít til baka
var tíminn sem við áttum saman
einstakur. Tími gleði, kímni og
kærleika og það er ekkert smá-
ræði.
Við áttum líka oft alvarlegar
samræður um lífið og tilveruna,
sem oftar en ekki fóru út í mun-
aðarfullar mataruppskriftir og
enduðu oft á tíðum með um-
ræðum um megrunarkúra og
fullkominn lífsstíl. Kalli var öfl-
ug og sterk persóna, hreinskil-
inn og sagði sína meiningu.
Hann gat verið algerlega þvers-
um ef hans skoðanir lágu þann-
ig. Hann var heill í sínu. Ég
þakka fyrir einlæga vináttu og
þann tíma sem við áttum sam-
an. Elsku Siggi minn, þú átt
alla mína samúð og mínar dyr
munu alltaf standa opnar þegar
þú þarft á að halda.
Með saknaðarkveðju.
Bergþóra Einarsdóttir.
Karl Valdimarsson hóf störf í
Tryggingastofnun ríkisins
haustið 2001. Hann hafði afar
sterka nærveru og verður þjón-
ustumiðstöðin okkar ekki söm
að honum gengnum.
Kalli kom til okkar frá Geð-
hjálp þar sem hann hafði unnið
um nokkurt skeið. Hann hafði
því mikla þekkingu á málefnum
þeirra sem búa við geðræn
vandamál. Sú þekking nýttist
honum vel í þjónustu hans við
skjólstæðinga og viðskiptavini
Tryggingastofnunar. Hann var
ljúfur drengur, traustur og fast-
ur fyrir. Þau sem nutu hans
þjónustu óskuðu enda mörg eft-
ir því að hann væri til kallaður
þegar þau áttu við okkur erindi.
Ljóst er að þau munu nú sakna
þess að geta ekki lengur leitað
til hans.
Kalli hafði afdráttarlausar
skoðanir á málefnum líðandi
stundar og lá ekki á þeim, það
var því oft líflegt í kringum
hann – og mikið hlegið. Um-
ræðum lauk svo jafnan á því að
hann sagði: „En þetta er nú
bara mín skoðun!“ – kastaði aft-
ur höfðinu og parkeraði því
þannig. – Þá þurfti ekki að
ræða það frekar.
Kalli var vanafastur og ekki
tilbúinn til að breyta breyting-
anna vegna en lagði sig fram
um að koma til móts við breytt-
ar þarfir. Fór m.a. á námskeið
til þess að læra að takast á við
breytingar þegar okkur lá hvað
mest á í úrbótavinnunni í
Tryggingastofnun. Hann var
samviskusamur starfsmaður,
stundvís og sinnti starfi sínu af
trúmennsku. Góður félagi sem
við söknum og syrgjum.
Við munum einnig sakna þess
mikið að hitta ekki eiginmann
hans – hann Sigga – á hátíðar-
og samverustundum starfs-
manna og maka þeirra. Þeir
voru afar samhentir, eins ólíkir
og þeir e.t.v. voru. Báðum var
þeim gefið að vera miðpunktar
samkvæmisins, hvor á sinn hátt.
Á milli hátíðanna datt Kalli
illa á leið sinni í vinnuna. Hann
sinnti þó vinnunni allan daginn,
fann fyrir verkjum í skrokknum
en vildi ekkert gera í því. Það
var ekki fyrr en um kvöldið, að
vinnudegi loknum, að hann fékk
óbærilegar höfuðkvalir og fór
upp á spítala þar sem hann svo
hné niður. Hann kom ekki aftur
til fullrar meðvitundar. Um
tíma leit þó út fyrir að um hæg-
an en öruggan bata væri að
ræða, en skyndilega fór á annan
veg. Við höfum fylgst með líðan
Kalla þessar vikurnar og glaðst
þegar vel virtist ganga en fyllst
mikilli sorg þegar sýnt var
hvert stefndi.
Við söknum góðs félaga og
samstarfsmanns. Vottum eigin-
manni hans, börnum þeirra,
móður og öðrum aðstandendum
samúð okkar við fráfall góðs
drengs.
Blessuð sé minning Karls
Valdimarssonar.
F.h. samstarfsfólks hjá
Tryggingastofnun,
Sigríður Lillý
Baldursdóttir,forstjóri.
Samstarfsfólk Karls Valdi-
marssonar á Samskiptasviði
Tryggingastofnunar saknar
starfsfélaga sem var kippt af
vettvangi með sviplegum hætti.
Kalli, eins og hann var jafnan
kallaður, starfaði í þjónustumið-
stöð Tryggingastofnunar í
meira en áratug og setti sinn
svip á starfshópinn. Hann var
sterkur persónuleiki, hafði
skoðanir á mönnum og málefn-
um, tók virkan þátt í umræðum
á fundum og kom þá oft með
óvænt sjónarhorn. Margir við-
skiptavina Tryggingastofnunar
vildu helst leita til hans þegar
þeir áttu erindi í þjónustumið-
stöðina.
Á kaffistofunni var gott að
byrja daginn með Kalla með
vangaveltum um vinsælustu
sjónvarpsþættina eða með því
að taka snúning á helstu mál-
efnum líðandi stundar. Það gat
leitt til hressilegra skoðana-
skipta. Hann hafði lifað margt,
verið víða og átti margar góðar
sögur sem hann deildi með okk-
ur. Þannig er gott að muna
Kalla, kankvísan, innan um „all-
ar hinar kerlingarnar“, eins og
hann sagði sjálfur.
Við sendum Grétu, móður
Kalla, Sigga, eiginmanni hans,
börnum og öðrum aðstandend-
um hugheilar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd starfsfólks Sam-
skiptasviðs Tryggingstofnunar,
Þorgerður Ragnarsdóttir.
HINSTA KVEÐJA
Elsku Kalli minn
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Takk fyrir allt og allt
Þín
Sesselja Sumarrós.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. JANÚAR 2013
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HINRIK ÓSKAR GUÐMUNDSSON,
Bóli, Biskupstungum,
andaðist á dvalarheimilinu Lundi 20. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Skálholtskirkju
föstudaginn 1. febrúar kl. 14.00.
Ólavía Vilhjálmsdóttir, Sigurður Þorvaldsson,
María Þórðardóttir,
Halla Steinunn Hinriksdóttir,
Óskar Ingvi Sigurðsson, Eiríkur Elis Harðarson.
✝
Þökkum auðsýnda samúð vegna andláts og
útfarar
SIGRÍÐAR ÁSTU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Hábergi 3,
Reykjavík.
Aðstandendur.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
PETREA GUÐNÝ PÁLSDÓTTIR,
Grundargötu 16,
Grundarfirði,
sem lést á Heilbrigðistofnun Vesturlands,
Akranesi, laugardaginn 26. janúar,
verður jarðsungin frá Grundarfjarðarkirkju
laugardaginn 2. febrúar kl. 14.00.
Steinbjörg Elíasdóttir, Árni Eiríksson,
Petrína Guðný Elíasdóttir, Ólafur Ægir Jónsson,
Margrét Elíasdóttir, Þorkell Pétur Ólafsson,
Elín Katla Elíasdóttir, Steinar Helgason,
Finnbogi Elíasson, Sigurlaug Björnsdóttir,
Kjartan Elíasson, Svanhvít Guðmundsdóttir,
barnabörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGUNN EGILSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn
25. janúar.
Jarðsungið verður frá Áskirkju þriðjudaginn
5. febrúar kl. 15:00.
Sigríður Matthíasdóttir, Guðmundur Kristinsson,
Helga Matthíasdóttir, Valmundur Gíslason,
Erna Matthíasdóttir, Víðir Bergmann Birgisson,
Egill Matthíasson, Linda Lek Thieojanthuk,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÞÓRA DÓRA EINARSDÓTTIR,
Gógó,
frá Varmahlíð undir Eyjafjöllum,
lést 25. janúar sl. Útför fer fram frá
Ásólfsskálakirkju laugardaginn 2. febrúar
kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast
hennar er bent á líknarfélög.
Sigurður Jakob Jónsson, Anna Birna Þráinsdóttir,
Einar Sigurðsson,
Ingveldur Anna Sigurðardóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, bróðir og frændi,
SIGURÐUR ÞÓRÐARSON,
Grandavegi 11,
áður Fossagötu 14,
Reykjavík,
lést á dvalarheimilinu Grund mánudaginn
28. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Þóra Gísladóttir
Helga Þórðardóttir
og aðrir vandamenn.