Morgunblaðið - Sunnudagur - 03.03.2013, Blaðsíða 20

*Heilsa og hreyfingVinkonur á Akureyri hittast á miðvikudagskvöldum og ganga götur bæjarins í heilsubótarskyni »22
K
ostnaðurinn við að byrja í hnefaleikum er ekki mikill. Það þarf bara
að koma með föt, annað færðu lánað. Allan búnað, hanska og vafn-
inga. Það er ekki nema viðkomandi ætli að halda áfram sem hann
vill kannski kaupa sér sína eigin hanska og vafninga,“ segir Vil-
hjálmur Hernandez, þjálfari hjá Hnefaleikastöðinni sem staðsett er á Viðar-
höfða. Vilhjálmur stofnaði Hnefaleikastöðina 2007 og er yfirþjálfari keppnis-
liðsins Æsir. Hann hefur þjálfað fjölmarga Íslandsmeistara og er einn
farsælasti þjálfari landsins.
Vilhjálmur segir að meðlimir séu rúmlega 300 og þeir séu allt niður í átta
ára gamlir. „Við erum með stærsta unglingastarf á landinu. Ég er búinn að
vera að byggja það upp síðastliðin ár. Við vorum með mömmunámskeið líka
sem var skemmtilegt og fjölmennt. Þetta er fyrir alla, konur og kalla.“
Að æfa hnefaleika er ekki ávísun á að fara í hringinn. Það er engin skylda.
„Sumir eru bara í þessu til að læra grunninn.
Ég hef verið með stráka sem voru mjög stífir en eftir smá þjálfun kemur
mýktin. Það þarf að vera mjúkur í líkamanum og það kemur smátt og smátt.
Það gera sér nefnilega ekki allir grein fyrir því hvað þetta er flókin íþrótt.
Þetta snýst ekki bara um að kýla í púðann. Jafnvægi, staðsetning, hreyfing á
löppum og að hreyfa sig rétt. Allt skiptir þetta máli.“
Ólympískir hnefaleikar ná ekki hátt á listum yfir fjölda
hættulegra meiðsla en í öllum íþróttum er áhætta á
meiðslum. Í bardaga er höfuðhlífðarbúnaður skylda og
hanskarnir eru líka þykkir til að verja þá sem kýla og verða
fyrir höggum.
Fjölmargir hafa farið í hnefaleika og grennst mikið. Þannig
missti Símon Þorkell Símonarson Olsen 61 kíló á einu ári.
Tók hægri krók á kílóin.
Byrji ekki yngri en 8-9 ára
Vilhjálmur segir að boxið sé ódýr hreyfing
sem virkar vel fyrir flesta. „Margir
krakkar nota frístundakortin hingað.
Það er einhver 20 þúsund kall og
ársgjaldið hér er 36 þúsund.
Það er ekki mikið eftir. Fótbolt-
inn er til dæmis mun dýrari.
Ég mæli ekki með að krakkar
byrji sex ára en átta níu ára
krakkar hafa verið hérna og staðið
sig vel.“
HNEFALEIKAR ERU FYRIR ALLA
Einstaklings-
íþrótt í hópi
VILHJÁLMUR HERNANDEZ KENNIR KRÖKKUM, KONUM OG
KÖRLUM HNEFALEIKA. HANN HEFUR LAGT METNAÐ SINN Í
AÐ BYGGJA UPP ÖFLUGT UNGLINGASTARF.
Benedikt Bóas benedikt@mbl.is
Morgunblaðið/Styrmir KáriMorgunblaðið/Golli
Vilhjálmur segir hnefa-
leika flókna íþrótt.
Þeir snúist ekki bara
um að kýla í púða.
margir töldu að alvarlegt of-
beldi á götum úti hefði aukist í
kjölfar kennslu í hnefaleikum.
Læknar gerðu sig gildandi í
þessari umræðu og voru það
tveir læknar, Kjartan J. Jóhanns-
son og Helgi Jónasson, sem
lögðu fyrstir fram frumvarp á
Alþingi um bann við hnefa-
leikum sem var samþykkt 1956.
Þrátt fyrir bann við hnefa-
leikum æfðu menn samt sem
áður íþróttina. Einn þeirra var
t.d. Bubbi Morthens sem hefur
verið mikill áhuga- og stuðn-
ingsmaður hnefaleika frá unga
aldri en hann æfði sjálfur í Dan-
mörku þegar hann var 15 ára
Hnefaleikar hafa verið stund-
aðir á Íslandi með hléum frá
árinu 1916 en árið 1956 var
íþróttin bönnuð með lögum.
Árið 2002 setti Alþingi lög sem
leyfðu áhugamannahnefaleika á
ný eftir miklar umræður bæði á
Alþingi og einnig í þjóðfélaginu.
Forsprakki hnefaleika á Ís-
landi var Vilhelm Jakobsson en
hann hafði lært hnefaleika í
Danmörku í heimsstyrjöldinni
fyrri og hóf að kenna ungum
karlmönnum íþróttina árið
1916 þegar hann kom til lands-
ins.
Um 1950 hófst mikill áróður
gegn hnefaleikum þar sem
árið 1971. Hann átti síðar eft-
ir að koma mikið við sögu í
baráttunni við að lögleiða
ólympíska hnefaleika hér á
landi.
Árið 2001 var flutt á Alþingi
frumvarp um að leyfa ólymp-
íska hnefaleika, en þar fór
fremstur í flokki Gunnar Birg-
isson, fyrrverandi bæjarstjóri í
Kópavogi. Helstu rök með
frumvarpinu voru þau að
ólympískir hnefaleikar væru
keppnisgrein á Ólympíu-
leikunum og að það væri ein-
stakt í heiminum að ólympíu-
grein væri bönnuð með
sérstakri löggjöf.
Nærri hundrað ára saga hér á landi
Meiðsli í hnefaleikum eru ekki algengari en í öðrum íþróttum.
AP