Morgunblaðið - 04.05.2013, Blaðsíða 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. MAÍ 2013
✝ Ingólfur Júlíus-son fæddist á
Akureyri 4. maí ár-
ið 1970. Hann lést í
Reykjavík 22. apríl
2013.
Foreldrar hans
eru Júlíus J. Daní-
elsson, fyrrverandi
ritstjóri Búnaðar-
blaðsins Freys, f. 6.
janúar 1925 og
Þuríður Árnadóttir
íþróttakennari, f. 23. júlí 1933.
Systkin Ingólfs eru Árni Daníel,
sagnfræðingur, f. 31. júlí 1959
og Anna Guðrún, kennari, f. 20.
júní 1961. Árni Daníel er kvænt-
ur Birnu Gunnarsdóttur, f. 12.
mars 1965 og eiga þau einn son,
Pétur Xiaofeng, f. 24. apríl
2007. Börn Árna Daníels af
fyrra hjónabandi eru Ari Júlíus,
f. 15. september 1990 og María,
f. 15. mars 1992. Anna Guðrún
er gift Viðari Hreinssyni bók-
menntafræðingi, f. 3. nóvember
1956. Börn þeirra eru Egill, f. 23
september 1984, Auður, f. 8. maí
1987, Bjarki Hreinn, f. 4. apríl
1993 og Gunnhildur, f. 6. desem-
ber 1994. Sambýlismaður Auðar
er Hrafn Fritzson, f. 24. sept-
ember 1984 og sonur þeirra er
Þorri, f. 25. janúar 2010. Hálf-
systir Ingólfs samfeðra var Guð-
björg Júlíusdóttir, f. 13.9. 1950,
Garðshorni í Svarfaðardal til
sex ára aldurs, þegar fjöl-
skyldan flutti til Reykjavíkur.
Hann stundaði nám í Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti en var
sjálfmenntaður á mörgum svið-
um tölvuvinnslu og ljósmynd-
unar. Ingólfur starfaði við um-
brot, fréttamennsku og
ljósmyndun, sjálfstætt og við
flesta stærri fjölmiðla á Íslandi
frá árinu 1996. Fyrst sem um-
brotsmaður á prentmiðlum og
tökumaður fréttamynda í sjón-
varpi. Ljósmyndun varð um síð-
ir meginstarf hans. Síðustu árin
var hann ljósmyndari Reuters-
fréttastofunnar á Íslandi.
Myndir Ingólfs hafa farið um
víða veröld og hlotið margar
viðurkenningar, til dæmis var
ein mynda hans meðal frétta-
mynda ársins hjá Reuters árið
2010 og árið 2011 var mynd
hans talin með óvæntustu mynd-
um ársins hjá Time Magazine.
Hann hélt ljósmyndasýningar
og tók þátt í samsýningum. Ing-
ólfur var gítarleikari í hljóm-
sveitinni Q4U, fékkst við mynd-
bandagerð, útskurð,
fjallamennsku og margt fleira.
Árið 2011 tók hann myndir í
bókina Ekki lita útfyrir með
texta eftir Evu Hauksdóttur.
Hann var virkur í víkingafélag-
inu Einherjum og átti gott safn
af miðaldavopnum og verjum.
Útför Ingólfs verður í dag, 4.
maí 2013, í Silfurbergi í tónlist-
arhúsinu Hörpu kl. 13.
d. 11.1. 2003, hún
var gift Einari
Bogasyni, f. 19.10.
1941, d. 4.1. 2006.
Börn þeirra eru
Alex Bogason, f. 29.
maí 1980, sambýlis-
kona hans er Betsý
Ceaves, f. 1. febr-
úar 1982. Bogi Ein-
arsson, f. 4. nóv-
ember 1981,
eiginkona hans er
Elisabeth Einarsson, f. 16. maí
1980, dóttir þeirra er Freja
Bogadóttir, f. 2. apríl 2013.
Lára, f. 2. júlí 1991. Sambýlis-
maður hennar er Robin Fjun
Sjöstrand, f. 1. maí 1990.
Ingólfur kvæntist 19. maí
2001 Monicu Haug, verslunar-
stjóra, f. 19. júní 1970. For-
eldrar hennar eru Svein Martin
Haug, verkfræðingur, f. 22. jan-
úar 1939 og Berit Haug, einka-
ritari, f. 30. mars 1938. Systir
hennar er Kristine Themsen,
gullsmiður, f. 28. mars 1969, gift
Bjarne Themsen, rafvirkja, f.
27. desember 1964. Þau eru bú-
sett í Noregi og eiga einn son,
Jon Frede, f. 26. febrúar 2002.
Dætur Ingólfs og Monicu eru
Hrafnhildur Sif, f. 3. september
2001 og Sara Lilja, f. 3. júní
2003.
Ingólfur ólst upp í Syðra-
Elskulegur frændi okkar Ing-
ólfur er fallinn frá, langt um
aldur fram. Gógó, móðir Ingólfs
og móðursystir okkar, er ein
átta glaðværra og samrýndra
systkina sem voru alin upp í
Sogamýri. En í æsku var
Rauðagerði 32 fasti punkturinn
í tilveru okkar, þar kom stór-
fjölskyldan saman og þar var
oft glatt á hjalla.
Ingólfur var skírður í höfuðið
á móðurbróður okkar og var
mjög kært með þeim frændum.
Elsku rauðhærði hárprúði
frændi okkar var mikill ljúfling-
ur sem hafði áhuga á mótorhjól-
um og bílum. Við munum þá
nafna í skúrnum í Rauðagerði
eitthvað að bralla, þar var
nefnilega hægt að blása lífi í
hluti sem aðrir höfðu dæmt
ónýta og koma þeim í umferð á
ný. Ingólfur var alltaf að gera
góð kaup á ýmiss konar far-
artækjum, í misjöfnu ásigkomu-
lagi. Eftirminnilegt er þegar
hann kom akandi á svakalega
flottum „Van-bíl“, sannkölluðum
partíbíl, klæddum rauðu plussi í
hólf og gólf. Seinna urðu áhuga-
málin fjölbreyttari. Hann var
frábær ljósmyndari, tónlistar-
maður og víkingur.
Frændur hans, Árni og Hörð-
ur Hafliði, minnast þess þegar
þeir hittu Ingólf á skemmtistöð-
um bæjarins og hann tók þá
hvorn undir sinn arminn og rak
þeim hvolpunum rembingskoss
um leið og hann lagði þeim lífs-
reglurnar.
Okkur þótti óskaplega vænt
um Ingólf sem sýndi frændfólki
sínu mikla ræktarsemi, hann
kunni að meta góðar veislur og
alltaf var hann glaður að hitta
okkur.
Vertu ekki grátinn við gröfina mína
góði, ég sef ekki þar.
Ég er í leikandi ljúfum vindum,
ég leiftra sem snjórinn á tindum.
Ég er haustsins regn sem fellur á
fold
og fræið í hlýrri mold.
Í morgunsins kyrrð er vakna þú vilt,
ég er vængjatak fuglanna hljótt og
stillt.
Ég er árblik dags um óttubil
og alstirndur himinn að nóttu til.
Gráttu ekki við gröfina hér –
gáðu – ég dó ei – ég lifi í þér.
(Þýð. Ásgerður Ingimarsdóttir)
Í veikindum sínum sýndi Ing-
ólfur ótrúlegt æðruleysi studdur
af Monicu og dætrunum Hrafn-
hildi Sif og Söru Lilju. Hugur
okkar er hjá þeim, einnig hugs-
um við til Gógóar, yndislegrar
frænku okkar, sem glímir nú við
alzheimer-sjúkdóminn, og Júl-
íusar sem sjá á eftir drengnum
sínum.
Með söknuði, hlýhug og
þakklæti,
Auður, Guðrún og Kristjana.
Ég ætla með þessum stuttu
kveðjuorðum að minnast
frænda míns sem féll fyrir ill-
vígum sjúkdómi langt fyrir ald-
ur fram eftir stutta en hetjulega
baráttu. Sjúkdómi þessum tók
hann af miklu æðruleysi eins og
honum var líkast. Ég minnist
Ingólfs ekki öðruvísi en sem
glaðlynds og jákvæðs einstak-
lings sem aldrei lagði neitt illt
til annarra. Lundarfar hans ein-
kenndist af barnslegri einlægni
og glaðlegri framkomu við aðra.
Þetta voru þeir eiginleikar sem
hann fékk í vöggugjöf og mót-
uðust á bernskuárum hans í
Syðra-Garðshorni í skjóli fal-
legra fjalla norður í Svarfaðar-
dal hinum fagra sem forfeður
okkur Ingólfs byggðu. Hann var
vænn við menn og málleysingja,
eins og sagði í einum dægur-
lagatexta Stuðmanna. Ingólfur
var einstaklingur sem auðgaði
tilveruna með einlægni sinni og
glaðværð. Þó að Ingólfur hafi
ekki verið langskólagenginn var
honum margt til lista lagt og
hann bjargaði sér með hug-
myndaauðgi sinni og jákvæðni
og tók sér margt fyrir hendur
sem sjálfmenntaður margmiðl-
unarmaður. Hann tók hinar feg-
urstu myndir af hinu daglega
lífi og atburðum sem fréttaefni
sem blaðaljósmyndari. Ingólfur
var meðlimur í víkingafélagi þar
sem meðlimir þess hittust
reglulega og æfðu bardaga-
íþróttir að fornmannasið og
neyttu þar á eftir matar og
drykkjar að hætti þessara sömu
fornmanna. Ingólfur var sann-
kallaður víkingur og hefði hann
verið uppi á tímum þjóðveldsins
hefði hann án efa verið einn af
köppunum sem getið er um í Ís-
lendingasögunum. Til að líkjast
íslenskum víkingi sem mest
hafði hann safnað síðu og mynd-
arlegu skeggi og látið sitt fag-
urrauða hár vaxa langt niður á
bak. Auk þessa var hann orðinn
þrekvaxinn að hætti fornra vík-
inga. Ingólfur leit því allvíga-
lega út svona og allt þar til að
hin illvígu veikindi gerðu vart
við sig. Án efa hefur þetta víga-
lega útlit hans verið ógnvekj-
andi fyrir marga, en það var
ekkert að óttast, undir vígalegu
útliti Ingólfs bjó gull af manni
sem aldrei gerði flugu mein og
vildi öllum vel. Þegar veikindin
gerðu vart við sig hjá Ingólfi
síðastliðið haust tók hann þeim
af því æðruleysi og jákvæðni
sem ætíð var hans aðalsmerki.
Hann var staðráðinn í að sigrast
á sjúkdómnum. Það var því
aumt að sjá Ingólf lúta í lægra
haldi fyrir þessum illvíga sjúk-
dómi, þar sem hann hafði staðið
sig svo hetjulega í baráttunni
við hann. Útför hans fer fram í
dag, á 43. afmælisdegi hans.
Kæra Monica og dætur, ég
votta ykkur dýpstu samúð á
þessum erfiðu tímum vegna frá-
falls Ingólfs ykkar. Auk þess
votta ég foreldrum hans, Júlíusi
móðurbróður mínum og Þuríði
konu hans, og systkinum, þeim
Árna Daníel og Önnu Guðrúnu,
og fjölskyldum þeirra dýpstu
samúð. Ég þakka þér fyrir að
vera þessi góði og glaðlyndi
frændi sem þú ætíð varst, kæri
Ingólfur.
Þinn frændi,
Örn Jónasson og fjölskylda,
Mosfellsbæ.
Elsku besti Ingólfur frændi.
Ég á svo erfitt með að trúa því
að þú sért farinn frá okkur. Ég
man svo vel þegar mamma
hringdi í mig til Danmerkur og
sagði mér að þú værir með hvít-
blæði. Ég hugsaði bara að þetta
væri eitthvað sem þú myndir
hrista af þér á no-time, enda
sannur víkingur. Aldrei hefði
mér dottið í hug að sex mán-
uðum síðar myndi ég horfa á
þig fara. Sársaukinn í hjarta
mínu er óraunverulegur, og svo
hrikalega mikill. Þú áttir ekki
skilið að fá þennan sjúkdóm.
Þú, þessi yndislega, frábæra,
hjartahlýja, hjálpsama, fallega
og góða manneskja.
Ingólfur, ég veit að ég tala
fyrir marga þegar ég segi að
aðeins góð orð komi upp í hug-
ann þegar til þín er hugsað.
Minningarnar um þig sem eftir
lifa eru svo góðar.
Ég man þegar þú bjóst fyrir
ofan okkur á Ásvallagötunni og
ég kom reglulega, kannski að-
eins of oft, upp til ykkar og
hafði það huggulegt með ykkur.
Með Ingólfi, uppáhaldsfrænda
mínum. Ég man þegar þú
fékkst Bjarka til að leika í tón-
listarmyndbandi fyrir færeyska
hljómsveit. Ég var lítil og af-
brýðisöm og langaði svo ofboðs-
lega mikið að vera með. Auðvit-
að reddaðir þú því, og hlóst svo
alltaf að því hvað ég var fyndin í
myndbandinu, minntir mig
reglulega á það mörgum árum
seinna.
Ég sakna þess svo að greiða
á þér rauða, síða og flókna vík-
ingahárið, setja það í fléttu og
horfa á hversu ánægður þú
varst. Lofaðir mér því að þú
myndir setja það í fléttu á
hverju kvöldi svo það yrði ekki
svona flókið aftur, en svo var ég
komin aftur viku seinna að
greiða jafnmikinn flóka.
Ég mun sakna þess að geta
kíkt út á skrifstofu til þín og
skoðað allt nýja víkingadótið
þitt, prófað öll skrýtnu höfuðföt-
in, haldið á flotta sverðinu þínu
eða séð nýjustu ljósmyndir.
Mest af öllu mun ég þó sakna
yfirgnæfandi hláturs þíns, sem
ég veit að allir munu muna eft-
ir.
Hvíldu í friði, elsku frændi.
Gunnhildur Viðarsdóttir.
Það var einu sinni frábær
maður. Frábær sonur, bróðir,
pabbi, frændi og vinur. Hann
var með risastórt og fallegt
hjarta. Hann var með ótrúlega
mikið rautt hár, stundum þunga
exi á lofti, kutann í slíðri.
Myndavélina um hálsinn, gítar-
inn í gangi. Út um allt og alls-
staðar. Stór og mikill, með stórt
og mikið hjarta og dásamlegt
faðmlag sem hann var örlátur á,
eins og svo margt annað. Ingó
frændi. Hann var stórt og mikið
af öllu sem okkur þykir gott að
hafa í lífinu. Listamaður og lífs-
ins kúnstner – allt var leyfilegt
og allt hægt hjá honum. Allir
jafnir. Allir yndislegir og fal-
legir, elskuverðir. Hann færði
okkur þetta allt og þannig mun-
um við hann. Nærvera hans,
glettni, hjartahlýja og snilli
gerði okkur öll betri. Við leið-
arlok er ég svo þakklát fyrir
Ingó í fortíð, en ekki síst fram-
tíð. Minning hans mun fylgja
okkur um ókomin ár.
Við vottum Monicu, Hrafn-
hildi og Söru, stórfjölskyldunni
allri sem og vinum okkar inni-
legustu samúð.
Kristín (Kitta), Rúnar,
Bjarni Ívar, Ísold Kristín
og Gísli Dan.
Ingólfur Júlíusson
 Fleiri minningargreinar
um Ingólf Júlíusson bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ERLA EGGERTS ODDSDÓTTIR,
Holtateig 44,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsi Akureyrar þriðjudaginn
30. apríl.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 6. maí
kl. 13.30.
Sveinn Heiðar Jónsson,
Ragnheiður Sveinsdóttir, Hrafn Þórðarson,
Fríða Björk Sveinsdóttir, Jóhann Ómarsson,
Lovísa Sveinsdóttir, Heiðar Jónsson,
Erlingur Heiðar Sveinsson, Rósa Björg Gísladóttir,
ömmubörn og langömmubarn.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
FJÓLA ARADÓTTIR,
áður til heimilis
Fossi á Síðu,
lést á Hjúkrunarheimili Austur-Skaftafells-
sýslu fimmtudaginn 2. maí.
Kjartan Jónsson, Lovísa Eymundsdóttir,
Eiríkur Jónsson, Birna Aðalsteinsdóttir,
Ari Jónsson, Ólafía I. Gísladóttir,
Ómar Jónsson, Ingibjörg Atladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, lang-
afi og bróðir,
KARL KETILL ARASON,
áður Akri,
Innri-Njarðvík,
sem lést föstudaginn 26. apríl, verður
jarðsunginn frá Ytri-Njarðvíkurkirkju
þriðjudaginn 7. maí kl. 13.00.
Hlöðver Reyr, Sandra Sveinsdóttir,
Þorsteinn Karlsson, Emebet Dibiwak,
Ásgerður Hrönn Karlsdóttir, Matthew Doe,
barnabörn, barnabarnabarn og systkini hins látna.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
CAPT. ROBERT JOEL SEIFERT,
185 Commodore Drive,
Norfolk, VA,
Bandaríkjunum,
lést í Norfolk mánudaginn 29. apríl.
Bálför hefur farið fram.
Jarðsett verður í Arlington kirkjugarði í Washington.
Sesselja Siggeirsdóttir Seifert,
Kristinn Seifert, Kim Seifert,
Alexandra og Collin.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HREFNA SIGMUNDSDÓTTIR,
Sundlaugavegi 7,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 16. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Páll Karlsson, Elva Önundardóttir,
Guðmundur Dýri Karlsson, Magnea Þuríður Ingvarsdóttir,
Sigrún Sif Karlsdóttir, Már Guðlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HULDA SÓLBORG EGGERTSDÓTTIR,
Bogatúni 13,
Hellu,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
Selfossi mánudaginn 29. apríl, verður
jarðsungin frá Oddakirkju á Rangárvöllum laugardaginn 11. maí
kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Heilbrigðisstofnun
Suðurlands.
Eggert Valur Guðmundsson, Eygló Har,
Sigurður Bjarni Guðmundsson, Jaroon Nuamnui,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Elskulegur faðir, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS GUÐMUNDSSON
bóndi á Uxahrygg
á Rangárvöllum,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
miðvikudaginn 1. maí.
Útför verður auglýst síðar.
Hólmfríður Magnúsdóttir,
Þóra Elísabet Magnúsdóttir,
Oddsteinn Almar Magnússon, Kolbrún Hauksdóttir,
Garðar Guðmundsson
og barnabörn.