Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.07.2013, Qupperneq 54

Menning
54 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14.7. 2013
G
agnrýnandi Morgunblaðsins
gaf frumraun færeyska dú-
ettsins Byrtu, samnefndum
geisladiski, sín bestu með-
mæli í blaðinu fyrir helgi.
Byrtu skipa þau Guðrið Hansdóttir, sem er
kunn fyrir rokkaða þjóðlagatónlist, og Janus
Rasmussen, sem hefur búið hér á landi í
nokkur ár og er þekktur sem einn meðlima
hljómsveitarinnar Bloodgroup.
Árni Matthíasson rýnir blaðsins segir tón-
list Byrtu vera „rafeindapopp, sveimkennt og
lagrænt.“ Guðrið semur lög og texta en Jan-
us stýrir upptökum og útsetningum. Árni
segir útsetningarnar vel heppnaðar, „eilítið
gamaldags hljóðaheimur en mjög smekklega
útfærður … Guðrið er frábær söngkona og
fínn lagasmiður og
Janus smekkvís og
hugmyndaríkur út-
setjari.“
Rætur þessarar
fyrstu plötu Byrtu
liggja hér á landi,
því þau Guðrið og
Janus hófu samvinn-
una hér, þegar hún var við nám í tónlistar-
skóla FÍH. „Guðrið hefur gert þrjár sólóplöt-
ur sem hafa meðal annars fengið mjög góða
dóma á Íslandi,“ segir Janus þegar rætt er
við hann þar sem hann er staddur í Fær-
eyjum, meðal annars við að undirbúa þátt-
töku Byrtu á hinu rómaða G-festivali. „Hún
bjó í Reykjavík í tvö ár og einu sinni fór ég
til hennar í partí. Hún sagðist þá eiga nokk-
ur lög sem hana langaði að gera eitthvað
með en þau pössuðu ekki við það sem hún
var að gera í sinni tónlist. Hún hefur verið
að vinna í anda þjóðlagatónlistar en spurði
hvort ég hefði áhuga á samstarfi. Þegar ég
heyrði lögin var ég strax til.“
Þau Janus og Guðrið tóku sér góðan tíma
í að vinna plötuna, heilt ár að hans sögn.
„Fyrsta sessjónin var í desember 2011 og
svo vorum við að vinna í plötunni af og til
allt árið í fyrra. Stundum var ég á tónleika-
ferð með Bloodgroup og hún með sinni
hljómsveit, sem Guðrið, en við náðum af og
til saman. Afraksturinn er þessi plata.“
Vantar unga fólkið í Færeyjum
„Við fórum í nokkra hringi með sum lögin,
prófuðum að gera hitt og þetta við þau,“
segir Janus. „Við vissum í raun ekki í byrjun
hvers konar tónlist við værum að gera. Og
það var frekar seint sem við fundum okkur
þá stefnu sem platan endaði í, sem er svona
elektrónískt popp. Platan er öll sungin á
færeysku og eiginlega hefur svona tónlist
aldrei verið sungin á færeysku fyrr.“
Hann staðfestir þann orðróm sem borist
hefur hingað upp, að tónlistinni hafi verið af-
ar vel tekið í Færeyjum og sé til að mynda
mikið spiluð þar í útvarpi.
„Þetta er strax orðið mjög vinsælt,“ segir
hann. „Við héldum okkar fyrstu tónleika hér
í Norðurlandahúsinu í Þórshöfn um daginn,
þegar haldið var upp á 30 ára afmæli húss-
ins. Sísí Ey og Úlfur Úlfur voru líka að spila
og við vorum aðalnúmerið, á okkar fyrstu
tónleikum sem hljómsveit. Það voru 700
manns í salnum og stemningin rosalega fín.
Fólk frá barnsaldri og upp í sjötugt var að
fíla þetta. Þetta er ekki tónlist fyrir einn
hóp.“ Hann segir þessa fyrstu tónleika hafa
tekist frábærlega og þau setji upp talsvert
„sjó“. Guðríð syngi og leiki á rafhörpu, hann
á hljómborð og sjái um ýmsa effekta, þá sé
gítarleikari með þeim og þrjár söngkonur.
Frumraun Byrtu hér á landi verður í Norð-
urljósasal Hörpu á menningarnótt í ágúst.
Janus hefur verið búsettur á Íslandi frá
árinu 2007; fyrsta árið var hann á Egils-
stöðum, meðan Bloodgroup var gerð út að
austan, en í Reykjavík síðan 2008.
„Ég byrjaði að starfa með Bloodgroup
2006. Fyrsta árið flaug ég á milli Íslands og
Færeyja og það var geðveikt mikið vesen,“
segir hann og hlær. „Svo þurfti ég sífellt að
keyra milli Egilsstaða og Reykjavíkur, allar
helgar fóru í það.“
Undanfarið hefur verið mikið að gera hjá
Bloodgroup, ný plata kom út í febrúar og
sveitin hefur verið á tónleikaferðum erlendis.
„Við spiluðum í Þýskalandi, Sviss, Rúmeníu,
Póllandi, Slóvakíu, Ungverjalandi, Danmörku
…“ telur hann upp.
Það hefur heyrst að Bloodgroup sé sér-
staklega vinsæl í Póllandi, er að rétt?
„Já, við erum mjög vinsæl þar. Við fórum
þangað fyrst 2011 og vissum ekkert á hverju
við áttum von. Fyrstu tónleikarnir voru í
Posnam og það var uppselt! Allir voru að
syngja með og það var mjög súrrealískt. Það
er ánægjulegt þegar fólk lifir sig svona inn í
tónlistina og það er mjög ánægjulegt að
spila fyrir fólk í Austur-Evrópu.“
Janus segir mikinn mun vera á tónlistarlíf-
inu í Færeyjum og á Íslandi, til dæmis sé
raftónlist eins og Byrta og Bloodgroup leika,
varla til þar. „Það er engin samkeppni, við í
Byrtu erum ein á þessu sviði hér, og textar
á færeysku hafa ekki heyrst í svona tónlist.
Textar Guðrið eru frábærir, þeir eru mjög
einlægir og fjalla mikið um tímann þegar
hún bjó á Íslandi. En á Íslandi er samkeppni
í rafpoppi og alltaf er eitthvað gott að koma
út. Þar er lifandi tónlistarsena.“
Guðrið er aftur flutt til Færeyja en Janus
segist vera orðinn fastur á Íslandi og í raun
þekkja fleiri hér í dag en í Færeyjum. „Það
er svo skrítin staða í Færeyjum að ungt fólk
býr ekki lengur á eyjunum, þar fer annað í
skóla. Það vantar fólk á milli 20 og 35 ára á
eyjarnar, fólkið sem er að gera eitthvað
skapandi. Það er vandamál, en fólk er að
átta sig á þessu og nú virðast fleiri vera að
flytja heim og vilja sýna að þar sé hægt að
gera góða hluti.“
„Textar Guðrið eru frábærir, þeir eru mjög einlægir og fjalla mikið um tímann þegar hún bjó á Íslandi,“ segir Janus. Þau Guðrið eru Byrta.
Ljósmynd/Sigríður Ella Frímannsdóttir
VEL LUKKUÐ FRUMRAUN DÚETTSINS BYRTU
Svona tónlist hefur aldrei
verið sungin á færeysku fyrr
„ÞETTA ER STRAX ORÐIÐ MJÖG
VINSÆLT,“ SEGIR JANUS RASM-
USSEN, MEÐLIMUR HLJÓMSVEIT-
ANNA BYRTU OG BLOODGROUP,
UM PLÖTU ÞEIRRA GUÐRIÐ HANS-
DÓTTUR SEM VARÐ TIL Á ÍSLANDI.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Janus á sviði með Bloodgroup á Iceland Airwaves. Hann hefur starfað með hljómsveitinni frá 2006.
Morgunblaðið/Ernir