Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.08.2013, Side 12

Viðtal
12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 11.8. 2013
K
ristín Þórhalla Þór-
isdóttir er betur
þekkt undir nafninu
Kidda rokk. Nafnið
kom um tólf ára ald-
ur þegar hún stofnaði hljómsveit
ásamt vinkonum sínum á Akranesi.
Hún var alla tíð strákastelpa og lék
sér jafnt við stelpur og stráka í
bernsku. Á unglingsárunum upp-
götvaði Kidda að hún væri „öðru-
vísi“ en hinar stelpurnar, og fann
að hún var ekki skotin í strákum.
„Ég fann að ég skar mig úr, en var
samt ekkert að einblína á það,“
segir hún. Hún bældi niður allar
tilfinningar þar til um átjan ára
aldur. „Ég lokaði bara á kyn-
hneigðina. Hræðsla mín snerist
ekkert um það hvernig félagar
mínir og vinir myndu taka þessu,
heldur frekar var það samfélagið
sem afneitaði kynhneigð minni-
hlutahópa á þessum tíma,“ segir
hún, „en það hefur svo rosalega
mikið breyst síðan ég var ungling-
ur, það er bara ekki hægt að líkja
því saman.“
Frelsi og hamingja
Um átján ára viðurkenndi Kidda
fyrir sjálfri sér að hún væri lesbía,
en var ekki komin út úr skápnum.
„Það var svo uppúr tvítugu að ég
fór að segja frá, fyrst vinum, syst-
ur minni, svo mömmu og pabba, og
síðast ömmu og afa,“ segir hún og
hlær. Viðbrögðin voru bara á einn
veg, jákvæð. „Mamma og pabbi eru
svo fallegt og gott fólk, og hafa
staðið með mér frá upphafi og þau
standa líka vörð um mannréttindi
hinsegin fólks, og láta ekki bjóða
sér fordóma,“ segir hún.
Hún segist ekki hafa upplifað
neina skömm á þessum árum. „Nei,
ég hef alltaf verið frekar sjálfs-
örugg manneskja og lífsglöð, og
var svo heppin með vini og fjöl-
skyldu,“ segir hún, „það er bara
ómetanlegt. Ég man ekki eftir að
hafa þjáðst, mér finnst alltaf svo
gaman að lifa. Þegar ég kom út úr
skápnum upplifði ég bara stórkost-
legt frelsi og hamingju og var
ánægð með mig.“
Tvær mömmur
Kidda segir fordóma í garð sam-
kynhneigðra enn til staðar, þó mik-
ið hafi áunnist á síðustu áratugum.
„Ég finn alveg fyrir fordómum,
svona lúmskt. Við erum í raun að
brjóta upp þetta norm með því að
stofna fjölskyldu,“ segir hún, en
Kidda og kona hennar, Ína Björk
Hannesdóttir, eiga þrjú börn. Ína
átti eina stúlku fyrir sem í dag er
tvítug, en saman eiga þær tvo
drengi, þriggja og fimm. „Ég hef
rekið mig á í kerfinu, ég fann fyrir
gífurlegum fordómum þegar við
vorum að skrá strákana okkar inn í
kerfið,“ segir hún.
Kidda gekk með báða drengina,
en í seinni skiptið var notað egg úr
Ínu. „Ína vildi leyfa mér að ganga
með bæði börnin, það hentaði okk-
ur mjög vel. Það er enginn faðir,
bara sæðisgjafi. Það er eitt af því
sem fólk skilur ekki alltaf, að það
séu bara tvær mömmur,“ segir
Kidda.
Plötusnúður í hjáverkum
Þær Ína og Kidda hafa verið sam-
an síðan 2002 og giftu sig ári síðar.
„Við tókum svona Hollywood style
á þetta,“ segir hún og hlær, en Ína
rekur fyrirtæki sem sér um fjár-
mála- og rekstrarráðgjöf. Kidda er
með BA próf í félagsráðgjöf og
stundar nú meistaranám í þeirri
grein. Einnig er hún smiður og
plötusnúður í hjáverkum. Í sumar
hefur hún starfað fyrir Pegasus á
tökustað fyrir „Game of Thrones“
þar sem hún vann í fram-
leiðsludeildinni. Kidda spilar í
brúðkaupum, afmælum og veislum
en hún hefur alltaf haft mikinn
áhuga á tónlist. Hún spilaði sem
barn á ýmis hljóðfæri, en þeytir nú
skífum af miklum móð. Hún segist
gera það aðallega af áhuga. „Ég er
dálítið partídýr og hef ánægju af að
hlusta á tónlist, og það er enda-
laust hægt að þróa sig í þessu og
verða betri,“ segir hún. Mest spilar
hún tónlist á Kiki á Laugavegi, hin-
segin bar sem eitt sinn hét 22.
Baráttan heldur áfram
Kidda lætur sig varða mannréttindi
hinsegins fólks. Hún skrifaði BA-
ritgerð sína um hinsegin fólk og
stefnir á að skrifa meistararitgerð
um hinsegin konur og aukna hættu
á áfengis- og fíkniefnanotkun.
„Þannig að ég legg áherslu á að
gera rannsóknir um hinsegin fólk
hér á Íslandi og ég held að það sé
mjög mikilvægt að sjá svona raun-
verulega stöðu þess. Ég hef lesið
mikið um hvernig samfélagið tekur
á minnihlutahópum, og hvernig hið
gagnkynhneigða ríkir yfir. Þó svo
að það sé búið að leiðrétta mann-
réttindi okkar lagalega séð, þá er
enn langt í land. Það eru enn
margir sem eiga erfitt með að
sætta sig við okkur,“ segir Kidda.
„Samfélagið er búið að búa til
ákveðna kassa, svona kynjakassa,
og þeir sem falla ekki inn í þetta
norm verða utanveltu og eiga sér
ekki stað. Þá erum við að tala um
til dæmis fjölskyldur, hinsegin fjöl-
skyldur. Og ég tala nú ekki um þá
sem eru „transgender“,“ segir hún.
Kidda er í Samtökunum ’78 og
tók nýverið þátt í verkefni á þeirra
vegum sem hét Samtakamátturinn.
„Ég efldist öll við það, og það kom
í ljós að það þarf að vinna að
mörgu og ef ekki verður haldið
áfram núna eru allar líkur á að það
komi bakslag í baráttuna,“ segir
Kidda. Hún bendir á að Ísland
standi mjög framarlega í við-
urkenningu á hinsegin fólki, en
ekki megi gleyma alþjóðasamfélag-
inu. „Ég er mjög þakklát fyrir það,
fyrir Íslendinga og það hugrekki
sem þjóðin sýnir, og ráðamenn
þjóðarinnar. En það er önnur og
alvarlegri staða annars staðar, eins
og í Rússlandi, Ameríku og Úg-
anda þar sem samkynhneigðir eru
beinlínis í lífshættu,“ segir hún og
bætir við: „það er okkar hér að
axla líka ábyrgð á því að berjast
gegn kúgun og ofbeldi vegna kyn-
hneigðar“.
Fyrirmyndir skipta máli
Kidda er þakklát fyrir að vera
hinsegin á Íslandi. „Það er auðvitað
æðislegt að eiga borgarstjóra eins
og Jón Gnarr, sem er bara sannur
baráttumaður hinsegin fólks, jafn-
réttis og réttlætis, og hann sýnir
það í verki, sem er mjög skemmti-
legt líka,“ segir hún. „Auðvitað
skiptir líka máli að hafa konu eins
og Jóhönnu Sigurðar. Þegar ég
horfi til baka sem ung samkyn-
hneigð kona hugsa ég til þess að þá
voru engar fyrirmyndir fyrir mig,
og engin umræða. Það gaf manni
þau skilaboð að maður væri á röng-
um stað, en nú er allt breytt.
Krakkar eru að koma yngri út úr
skápnum, og sumir eru ekki einu
sinni að koma út úr skápnum, þetta
þykir ekkert mál.“
Tárast niður Laugaveginn
Það mun ekki fara fram hjá þjóð-
inni að Gay Pride hátíðin er haldin
með pomp og prakt á laugardag
þegar tugþúsundir Íslendinga
munu koma saman í miðbæ
Reykjavíkur. „Þetta er svo mikil
gleði, allir sem vilja geta komið og
fagnað með okkar fjölbreytileik-
anum. Þetta er svo merkilegt og
fallegt. Skilaboðin eru bara, eins og
í laginu, við erum bara eins og við
erum. Ég er svo þakklát fyrir hug-
arfar Íslendinga, sem koma svo
niður í miðbæ og sýna stuðninginn
í verki, ég meina: það koma stund-
um sextíu þúsund manns og ekki
eru þeir allir hinsegin,“ segir Kidda
og hlær. Kidda segir að þessi dag-
ur skipti miklu máli fyrir allt hin-
segin fólk. „Á þessum degi er ég
meyr og ég labba niður Laugaveg-
inn með tárin í augunum. Þarna
Gott að vera
hinsegin á Íslandi
KIDDA ROKK ER ÁNÆGÐ AÐ VERA HINSEGIN OG HEFUR ALDREI GRÁTIÐ ÞAÐ. HÚN ER ÞAKKLÁT ÍSLENSKU ÞJÓÐINNI
SEM SÝNIR SAMSTÖÐU Í VERKI ÞEGAR TUGÞÚSUNDIR KOMA SAMAN Í MIÐBÆ REYKJAVÍKUR Á GAY PRIDE TIL AÐ FAGNA
FJÖLBREYTILEIKA MANNLÍFSINS.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is