Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.08.2013, Blaðsíða 49

11.8. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 49
Þórunn Erna Clausen leikari og SigurjónBrink tónlistarmaður kynntust þegar þauvoru bæði að vinna saman í sýningu með
söng- og leikhópnum Le Sing á Broadway árið
2002. Þau urðu fljótt bestu vinir og upp úr því
innilega ástfangin. Það var meira að segja þannig
að þau sögðust elska hvort annað áður en kom að
fyrsta kossinum. Þau eignuðust eldri son sinn 3.
maí 2005 og þann yngri 20. apríl 2008. Fyrir átti
Sjonni tvö börn.
Þau giftu sig 15. nóvember 2008 á fallegum
vetrardegi í Garðakirkju úti á Álftanesi. Sigurjón
varð bráðkvaddur úr heilablóðfalli á heimili
þeirra mánudagskvöldið 17. janúar 2011 rétt fyrir
kl. 21, á meðan Þórunn Erna var í vinnunni.
Drengirnir þeirra 5 og 2 ára voru heima hjá
pabba sínum og sá 5 ára hringdi á sjúkrabíl.
Hjónin töluðu síðast saman rétt fyrir kl. 18 þegar
Þórunn kvaddi hann og fór í vinnuna. Sigurjón
kenndi sér aldrei meins. Hann fékk heilablóðfall
af völdum æðagúlps í höfðinu sem sprakk. Viku
áður en hann lést hafði hann sungið í stúdíói síð-
ustu söngupptökuna sem til er með honum, þegar
hann söng inn lagið sitt „Aftur heim“ við texta
eftir Þórunni sem sigraði í Júróvisjon árið 2011,
en þar segir m.a.
„enginn veit hvað koma skal,
því tíminn stendur ekki í stað …
og
„en ó, ó, ó, þá finn ég ró,
nú kem ég, nú kem ég heim.
Því að lífið mín bíður,
komdu með í ferðalag,
við saman sjá munum bjartan dag.
Því tíminn hann líður hratt,
ég vil bara komast aftur heim.“
Huggun ókunnugra á skilaboðasíðu
Þórunni bárust gríðarmargar samúðarkveðjur á
fésbókinni eftir að Sigurjón lést. Svo margar að
hún hefur ekki enn gott yfirlit yfir þær, en Þór-
unn á tæplega þrjú þúsund vini á fésbók. Hennar
staða var sérstök vegna þess að Sigurjón átti lag í
forkeppni söngvakeppni evrópskra sjónvarps-
stöðva og lagið vann hér heima sem gerði það að
verkum að Þórunn fór ásamt Vinum Sjonna út til
Þýskalands aðeins fimm mánuðum eftir að hann
lést. Á þessum fimm mánuðum voru þau m.a. að
vinna með lagið og kynna það, svo í hönd fór mikil
vinna strax eftir andlátið. Þórunn telur að þetta
ferli í kringum keppnina hafi skipt hana miklu
máli í sorgarferlinu, en það gerði það líka að
verkum að hún fékk aftur mikið af kveðjum á fés-
bók í kringum keppnina hér heima og úti. Það var
alls konar fólk sem hafði samband við hana í
gegnum skilaboðahólfið á fésbók, þetta var
ókunnugt fólk sem vildi deila með henni persónu-
legri reynslu til að styrkja hana og hugga. Þór-
unn segir að þetta hafi verið raunveruleg hjálp.
Þarna var á ferðinni sameiginleg reynsla sem og
upplýsingar sem hennar nánustu vinir gátu ekki
veitt. Þetta gerði það að verkum að Þórunn hefur
fundið þörf hjá sér að deila reynslu og líðan til að
gefa til baka og það hafa margir tekið því af þakk-
læti.
Síða Sigurjóns er til og fólk er ennþá að skrifa
færslur á hana. Þetta er ástæða þess að Þórunn
hefur ekki lokað henni, hún sér að þetta er vett-
vangur fyrir fólk til að létta á hjarta sínu. Þá hef-
ur hún einnig beðið fólk að „tagga“ Sigurjón og
setja inn myndir og myndbönd. Þannig hefur
safnaðast mikið efni með honum og um hann sem
er ástvinunum mikils virði.
Fésbókarfærsla:
1. Thorunn Erna Clausen deildi mynd sem
Wivian Renee Aka-Rodrigo Kristiansen á.
2. fyrir 19 klst. síðan
Jæja, Textinn í Eurovision laginu okkar elsku
Sjonni Brink orðinn að tattooi:) orðin úr text-
anum mínum Aftur heim „Lífið mín bíður skrifað
með minni rithönd sent að ósk með hjálp iphone:)
Sérstök tilfinning að sjá þetta. Svo fallegt að
finna fyrir því að þessi orð, lagið okkar, Sjonni
minn og sagan okkar hafi snert svona við banda-
rískri stúlku sem við þekktum ekki persónulega.
ég held þó að ég hafi hitt hana í Eurovision ferð
okkar til Dusseldorf:) Svo falleg hugsun:)
My friend’s tattoo is done!! Thanks for helping!
Minnir á að lífið heldur áfram
Þórunn fann hjá sér þörf að deila myndum af
drengjum þeirra Sjonna í hversdeginum, bæði til
að fá fólk til að gleðjast yfir þeim en einnig til að
minna sig og aðra á að lífið heldur áfram. Hún
fann að fólk hafði miklar áhyggjur af drengjunum
enda báðir heima þegar Sjonni dó og hún hafði
sterka þörf fyrir að leyfa fólki að heyra og sjá
hvað þeir væru duglegir og að þau myndu komast
í gegnum þetta. Þórunn veit að þetta var öðrum
mikill styrkur og bætir því við að svona lagað
verði svo gagnvirkt – þú gefur og það berast til
baka gjafir. Þannig fékk hún líka að heyra í fólki
á fésbók sem var eitt með börnin sín og hvernig
það gerði hlutina.
Á spjallrásinni talar fólk oft mjög einlæglega
þó það þekkist ekki vel en það getur samt deilt
mikilvægri reynslu í sorginni. Þórunn segir að
þetta sé fólk sem hún myndi aldrei hringja í, enda
þekki hún það einungis í gegnum fésbókina. Hún
er einnig með í fésbókarhópnum Ungar ekkjur og
ekklar. Það finnst Þórunni góður vettvangur, þar
getur hún deilt hugsunum og sett inn hluti til
minningar, sem er kannski ekki hægt lengur á
eigin síðu. Hún veit að þá myndu margir gerast
sérfræðingar og finnast að núna væri hún bara
föst í sorginni.
Þórunn sækir einnig sorgarfundi í kirkjunni og
þar gerist það sama, þar deilir fólk af mikilli ein-
lægni en að öðru leyti er hún ekki í persónulegum
samskiptum við hópinn. Þórunn vekur athygli á
því að á spjallrásinni á fésbók sé ekki verið að
vekja neinn, fólk velji að koma inn á hana og þar
geti farið fram gott spjall og einlægt við mann-
eskju í sömu stöðu.
Fésbókin reynist syrgjendum vel
Það er niðurstaða Þórunnar að fésbókin hafi
miklu fleiri kosti gagnvart sorginni en ókosti.
Hún veltir því líka upp hvort dauðdagi fólks hafi
ekki áhrif, hvort fólk fellur fyrir eigin hendi eða í
slysi. Þórunn telur að þessi úrvinnsluleið hafi
mikla kosti fyrir það fólk sem missir nákomna
skyndilega, þá séu allir svo óundirbúnir og í
miklu sjokki og þörfin fyrir að fá að tjá sig og
deila líðan verði sterk. Þórunn hefur líka reynslu
af því að nota fésbókina til að halda minningu föð-
ur síns, Hauks Clausen, á lofti en hann dó eftir
erfið veikindi 1. maí árið 2003. Það hefur henni
líka þótt dýrmætt.
ÞÓRUNN ERNA CLAUSEN
Enginn veit hvað koma skal
*Það er niðurstaða Þór-unnar að fésbókin hafimiklu fleiri kosti gagnvart
sorginni en ókosti.
Þórunn Clausen og Sigurjón Brink nýgift og sæl.
Vinur við veginn