Morgunblaðið - 05.12.2013, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. DESEMBER 2013
✝ Marinó Frið-jónsson fædd-
ist á Akureyri 15.
september 1933.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 24.
nóvember 2013.
Foreldrar Marinós
voru Friðjón Guð-
mundsson bakari,
f. 13. maí 1897, d.
19. september
1959 og Sigurlaug Anna Sig-
valdadóttir, f. 20. apríl 1899, d.
11. september 1964. Fóst-
urmóðir Marinós var Albína
Bergsdóttir ljósmóðir, f. 23.
mars 1891, d. 24. júlí 1978.
Marinó átti eina alsystur,
Erlu Friðjónsdóttur, f. 1935 og
fimm hálfsystkini: Adolf Gísla-
son, f. 1919, d. 1995, Kristín
Friðjónsdóttir, f. 1921, látin,
Svava Friðjónsdóttir, f. 1927,
Hildur Friðjónsdóttir, f. 1930
og Hulda Dóra Friðjónsdóttir,
f.1932, d. 1998.
Marinó giftist 6. september
1961 Guðmundu Gunnlaugs-
dóttur, f. 17.júní 1943, for-
eldrar hennar voru Gunn-
laugur Jóhannesson, f. 24.
og Gunnlaugur, f. 2005.
3.Gunnlaugur, f. 1966, dætur
hans eru Agnes Fríða, f. 1986
og Ásthildur, f. 1993. Gunn-
laugur giftist Magneu Guðnýju
Hjálmarsdóttur, f. 1970, þeirra
sonur er Marinó Gauti, f. 2003,
fyrir átti Magnea soninn
Hjálmar Þór, f. 1989. 4. Rúnar
Örn, f. 1970, sonur hans og
Silju Gunnarsdóttur er Stefán
Atli, f. 1993, unnusta hans er
Júlía Brekkan, f. 1994.
Marinó ólst upp á Dalvík þar
sem hann lauk hefðbundinni
skólagöngu. Einnig var hann
flest sumur í sveit í Skíðadal.
Ungur að árum vann hann við
beitningar og 16 ára byrjaði
hann til sjós. Marinó lauk prófi
frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík árið 1959. Marinó
var bátsmaður og stýrimaður á
fjölda fiskiskipa til ársins 1972.
Þegar í land kom hóf hann
störf hjá Áburðarverksmiðju
ríkisins og starfaði þar óslitið
til ársins 2002. Jafnframt
starfaði hann í aukavinnu hjá
Afurðasölu Sambandsins,
Kirkjusandi, árin 1974-2000.
Eftir að Marinó hætti að vinna
var hann duglegur að ganga
sér til skemmtunar og stunda
sund, einnig fylgdist hann alla
tíð vel með þjóðmálum og
íþróttum.
Útför Marinós fer fram frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag
5. desember 2013 kl. 13.
desember 1917, d.
3. september 1980
og Olga Sigurð-
ardóttir, f. 3. júní
1913, d. 12. nóv-
ember 2003. Börn
Marinós og Guð-
mundu eru: 1.
Olga Sigríður, f.
1963, dætur henn-
ar eru Guðmunda
María Sigurð-
ardóttir, f. 1982,
gift Sigurgeiri Gunnarssyni, f.
1980, þeirra börn eru Hekla, f.
2007, Yrsa, f. 2009, og Viggó,
f. 2013. Íris Sigurðardóttir, f.
1985, í sambúð með Breka
Konráðssyni, f. 1985, þeirra
börn eru Börkur, f. 2011 og
Ída, f. 2013. Börn Olgu og
Gunnars Jakobssonar, f. 1959,
eru Erna Dís, f. 1990, í sambúð
með Hauki Gunnarssyni, f.
1986, Daði Freyr, f. 1993, unn-
usta hans er Karen Jóhanns-
dóttir, f. 1994, Díana Dögg, f.
1993. 2. Friðjón Albert, f. 1964,
giftur Ásdísi Emilíu Gunn-
laugsdóttur, f. 1971, þeirra
börn eru Sara Rut, f. 1991, í
sambúð með Ásgeiri Nor-
dquist, f. 1984, Helena, f. 1994
Elsku pabbi. Nú hefur þú
kvatt lífið eftir stutt en erfitt
veikindastríð. Eftir standa
minningar um traustan og góð-
an pabba, sem lagði mikið á sig
til að sjá vel fyrir börnunum
sínum. Á uppvaxtarárum var
hann í sveit á sumrin þar sem
hann lærði að vinna og um-
gangast dýrin. Til sjós fór hann
16 ára og þá varð ekki aftur
snúið, sjómennskan átti hug
hans allan. Þegar hann var
heima vann hann flest heim-
ilisstörf og var liðtækur í eld-
húsinu. Bakaði jólakökur með
rúsínum og sauð afbragðsgóða
kjötsúpu, kakósúpu og rabar-
baragraut sem börnin elskuðu.
Pabbi var nýtinn, útsjónarsam-
ur og illa við að henda mat.
Pabbi var mikill dýravinur
og tók ástfóstri við fyrsta
hundinn minn, hann Erró.
Hann hafði unun af því að fá
hann í heimsókn og traktera
með ýmiskonar góðgæti og fara
í langa göngutúra. Hann tók
það ekki síður nærri sér en ég,
þegar Erró dó. Seinna fékk ég
Emblu sem hann elskaði mikið
og kom oft keyrandi til að fara
út með „greyið“. Síðastliðnar
vikur sem pabbi var á sjúkra-
húsinu saknaði hann Emblu og
bað mig að strjúka henni vel og
gefa hundakex frá sér. Þegar
börnin mín voru að alast upp
áttu þau bæði hamstra og páfa-
gauka, sem fengu svo að vera í
fóstri hjá afa og ömmu þegar
við fórum í ferðalög. Eitt skipt-
ið vorum við í 3 vikur í burtu
og hamsturinn sem var í pöss-
un hjá þeim dó á meðan og tók
hann það mjög nærri sér. Pabbi
gaf smáfuglunum alltaf á vet-
urna og safnaði mylsnu, skar
ávexti og safnaði jafnan fituaf-
göngum sem hann skar niður
fyrir þá. Svo fylgdist hann með
þegar þeir komu og gæddu sér
á molunum „greyin“.
Eftir að pabbi hætti að vinna
var hann duglegur að ganga og
stundaði sund reglulega. Hann
gekk alltaf í sundið og á vet-
urna þá fóðraði hann hrafna
sem héldu til á svæðinu. Pabbi
var lítillátur og einstaklega
gjafmildur og sagði alltaf að
hann þyrfti nú ekki svo mikið,
og vildi jafnan deila því sem
hann sjálfur átti. Enda var það
oft þannig að þegar ég gaf
þeim eitthvað eða bauð þeim í
mat þá sagði hann: „Þetta er
nú alveg óþarfi, Olga mín.“
Sjálfur elskaði hann að gefa
barnabörnunum ópal, ís og smá
„aura“ eins og hann sagði.
Pabbi var góður afi og langafi
sem gaf sér tíma til að leika og
tala við afabörnin sín, og fór oft
með þau yngstu út á leikvöll.
Pabba fannst gott þegar sólin
skein og naut þess að vinna í
garðinum sínum í Völvó, sem
bar þess vitni að vel var um
hann hugsað.
Mamma og pabbi höfðu gam-
an af því að fara til sólarlanda
og þar naut hann sín vel, kaffi-
brúnn og sæll. Einu sinni átti
ég þess kost að fara með þeim
til Spánar ásamt fjölskyldunni
minni og var sú ferð ógleym-
anleg. Elsku pabbi, það verður
tómlegt að hafa þig ekki lengur
hjá okkur og jólin ekki söm
þegar þú ert ekki lengur til
staðar til að sjóða hangikjötið
og skera það niður. En ég er
þakklát fyrir góðar minningar
og að þú þurftir ekki að kvelj-
ast lengur, þú sem varst alltaf
svo myndarlegur, sterkur og
hraustur, og þannig ætla ég að
muna þig. Blessuð sé minning
þín, elsku pabbi. Hvíl í friði.
Þín dóttir,
Olga.
Í dag kveð ég tengdaföður
minn til tuttugu og sex ára.
Mér þótti einstaklega vænt
um þig, elsku Marinó. Betri
tengdaföður hefði ég ekki getað
eignast og betri afa hefðu börn-
in mín ekki getað fengið. Þú
varst einstaklega barngóður
sem fram kom í einlægu og fal-
legu sambandi þínu við barna-
börnin þín. Eitt af því fyrsta
sem barnabörnin þín lærðu að
segja var: „afi ís“. Þau fengu
ætíð nóg af ís hjá þér og sér-
staka blöndu af afadjús. Þú
hafðir yndi af því að gauka ein-
hverju að þeim og kvaddir þau
ávallt með einu Mentosi eða
brjóstsykri.
Þú hafðir einnig einstakt lag
á dýrum og varst duglegur að
fara út að labba með ferfæt-
lingana í fjölskyldunni. Náðir
að gera vonlausa páfagauka,
sem aðrir höfðu gefist upp á, að
skemmtilegum félögum og kis-
an okkar, hún Snotra, fékk
ómælda athygli frá þér þegar
þú komst í heimsókn. Þú fylgd-
ist vel með líðandi stundu og
hafðir oft sterkar skoðanir á
þjóðmálunum. Þú varst sterk
fyrirmynd samferðamanna
þinna á margan hátt. Umhverf-
ismál voru þér hugleikin og þú
varst langt á undan þinni sam-
tíð í flokkun á sorpi. Íþróttir
áttu einnig hug þinn og gladd-
ist þú mjög þegar liðunum þín-
um, ÍA og Southampton, gekk
vel í boltanum. Þú lagðir alla
tíð góða rækt við líkamlega
heilsu, gekkst mikið og stund-
aðir sund. Í göngutúrunum þín-
um gafstu fuglunum að borða
og áttir sérstakan bita fyrir
Krumma.
Annan eins sóldýrkanda hef
ég ekki þekkt, enda vel útitek-
inn og glæsilegur alla tíð. Á
góðum sumardögum var ljúft
að koma í Völvufellið til ykkar
Mummu og sitja með ykkur í
fallega garðinum. Ég á svo
margar yndislegar minningar
um þig, elsku Marinó minn,
sem ég mun ylja mér við og
varðveita alla tíð.
Þú sagðir mér að þú værir
þakklátur fyrir þá góðu heilsu
sem þér var gefin og þakklátur
fyrir það líf sem þú áttir. Ég
veit að eftir síðustu vikur, sem
voru þér afar erfiðar, ertu
hvíldinni feginn. Ég veit líka að
þú færð góðar móttökur á þeim
stað sem þú ert núna kominn á
og ert í góðum félagskap, m.a.
með pabba mínum.
Ég kveð þig með þakklæti og
virðingu.
Þín tengdadóttir,
Ásdís Emilía
Gunnlaugsdóttir
Elsku afi Mansi, með þér hef
ég eignast margar góðar minn-
ingar sem ég mun varðveita í
hjarta mínu. Þú varst ótrúlega
hugulsamur og hafðir alltaf
áhuga á því sem var að gerast í
lífi mínu. Þú tókst alltaf vel á
móti mér, sama hvenær ég
kom. Þú varst svo gjafmildur
og bauðst upp á allt sem var
hægt að bjóða upp á. Þú kvadd-
ir mig alltaf með fallegri
kveðju, sagðir að ég væri dug-
leg, gafst mér gotterí, og
klappaðir mér ljúflega á öxl.
Ég hef alltaf litið upp til þess
hvað þú varst hraustur og dug-
legur og tek mér það til fyr-
irmyndar. Þú varst svo ótrú-
lega hraustur að ég hafði aldrei
hugsað út í það að ég þyrfti
einhvern tímann að kveðja þig,
það er ótrúlega erfitt að þurfa
gera það. Ég er glöð að hafa
fengið þann tíma sem ég fékk
með þér og að sá tími innihaldi
eingöngu góðar minningar. Ég
sakna þín. Ég veit við munum
sjást aftur eins og ég sagði við
þig í seinasta skipti sem ég
kom til þín upp á spítala.
Helena
Friðjónsdóttir
Elsku besti afi minn.
Duglegi, iðni, feimni, ljúfi,
vinnusami, ósérhlífni, myndar-
legi, hjartahlýi afi minn. Það er
skrítin tilfinning að hafa kvatt
þig sem alltaf hefur verið stór
partur af lífi mínu en það hugg-
ar jafnframt að vita að þú áttir
gott líf, varst sáttur og þín
veikindi stóðu stutt. Það var
ekki þinn stíll að vera í hlut-
verki sjúklings og þiggja hjálp.
Minningarnar um þig eru
ótalmargar enda var ég alltaf
mikið hjá ykkur ömmu. Ís-
lenskur heimilismatur var
hvergi betri en í Völvufellinu
og afa-kakósúpan í eftirrétt var
rúsínan í pylsuendanum. Í
seinni tíð hafa helgarheimsókn-
ir í Völvufellið, og nú Fagra-
bergið, verið föstu punktarnir í
tilverunni. Það var svo huggu-
legt að sitja með kaffibollann
og prjónana og spjalla við ykk-
ur ömmu og aðra fjölskyldu-
meðlimi. Þú varst heimsins
besti langafi og Hekla og Yrsa
vissu fátt betra en að hitta afa
Mansa sinn. Milli ykkar ríkti
mikill kærleikur og væntum-
þykja sem ég veit að þær búa
að alla ævi. Litla Viggó minn
náðir þú aldrei að hitta en í
staðinn býrðu í hjarta hans.
Elsku afi, það er komið að
leiðarlokum. Fasti punkturinn í
tilverunni verður áfram Fagra-
bergið hjá uppáhalds ömmu
Mummu en nú án þín. Þú verð-
ur alltaf í hjörtum okkar og
minningin um myndarlega og
góða afa Mansa lifir áfram.
Þín
Guðmunda María
Sigurðardóttir
Elsku afi, takk fyrir allt.
Mig langar að kveðja þig
með kvöldbæninni minni.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfir faðir, þér ég sendi.
Bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíðu Jesú að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu,
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi,
sérhvern dag, þó eitthvað þyngi.
Gef ég verði góða barnið,
geisli þinn á kaldahjarnið.
(Ásmundur Eiríksson)
Ég sakna þín og mun geyma
allar minningar mínar um þig í
hjartanu. Við pössum ömmu.
Sofðu rótt, elsku afi minn.
Marinó Gauti
Elsku fallegi afi minn.
Mikið finnst mér skrítið að
þú sért farinn. Fyrir ekki löngu
varstu liggjandi í gólfinu eins
ungur maður að leika við Börk
þinn. Berki fannst endalaust
Marinó
Friðjónsson
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi,
bróðir, kær vinur og fósturfaðir,
KRISTINN SIGFÚSSON
frá Norðurkoti,
sem lést mánudaginn 25. nóvember á
Hrafnistu í Hafnarfirði verður jarðsunginn
frá Grafarvogskirkju föstudaginn 6. desem-
ber kl. 13.00.
Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Gerður Kristinsdóttir,
Hrönn Kristinsdóttir, Magnús Sigríðarson,
Sigfús Kristinsson, Hildur Friðþjófsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn,
Guðmundur Sigfússon,
Helga Haraldsdóttir, börn og barnabörn.
✝
Bróðir okkar,
PÁLMI HARÐARSON,
Asparfelli 4,
Reykjavík,
lést af slysförum erlendis mánudaginn 25. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Kristín og Viðar Harðarbörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýnt hafa okkur
samúð, hlýju og vináttu við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður og
ömmu,
DÓRÓTEU GUÐMUNDSDÓTTUR
hússtjórnarkennara,
Réttarholti 5,
Borgarnesi,
áður til heimilis að Laugabóli
í Ísafirði.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk heimahjúkrunar í Borgarnesi
og lyflækningadeildar sjúkrahússins á Akranesi, fyrir góða
umönnun og hlýju.
Jón Guðjónsson,
Guðjón Jónsson, Guðlaug Vilbogadóttir,
Ásta Jónsdóttir,
Þorkell Jónsson,
Ingi Rúnar Jónsson, Heiða Björk Jósefsdóttir,
Arngerður Jónsdóttir, Þorkell Heiðarsson
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GUÐBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR,
Unnarbraut 4,
Seltjarnarnesi,
áður Iðavöllum 6,
Húsavík,
sem andaðist á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund föstudaginn
22. nóvember verður jarðsett frá Húsavíkurkirkju laugardaginn
7. desember kl. 14.00.
Ingibjörg Hákonardóttir, Gunnar J. Magnússon,
Sigurður A. Hákonarson, Ruth S. Jónsdóttir,
Aðalheiður L. Hákonardóttir, Valur B. Sigurðsson,
Halldór Hákonarson, Zofia Wasiewicz,
ömmubörn, langömmubörn
og langalangömmubörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
ELINBORG ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Laugardalshólum,
verður jarðsungin frá Skálholtskirkju laugar-
daginn 7. nóvember kl. 11.00.
Friðgeir Smári Stefánsson,
Stefán Smári Friðgeirsson,
Jóhann Gunnar Friðgeirsson, Heiða Björg Hreinsdóttir,
Ingvar Atli Friðgeirsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og
langafa,
SVEINS ÞÓRARINSSONAR
bónda,
Kolsholti 1,
Flóahreppi.
Halla Aðalsteinsdóttir,
Þórarinn Sveinsson, Kristjana Gunnarsdóttir,
Aðalsteinn Sveinsson, Kolbrún J. Júlíusdóttir,
Elín Bjarnveig Sveinsdóttir, Einar Hermundsson,
Alda Agnes Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.