Morgunblaðið - 05.12.2013, Blaðsíða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. DESEMBER 2013
✝ RagnheiðurGuðný Ragn-
arsdóttir fæddist í
Keflavík 22. sept-
ember 1969. Hún
lést á Landspít-
alanum 22. nóv-
ember 2013. For-
eldrar hennar eru
Ragnar Gerald
Ragnarsson f. 6.
apríl 1948 og Guð-
rún Árnadóttir f.
26. október 1948. Systkini Ragn-
heiðar eru Inga Birna f. 9. mars
1972, Árni f. 27. ágúst 1978 og
Einar f. 9. apríl 1980. Þann 18.
maí 1996 giftist Ragnheiður
Guðný Alberti Óskarssyni f. 13.
júní 1968. Foreldrar hans voru
Óskar Ingibersson f. 1 júlí 1923,
d. 26. maí 2011 og Hrönn Torfa-
dóttir f. 12.desember 1929, d.
vegum AFS til Minnesota í
Bandaríkjunum árið 1987-1988.
Að stúdentsprófi loknu vann
hún sem leiðbeinandi í Myllu-
bakkaskóla í eitt ár en hóf svo
nám í Kennaraháskóla Íslands
og útskrifaðist þaðan 8. júní
1996. Ragnheiður og Albert
fluttu til Daytona í Florida
ásamt eldri drengjum sínum þar
sem Albert stundaði nám í flug-
virkjun árin 1997-1999. Þegar
fjölskyldan kom heim hóf Ragn-
heiður störf við Heiðarskóla í
Keflavík sem grunnskólakenn-
ari en varð síðan deildarstjóri
yngri deildar árið 2012. Ragn-
heiður sat í stjórn félagsins
Uppbygging sjálfsaga – Uppeldi
til ábyrgðar. Þau voru alla tíð
búsett í Keflavík fyrir utan árin
þeirra í Florida. Ragnheiður
Guðný og Albert stofnuðu fyr-
irtækið GMT ásamt Arnari
Skúlasyni og Magnúsi Gunn-
arsyni og konum þeirra árið
2007. Útför Ragnheiðar fer
fram frá Keflavíkurkirkju 5.
desember 2013 og hefst athöfn-
in kl. 13.00.
21. desember 2006.
Ragnheiður Guðný
og Albert eign-
uðust þrjá drengi,
Ragnar Gerald f. 1.
ágúst 1993, Aron
Inga f. 15. febrúar
1995 og Hrannar
Má f. 6. júlí 2003.
Eldri drengirnir
stunda nám við
Fjölbrautaskóla
Suðurnesja en sá
yngsti er í Heiðarskóla. Ragn-
heiður Guðný ólst upp í Keflavík
og hóf skólagöngu í Myllu-
bakkaskóla. Að loknu grunn-
skólaprófi í Holtaskóla lá leið
hennar í Fjölbrautaskóla Suð-
urnesja þaðan sem hún útskrif-
aðist sem stúdent árið 1990.
Hún gerði hins vegar hlé á námi
sínu og fór sem skiptinemi á
Það eru bara góðar minningar
sem koma í huga okkar þegar við
hugsum til baka til bernsku- og
unglingsára dóttur okkar og það
er svo óraunverulegt að sitja hér
og skrifa minningarorð um elsku
Ragnheiði okkar sem er fallin frá
alltof ung. Glæsileg ung kona og
dóttir sem stóðst allar þær vænt-
ingar sem nokkurt foreldri getur
hugsað sér að hafa til barna
sinna. Við erum ákaflega þakklát
að hafa fengið að eiga þessi ár
með henni og höldum áfram að
vera með henni í huganum alla
tíð. Um leið og þessi orð eru
skrifuð hlustum við á lagið Tvær
Stjörnur eftir Megas, en við
mæðgur hlustuðum á Valdimar
flytja það svo eftirminnilega á
Ljósanótt, það er viðeigandi því
þú hefur alltaf verið skínandi
stjarna og heldur því áfram á
komandi árum. Þú varst góð og
umhyggjusöm móðir og eigin-
kona og vildir allt það besta fyrir
drengina þína og heimili þitt ber
vott um smekkvísi. Þú varst vina-
mörg og kom það vel í ljós þegar
veikindi þín urðu það alvarleg að
þú þurftir að leggjast inná spít-
ala. Ættingjar og vinir sáu til
þess að þú værir aldrei ein og
sátu hjá þér dag sem nótt. Elsku
Ragnheiður Guðný okkar, við vit-
um að þér líður betur og allar
kvalir á bak og burt, þú varst ein-
stök hetja sem barðist fram á síð-
ustu stundu við þann ógnvald
sem krabbameinið er. Þú kvart-
aðir ekki þótt aldrei fengir þú góð
tíðindi en varst alltaf staðráðin í
því að sigra í þessari baráttu og
sennilega hafa fæstir vitað
hversu veik þú í raun varst. Við
dáðumst að þér og öll héldum við
í vonina um að bati fengist að lok-
um, því það var ýmislegt sem þú
og Alli þinn voru samtaka um að
gera til þess að reyna að vinna
sigur og halda áfram lífinu með
strákunum ykkar sem þú varst
svo stolt af. Þú sagðir okkur að
þú ætlaðir að byrja að vinna aftur
á næsta ári og einnig var skíða-
ferð áætluð, já þú varst einbeitt
og það gerði okkur svo glöð að sjá
að þú værir að skipuleggja fram-
tíðina því það er trúin og vonin
um að eitthvað betra sé í vændum
sem gerir lífið svo tilhlökkunar-
vert. Okkar söknuður er mikill og
það er höggvið stórt skarð í fjöl-
skyldu okkar. Minning þín lifir,
hvíl í friði, elskulega dóttir.
Mamma og pabbi
„Dáinn, horfinn“ – harmafregn!
hvílíkt orð mig dynur yfir!
En eg veit að látinn lifir;
það er huggun harmi gegn.
Hvað væri annars guðleg gjöf,
geimur heims og lífið þjóða,
hvað væri sigur sonarins góða?
illur draumur, opin gröf.
(Jónas Hallgrímsson)
Systur. Systur og bestu vin-
konur í rúmlega 40 ár. Samrýnd-
ar og óaðskiljanlegar. Svo ótrú-
lega stór hluti af lífinu og
dapurlega sjálfsagður. En nú er
komið að kveðjustund, elsku
systir.
Við systur ólumst upp í Kefla-
vík ásamt tveimur yngri bræðr-
um, þar sem Ragga bjó alla tíð.
Ég flutti hins vegar frá Keflavík
fyrir um tuttugu árum síðan.
Ragga var aldrei sátt við það og
spurði mig reglulega hvenær ég
ætlaði að flytja aftur heim. Þegar
dætur mínar komu til vits þá
spurði hún þær einnig hvort þær
gætu ekki platað mömmu sína að
flytja. Hún bað mig einlæglega
að koma aftur heim þegar hún
veiktist, hún vildi hafa mig nær
sér. Það var Röggu hjartans mál,
að við værum í nálægð hvor við
aðra. Mér fannst þetta ekkert til-
tökumál, hugsa hins vegar núna
hvernig líf okkar hefði orðið
öðruvísi ef ég hefði búið nær
henni. Ég mun aldrei komast að
því.
Ragga var fyrirmynd. Fyrir-
mynd sem ég bar óendanlega
virðingu fyrir, dáðist að og elsk-
aði. Við vorum ólíkar á allan hátt.
Mjög ólíkar. Ragga var róleg, tók
sinn tíma og hugsaði alla hluti
mjög vel. Ég hins vegar fljótfær,
orkumikil og óð áfram. Þetta ein-
kenndi okkur alla tíð. Ragga var
líka fegurðardrottning og fyrir-
sæta, ég var dansari. Ég man
hversu mikið mig langaði alltaf
að vera falleg eins og Ragga.
Þær eru ótrúlega margar
minningarnar okkar, en við för-
um saman yfir þær seinna, elsku
systir. Síðustu dagana þína fór ég
yfir með þér hversu þakklát ég er
fyrir allar okkar stundir, sem ylja
en munu samt aldrei fylla þitt
skarð.
Þú baðst ekki um þetta verk-
efni, að verða hetja, sem barðist
til síðasta dags. Þú varst ákveðin
í að gera allt sem í þínu valdi
stæði til að ná bata. Ótrúlegur
kjarkur og dugnaður einkenndi
þig, tókst þátt í lífinu eins og við
hin eins og ekkert væri eðlilegra.
Við ræddum mikið síðustu vik-
urnar um hvað okkur langaði að
gera og þar á meðal hvernig jólin
okkar yrðu og þú baðst mig um
að vera hjá þér á jólunum. Mig
langar núna að biðja þig að vera
hjá mér.
Þinn tími er kominn, elsku
systir. Þú áttir fallegt og gæfu-
ríkt líf með Alla þínum og fallegu
strákunum ykkar sem voru stolt
þitt. Sorgin okkar allra sem
þekktum þig er óyfirstíganleg, en
ég treysti því að þér líði vel á nýj-
um stað.
Elsku Albert, Ragnar Gerald,
Aron Ingi, Hrannar Már,
mamma og pabbi, Árni, Einar og
fjölskylda, megi minning um ynd-
islegu systur verða ljósið í lífi
okkar. Hún hefði óskað þess.
Inga Birna.
Það er stórt skarðið í fallega
frænkuhópnum við fráfall Röggu
okkar. Þessi stóri hópur hefur
hist árlega í frænkuboðum. Við
höfum sjaldan verið undir 40,
sem telur systurnar á Suðurgöt-
unni og afkomendur þeirra. Þessi
boð eru okkur dýrmæt, bæði til
að hittast og njóta þess að vera
saman, styrkja böndin og um leið
dásamlegt tækifæri fyrir þær
yngri að kynnast þeim eldri. Í
dag eru liðnir þrír mánuðir frá
síðasta boði. Ragga var þar að
venju glæsileg, geislandi falleg.
Maður átti stundum erfitt með að
muna að þessi glæsilega kona
væri jafn veik og hún í raun var.
Þróunin varð hröð eftir þetta og
allar fréttir voru slæmar. Vonin
eftir kraftaverki var þó til staðar
allt til síðasta dags og hvert tæki-
færi nýtt til að biðja þann sem
öllu ræður að þyrma fallegu
frænku minni.
Ég hitti Röggu fyrir stuttu á
spítalanum, ég var þá að undir-
búa komu nýs lífs í þennan heim
og hún að berjast fyrir sínu. Ég
átti á slíkri stund auðvelt með að
reiðast yfir þessum örlögum
frænku minnar. Það er ósann-
gjarnt að tilgangur heimsóknar
okkar á spítalann hafi verið jafn
ólíkur. Það er ósanngjarnt að um
leið og búið var að fagna einum
sigri var blásið til annarrar orr-
ustu. Það er ósanngjarnt að
frænka mín fái ekki að fylgja
strákunum sínum eftir. Þetta er
allt svo ósanngjarnt en engu að
síður staðreynd. Það er svo sárt
en um leið svo óraunverulegt að
hún sé farin frá okkur. Það mun
taka tíma að meðtaka það.
Elsku Alli, Ragnar, Aron,
Hrannar Már, Guðrún, Raggi,
Inga Birna, Árni og Einar, Guð
styrki ykkur og varðveiti í sorg-
inni. Blessuð sé minning minnar
elskulegu frænku.
Guðný Helga Herbertsdóttir.
Yndisleg frænka mín, Ragn-
heiður Guðný Ragnarsdóttir,
hefur kvatt. Ragga, frumburður
yngstu systur minnar, Guðrúnar
Árnadóttur og Ragnars Geralds
Ragnarssonar. Barátta hennar
og fjölskyldu hennar við illvígan
sjúkdóm hefur tekið verulega á
en fjölskyldan öll hefur sýnt ótrú-
legt æðruleysi. Mikil sorg því ung
móðir fær ekki að fylgja uppvexti
og þroska þriggja efnilegra sona.
Þessi ungu hjón, Ragga og
Alli, áttu heilbrigt og gott líf,
skíði, golf og körfubolti meðal
áhugamála, samtaka ung hjón
sem gaman var að fylgjast með.
Mér er minnisstætt fertugsaf-
mæli Röggu. Boð á fallegu heim-
ili þeirra hjóna með vinum og
vandamönnum. Helga Braga
með gamanmál – Hrannar yngsti
sonurinn með söngprógramm við
undirleik Júlíusar Guðmundsson-
ar, gleði, gaman og endalaus
hamingja, afar ljúf og eftirminni-
leg kvöldstund. Fyrir þetta kvöld
get ég seint þakkað og þó frænka
mín hafi alltaf verið falleg þá
geislaði hún þetta kvöld. Síðast-
liðið ár hefur verið svona eins og
maður segir, stundum upp og
niður. Oft féllu tár – stundum
fann maður fyrir létti en horft í
baksýnisspegilinn finnst mér að
himnarnir hafi grátið með okkur.
Gangi þér vel á nýjum slóðum,
elskuleg.
Guðný Helga Árnadóttir
og fjölskylda.
Elsku Ragga okkar.
Þú varst frænka okkar, frænk-
an sem við kölluðum bestu
frænku í heimi. Þú varst frænkan
sem varst alltaf tilbúin til að gera
allt fyrir okkur systurnar, Guð-
rúnu Köru og Árnýju Eik. Í
hverri heimsókn sagðist þú ætla
að fara á fléttunámskeið til að
flétta okkur báðar og gera okkur
fínar og sætar. Þú vildir að við
vissum báðar, að þú yrðir alltaf til
staðar fyrir okkur og ef eitthvað
kæmi fyrir mömmu okkar, þá
myndir þú alltaf vera þarna fyrir
okkur. Á hverju sumri bauðst þú
okkur að gista hjá þér, eiga
stelpukvöld saman og bauðst
okkur oft í útilegu.
Elsku Ragga, við erum þér svo
ævinlega þakklátar fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir okkur og
kennt okkur. Okkur systrum leið
alltaf vel hjá þér og vissum hvert
við gætum leitað ef okkur liði illa.
Þú verður með okkur til ævi-
loka þó þú hafir kvatt okkur
snemma. Þú átt stað í hjarta okk-
ar og við munum alltaf elska þig.
Elsku Alli, Ragnar Gerald, Ar-
on Ingi og Hrannar Már, hugur
okkar er hjá ykkur.
Guðrún Kara og Árný Eik
Það er fallegt en sorglegt að
vera manneskja, stendur ritað á
Kærleikskúlu ársins 2013. Í dag
er það eingöngu sorglegt. Við
systkinin og Ragga erum systra-
börn. Tilvera okkar tengdist á
margan en jafnframt ólíkan hátt.
Við minnumst Röggu sem lítillar
stelpu, fyrstu dóttur stoltra for-
eldra, stóru systur í hópi fjögurra
systkina sem þjappaði sér saman
og umvafði bróðurinn sem hvað
mest þurfti á því að halda. Sem
unglings sem leitaði að sinni
braut í lífinu. Eiginkona, mamma
og kennari sem leysti af hendi
hvert hlutverkið á fætur öðru
með glæsibrag. Vinkona, golf- og
ferðafélagi. Gleðigjafi sem enda-
laust gaman var að vera með, fal-
leg fram á síðasta dag.
Ragga hafði smitandi hlátur.
Minnisstætt er kvöld eitt á veit-
ingastað á Spáni fyrir örfáum ár-
um. Þar var hlegið bæði mikið og
hátt. Svo mikið og hátt að hópn-
um var að lokum vikið af veit-
ingastaðnum fyrir of mikinn hlát-
ur. Gleðin var allsráðandi. Þannig
minnumst við Röggu.
Elsku Alli, Ragnar Gerald, Ar-
on Ingi og Hrannar Már. Elsku
Guðrún og Raggi. Elsku Inga
Birna, Árni og Einar. Okkar hug-
ur er hjá ykkur.
Hrannar, Hlín,
Hilma og Hrund.
Yndisleg frænka er fallin frá í
blóma lífsins.
Það eru ekki nema fjögur ár
síðan við hjónin vorum í fertugs-
afmæli Röggu en þá fannst
manni lífið blasa við henni. Heil-
brigðið og kátínan geislaði af
henni enda umkringd og umföð-
muð af yndislegum eiginmanni,
sonum, skyldmennum og
skemmtilegum vinum.
Mín helsta minning um hana
er hversu yfirveguð hún var,
geislandi brosið hennar og smit-
andi hláturinn. Það var sama hve-
nær maður hitti hana, hún var
alltaf brosandi og það sem meira
var: brosið náði alltaf til augn-
anna. Það var ekki annað hægt en
að dást að henni því hún var alltaf
óaðfinnanlega snyrt og klædd
sama hvort hún var heima, úti á
götu, í boðum eða í golfi.
Mæður okkar Röggu eru syst-
ur en systkinahópur þeirra er
stór. Töluverð samskipti hafa
verið innan fjölskyldunnar en
fyrir tilstilli Ingu Birnu systur
Röggu var árlegum frænkuboð-
um komið á árið 2008. Það var
ómetanlegt að ná að kynnast
Röggu betur og sjá hve stutt var í
grallaraskapinn. Ég er því virki-
lega þakklát fyrir frænkuboðin
því fyrir tilstilli þeirra höfum við
frænkurnar tengst nánari bönd-
um.
Ég bið algóðan Guð að veita
Albert, Aroni, Ragnari, Hrann-
ari, Guðrúnu og Ragga, Ingu
Birnu, Árna og Einari styrk til að
takast á við þennan mikla missi.
Ásdís Þ. Höskuldsdóttir
Elsku Ragga.
Ég sakna þín, þú fórst alltof
fljótt frá okkur. En við sem eftir
sitjum, verðum að leita sátta og
hugga okkur við allar minning-
arnar sem við eigum um þig. Ég
var svo heppin að fá að kynnast
þér vel, því þú hefur verið í fjöl-
skyldunni minni frá því að ég
man eftir mér.
Ég man það svo vel þegar þið
fluttuð heim frá Flórída, þá var
ég svo spennt að fá yndislegu
frændur mína heim og líka að
klappa Perlu. Ég hef nefnilega
svo gaman af hundum en það
voru ófá skipti sem ég bankaði
upp á og fékk að fara með hana í
göngu. Það má kannski segja það
þannig að hún dró mig frekar en
ég hana. En ég lét það nú ekki
stoppa mig og þú alltaf jafn indæl
að leyfa mér að fara með hana í
göngu.
Ég hef alltaf litið upp til þín,
elsku Ragga, þú varst alltaf svo
smart í klæðaburði, vel til höfð og
barst þig svo vel, sama hvað bját-
aði á. Það sást vel í veikindum
þínum hvað þú varst mikil bar-
áttukona. En það var ekki allt því
þú varst jafn falleg að innan líka,
það var gott að tala við þig, hlæja
og gráta með þér.
Ég vil þakka þér innilega fyrir
fallegu afmælisgjöfina sem þú og
Alli gáfuð mér á 25 ára afmæli
mínu. Ég trúði því eiginlega ekki
þegar Alli kom í afmælið mitt
með lítinn poka og ég sagði við
hann að hann hefði ekki þurft að
gefa mér gjöf, þá sagði hann við
mig að þú hefðir átt allan heið-
urinn af gjöfinni. Ég mun passa
vel upp á hálsmenið.
Þið hafið alið upp yndislega
stráka og þeir standa sig eins og
hetjur á þessum erfiðu tímum.
Við munum að sjálfsögðu halda
vel utan um þá og styrkja um
ókomna framtíð.
Takk fyrir allt, elsku Ragga,
við sjáumst aftur seinna, Þín,
Hrönn.
Í dag er sorg í hjarta þegar
vinkona mín, Ragnheiður Guðný
Ragnarsdóttir, er borin til graf-
ar. Við Ragga höfum þekkst frá
því við vorum börn því mæður
okkar hafa verið vinkonur síðan
þær voru ungar. Ragga ólst upp í
Keflavík og gekk skóla þar en ég í
Njarðvíkunum. Það var svo ekki
fyrr en í framhaldsskóla sem við
urðum vinkonur og höfum verið
alla tíð síðan. Eftir framhalds-
skóla fórum við báðar í Kenn-
araháskóla Íslands. Eins og
gengur og gerist þá skildi leiðir
um tíma en við endurnýjuðum
vinskap okkar eftir að við urðum
samstarfsfélagar árið 2003. Ég
skipti um vinnustað og fór að
vinna í Heiðarskóla en Ragga
hafði unnið þar frá stofnun skól-
ans árið 1999. Við náðum strax
vel saman og það var alltaf
skemmtilegt að vera með Röggu,
alltaf líf og fjör og mikil gleði. Við
gerðum margt saman á þessum
árum. Skipulögðum ferðir til út-
landa fyrir starfsmennina, unn-
um að innleiðingu uppbyggingar-
stefnunnar í skólanum og vorum í
stjórn starfsmannafélagins.
Ragga var framúrskarandi kenn-
ari og þegar hún tók við stöðu
deildarstjóra vissi ég að hún
myndi standa sig vel þar líka.
Ég veit að það eiga margir eft-
ir að minnast Röggu fyrir hve
smekkleg og flott hún var alltaf.
Við vissum hvað var í tísku með
því að fylgjast með henni og það
voru ófáar búðarferðirnar þar
sem hún ráðlagði hvað væri best
að kaupa og færi manni best. Ætli
ég eigi nokkurn tímann eftir að
kaupa mér flík án þess að minnast
Röggu.
Ragga var alveg ótrúlega orð-
heppin og skemmtileg í tilsvörum.
Það kom varla sá dagur að ekki
væri rifjaður upp einhver frasi
sem hún hafði sagt og alltaf var
hlegið jafn mikið. Hún gat verið
pínulítið kaldhæðin en yfirleitt
gerði hún mest grín að sjálfri sér
og var leikari í sér þó hún vildi
aldrei viðurkenna það.
Þær eru margar minningarnar
sem hafa komið upp í hugann síð-
ustu daga en sú sem mér þykir
vænst um nú er þegar Ragga gaf
sér tíma í baráttu sinni til að
heimsækja mig á minn nýja
vinnustað nú í vor. Hún skoðaði
skólann, sat með okkur og spjall-
aði og kunni svo vel að hrósa og
taka eftir því sem vel var gert.
Yndisleg stund sem ég mun
geyma í hjarta mínu.
Ragga háði hetjulega baráttu
fram á síðustu stundu og hennar
verður sárt saknað. Ég sendi Alla,
sonum, foreldrum og öðrum að-
standendum mínar dýpstu sam-
úðarkveðjur.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Sigurbjörg Róbertsdóttir.
Ein flottasta kona landsins er
fallin frá langt fyrir aldur fram.
Við vorum þrjár stelpur, elstu
barnabörnin hjá ömmu og afa, áð-
ur en að strákahrinan kom. Ragga
var elst og svo erum við Inga
Birna systir hennar þremur árum
yngri. Við Inga Birna vorum alltaf
saman og þar af leiðandi var ég
mikið í kringum Röggu sem barn.
Ég minnist þess þegar Ragga tók
viðtal við okkur Ingu Birnu upp á
segulband sem amma átti og þar
þóttist hún vera þáttastjórnandi í
óskalagaþætti, en við Inga þurft-
um að syngja lögin sem beðið var
um. Okkur yngri stelpunum þótti
ekki leiðinlegt að fá að leika við
Röggu. Einnig má ég ekki heyra
lagið Smooth Operator með Sade
án þess að hugsa til Röggu, því á
tímabili var þetta hennar uppá-
haldslag. Mér finnst þetta lag
reyndar alltaf lýsa henni svo vel,
alltaf ákveðin yfirvegun og róleg-
heit yfir þessu lagi eins og Ragga
var sjálf. Við unnum saman í búð-
unum hans pabba á sumrin og svo
seinna hjá Flugleiðum í sumar-
starfi. Þegar Ragga og Alli fluttu
til Flórída þá höfðum við mikið
samband því ég bjó einnig þar á
þeim tíma með minni fjölskyldu
og við eigum börn á sama aldri.
Ragga var glæsileg kona, ekki
bara glæsileg heldur líka töffari.
Alltaf svo vel til höfð og alltaf
klædd samkvæmt nýjustu tísku.
Þar sem ég bý erlendis fylgdist ég
mestmegnis með baráttu Röggu
við krabbameinið úr fjarlægð. Ég
náði þó að hitta hana nokkrum
sinnum á þessu ári og fyrir það er
ég þakklát. Með þessum fátæk-
legu orðum mínum langar mig að
fá að kveðja hana í dag þar sem ég
er ekki á landinu til að fylgja
henni til grafar.
Hvíl í friði, elsku Ragga mín, og
guð geymi þig.
Foreldrum og systkinum
Ragnheiðar votta ég samúð og bið
guð um að styrkja í sorginni.
Elsku Alli, Ragnar Gerald, Ar-
on Ingi og Hrannar Már, ykkar
missir er mikill. Ég sendi ykkur
mínar dýpstu samúðarkveðjur.
Sigríður Ragna Jónasdóttir
(Sirrý).
Ég kynntist Röggu þegar hún
og Albert byrjuðu saman árið
1991 og þar með var hún komin
Ragnheiður Guðný
Ragnarsdóttir