Morgunblaðið - 05.12.2013, Page 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. DESEMBER 2013
✝ Daníel Haf-steinsson fædd-
ist í Reykjavík 25.
desember 1961.
Hann lést á heimili
sínu 24. nóvember
2013.
Hann var sonur
Margrétar J. Þor-
steinsdóttur, f.
11.11. 1933 og
Hafsteins Daníels-
sonar, f. 15.3.
1936, d. 30.8. 2001. Systkini
Daníels eru: Unnur Inga Karls-
dóttir, gift Davíð Bjarnasyni
og eiga þau tvö börn. María J.
Hafsteinsdóttir, gift Smára
Geirssyni og eiga þau tvö börn.
Aðalsteinn Hafsteinsson, giftur
Guðrúnu Sigvaldadóttir og
eiga þau tvö börn. Sigrún Haf-
steinsdóttir, gift Hans P.
Blomsterberg og eiga þau sex
börn. Jón Grétar Hafsteinsson,
giftur Hildigunni Jónínu Sig-
urðardóttur. Har-
aldur Haf-
steinsson. Sólveig
Hafsteinsdóttir,
sambýlismaður
Walter Unnarsson,
og á hún fjögur
börn. Þórdís Haf-
steinsdóttir og á
hún eitt barn. Lilli
Hafsteinsson, lát-
inn.
Frá 16 ára aldri
starfaði Daníel hjá Símanum
og hætti hann störfum þar árið
2009 eftir 32 starfsár. Hann
starfaði hjá Múlalundi síðast-
liðin tvö ár og fram að dán-
ardegi.
Daníel var mikill fótbolta-
unnandi og var hann mikill
stuðningsmaður Víkings í
Reykjavík og harður Leedsari.
Útför Daníels fer fram frá
Lágafellskirkju í dag, 5. des-
ember 2013, kl. 13.
Okkur langar að segja nokkur
kveðjuorð til þín, elsku bróðir og
mágur.
Þú varst alltaf svo ljúfur og
góður og alltaf tilbúinn að koma
með okkur á fótboltaleiki í Vík-
inni. Þær voru líka ófáar ferð-
irnar til Leeds sem við fengum
að njóta með þér.
Það er sárt að þurfa að kveðja
þig svona snemma, elsku Danni
okkar.
Sjáumst síðar á góðum stað.
Áfram Víkingur og áfram
Leeds United.
Jón Grétar og
Hildigunnur (Hillý).
Elsku Danni.
Við bara trúum því ekki að þú
sért dáinn, elsku kallinn okkar,
hrikalega er þetta sárt.
Við huggum okkur við það að
afi og Lilli eru nú búnir að taka á
móti þér opnum örmum. Þú
varst frábær bróðir, frændi og
vinur, þú varst einstaklega barn-
góður maður og börnin dýrkuðu
þig. Þú varst Danni frændi sem
varst alltaf tilbúinn að leika við
þau, fara í feluleik, eltingaleik,
gera galdra og fleira. Hafsteinn
Ingi kallar þig Danna frænda
með peninginn, því þú fórst alltaf
í vasann á buxunum þínum og
gafst Hafsteini Inga og Elíasi
Skúla klinkið þitt, því þú vissir
að strákarnir væru alltaf að
safna sér fyrir einhverju. Við er-
um svo þakklát fyrir að hafa átt
yndislegan dag með þér þegar
amma varð áttræð núna í nóv-
ember.
Takk fyrir allar stundirnar
sem við höfum átt saman.
Við kveðjum þig með miklum
söknuði.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson)
Margrét Steinunn, Sigurður
Þorgeir og börn.
Danni frændi.
Elsku Danni frændi minn,
elsku besti frændi minn.
Ég vil bara byrja á að þakka
þér fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum saman. Alveg frá
því að ég fæddist þá hefur þú
passað upp á mig, enda fékk ég
nafnið þitt í skírnargjöf. Þegar
þú byrjaðir að taka mig með þér
á fótboltaleiki var ég stuðnings-
maður Fylkis, en þér tókst að
snúa mér við og ég byrjaði að
halda með Víkingi eins og þú. Að
fara með þér á Víkingsleiki er
eitthvað sem ég mun aldrei
gleyma. Að horfa á þig styðja
þitt lið af lífi og sál kenndi mér
svo margt. Í gegnum súrt og
sætt stóðst þú alltaf við bakið á
þínu liði og gafst aldrei upp.
Þrátt fyrir að við vorum ekki
sammála í enska boltanum þá
fórst þú samt alltaf með mér á
Ölver til að horfa á Crystal Pa-
lace þegar þeir voru að spila.
Það var stórkostlegt þegar ég
fór með þér og fleirum til Leeds
til að horfa á liðin okkar spila.
Þetta er án efa eitt það skemmti-
legasta sem ég hef gert og mun
aldrei gleyma.
Ég á erfitt með að trúa því að
þú sért farinn frá mér, elsku
Danni minn, ég sakna þín enda-
laust og mun aldrei gleyma þér.
Þú hefur kennt mér margt sem
mun nýtast mér í framtíðinni.
Það var heiður að kynnast þér og
að vera nafni þinn!
Elska þig, Danni, þinn frændi
Daníel Örn.
Elsku Danni frændi, mikið
varstu tekinn fljótt frá okkur.
Þú varst alltaf svo ljúfur og
kátur, vildir öllum allt hið besta
og varst alltaf til í skemmtileg-
heit. Ég er svo fegin hvað er
stutt síðan ég hitti þig og knús-
aði þig, það var í afmælinu hjá
ömmu þar sem þú varst svo glað-
ur og fínn að sýna mér nýju fötin
sem þú hafðir keypt þér. Þú
varst alltaf svo frábær í kringum
börn og það leyndi sér ekki hvað
honum Smára Leví mínum
fannst þú skemmtilegur.
Ég sé enn gleðisvipinn og
stjörnurnar í augunum á þér
þegar ég kynntist Willa mínum
og sagði þér frá því að hann væri
Leedsari. Þið rædduð oft um það
að fara á fótboltaleik og mikið er
ég glöð að við náðum því ásamt
góðum hóp Leedsara.
Elsku frændi, þín verður sárt
saknað af stórum sem smáum og
vil ég minnast þín með þessu
ljóði.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og hljóðu kynni af alhug
þakka hér,
þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sig.)
Þín frænka,
Jóhanna Smáradóttir.
Jæja elsku Danni minn. Þá
hefur dómarinn flautað til leiks-
loka, langt fyrir lok venjulegs
leiktíma. Þetta yrðum við ekki
sáttir með ef þetta væri leikur
hjá okkar mönnum. Rétt komið
yfir miðbik leiks og þá bara eins-
og hendi væri veifað, búmm,
leikurinn búinn.
Það væri sárt þar sem leik-
urinn gæti verið tapaður. Það er
einmitt það sem á við í þessu til-
felli, leikurinn er tapaður. Við
höfum misst góðan dreng til ann-
arra starfa á öðrum stað. Það er
virkilega sárt til þess að vita að
aldrei á ég eftir að geta spjallað
við þig um fótbolta, áhugamál
sem við höfum alltaf deilt.
Ég hugsaði til þess í dag hvort
þessi svokallaði dómari sem
stjórnar veröld okkar hafi verið
orðinn svo afbrýðisamur út í
okkur hin að eiga þig að, að hann
varð að gera eitthvað í málun-
um? Mikið skil ég hann, enda
annað eins gull af manni sjaldséð
einsog þú varst, elsku Danni.
Á meðan sitjum við hin eftir í
sárum, sárum sem gróa aldrei en
minning þín lifir hinsvegar. Hún
er sterk.
Ein stærsta minningin mín frá
yngri árum var þegar ég tók
uppá því að styðja Leeds til
skamms tíma. Mikið varstu sátt-
ur og ekki bara þú heldur Jón og
Halli líka. Ég reyndar sveik lit,
en mér var heldur betur fyrir-
gefið það og er ég viss um að það
hafi bara gert öll okkar samtöl
skemmtilegri.
Það verður skrýtið að hitta
ykkur bræður næst. Alltaf þegar
ég hef hitt ykkur hafið þið tekið
mér opnum örmum. Stórt skarð
hefur verið höggvið í þann hóp
með fráfalli þínu, elsku Danni
minn.
Það er alveg grátlegt að jafn
góður drengur og þú varst sé að
kveðja okkur í dag, þú áttir svo
allt gott skilið, hvernig þú komst
fram við fólk, hvernig þú varst
bara þú. Gríðarlega barngóður
og vildir öllum svo vel að vand-
fundið er annað eins. Svo ertu
bara tekinn – ég trúi þessu varla.
Ég man t.d. seinasta sumar á
frændahittingi, þá varstu eitt-
hvað að veigra þér við að mæta
sökum slappleika frá kvöldinu
áður. Ég man að ég hringdi í þig
og sagði að verið væri að ná í þig
– við ætluðum að skemmta okk-
ur. Þú að sjálfsögðu svaraðir
kallinu og áttum við frændurnir
skemmtilegt kvöld. Þetta varst
þú. Algjört lýsandi dæmi um þig.
Vildir allt fyrir alla gera.
Að lokum vil ég segja eitt,
minn kæri frændi og vinur: Þú
munt alltaf eiga stað við hliðina á
ÍA-merkinu í skærgula hjartanu
mínu. Ég mun tileinka mér þitt
viðmót; reyna að koma fram við
alla einsog ég vil að aðrir komi
fram við mig.
Takk fyrir allt, Danni minn,
og hvíldu í friði. Okkar tími kem-
ur aftur.
Kveðja, þinn frændi,
Bjarki Þór Aðalsteinsson.
Elsku Danni okkar, það er
erfitt að kveðja eins stórbrotinn
mann og þig. Allt frá fyrstu
kynnum hefur þú verið okkur
góður og þegar Elli bættist í fjöl-
skylduna tókstu honum strax vel
og hann leit á þig sem vin. Þegar
við minnumst þín er svo margt
sem kemur upp í hugann, en það
sem okkur er efst í huga er
hversu barngóður þú varst og
því fékk hann Víkingur okkar að
kynnast. Jólin 2011 vorum við
búin að ákveða að tilkynna fjöl-
skyldum okkar að við yrðum
senn þrjú og ákváðum við að láta
þig fyrst vita þar sem þú áttir af-
mæli á jóladag, og þetta árið
varðstu fimmtugur. Viðbrögðin
stóðu sko ekki á sér, þú varðst
rosalega glaður og hlakkaðir
augljóslega mikið til. Þar er sárt
að vita það að Víkingur hafi ekki
náð að kynnast þér betur, en við
ætlum að passa að segja honum
reglulega skemmtilegar sögur af
Danna frænda og vonum að hann
muni þannig læra margt af þér.
Já, það er margt sem hægt er að
læra af manni eins og þér,
Danni, þú varst svo hjartahlýr
og sýndir það svo sannarlega að
þú gleymdir engum, þú hugsaðir
til allra. Fyrir þér voru allir jafn-
ir. Þú gafst svo mikið af þér með
hlýrri nærveru þinni. Þú varst
mikill húmoristi. Það er ógleym-
anlegt hvernig þú pikkaðir í
mann voðalega lúmskur, laum-
aðir einum brandara og glottið
sem kom á þig, maður komst
aldrei hjá því að hlæja. Þú komst
manni alltaf í gott skap, þegar
mikið gekk á varstu alltaf glaður
og ánægður og sýndir að þú vild-
ir að öllum liði vel og ættu góða
tíma. Svo má ekki gleyma hversu
ákafur áhugamaður um fótbolta
þú varst. Þú varst grjótharður
Leeds-ari og Víkingsstuðnings-
maður, enda voruð þú, Halli og
Jón ekkert smá ánægðir þegar
við skírðum son okkar Víking
Thor. Þessi tvö fótboltalið hafa
misst dyggan stuðningsmann.
Við eigum afar erfitt með að
skilja af hverju þú, svo indæll og
hjartahlýr maður sem ert okkur
svo mikið, sért tekinn frá okkur
svo skyndilega, en þín hafa ef-
laust beðið mikilvægari verkefni
hinum megin. Við erum í engum
vafa um það að afi og Lilli hafi
tekið brosandi á móti þér og séu
þér samferða. Þú talaðir nú oft
um hann Lilla og hvað þú sakn-
aðir hans, okkur verður hlýtt við
tilhugsunina um að þið séuð nú
loksins saman á ný. Guð á himn-
um og aðrir í himnaríki eru
heppnir að njóta þeirra forrétt-
inda að hafa þig hjá sér, hann er
einum góðum engli ríkari. Það er
svo margs að minnast af manni
eins og þér og gætum við haldið
endalaust áfram, en þær minn-
ingar geymum við í hjörtum okk-
ar um ókomna tíð. Við gleymum
þér aldrei, elsku Danni, og hlýj-
um okkur við tilhugsunina um
hvað við eigum nú sterkan
verndarengil á himnum. Að lok-
um viljum við þakka þér fyrir
allt sem þú hefur verið okkur,
góða ferð og við sjáumst þegar
okkar tími kemur. Við elskum
þig.
Deyr fé,
Deyja frændur,
Deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
Deyr aldregi
Hvem er sér góðan getur
(Úr Hávamálum)
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Hildigunnur Sif Aðalsteins-
dóttir, Ellert Ingi Ellertsson
og Víkingur Thor
Ellertsson.
Þín alltaf mun ég minnast
fyrir allt það góða sem þú gerðir,
fyrir allt það sem þú skildir eftir,
fyrir gleðina sem þú gafst mér,
fyrir stundirnar sem við áttum,
fyrir viskuna sem þú kenndir,
fyrir sögurnar sem þú sagðir,
fyrir hláturinn sem þú deildir,
fyrir strengina sem þú snertir,
ég ætíð mun minnast þín.
Elsku Danni.
Það er ótrúlegt að hugsa til
þess að þú sért farinn. Í gegnum
árin höfum við átt saman margar
góðar stundir. Þú varst gallharð-
ur Víkingur og Leedsari og það
fengu allir að vita sem kynntust
þér. Þú gerðir það nú samt fyrir
okkur Skagamennina að halda
með þeim – stundum. Við eigum
eftir að hittast síðar og þá mun-
um við áfram bera saman bækur
okkar um gengi okkar liða í bolt-
anum.
Fjölskyldu votta ég samúð
mína.
Minning um góðan dreng lifir.
Guðrún (Rúna).
Sl. fimmtudag bárust okkur
þau skelfilegu tíðindi að Danni
væri dáinn langt fyrir aldur
fram.
Það fer ekki hjá því á sorgleg-
um tímamótum sem þessum að
ýmislegt sem tengist lífi Danna
rifjist upp en hann var alla tíð
hinn besti bróðir og mágur.
Það var ávallt ánægjulegt að
eiga samskipti við Danna. Hann
var einstakt ljúfmenni sem vildi
öllum vel. Stundum mátti jafnvel
halda því fram að góðmennska
hans og greiðvikni gengi of
langt; hann átti það til að gleyma
sjálfum sér, svo umhugað var
honum um velferð annarra.
Áberandi var hve Danni var
barngóður og hafði mikla unun
af því að umgangast börn. Hann
fylgdist vel með systkinabörnum
sínum og þau nutu samvista við
hann. Oft mátti sjá hvað hann
gladdist innilega þegar hann
fékk fréttir af velgengni
barnanna hvort heldur sem var á
sviði náms, íþrótta eða annarra
verkefna sem þau tóku sér fyrir
hendur. Þegar nýtt barn fæddist
inn í ættina hóf Danni þegar að
sýna því áhuga og afla frétta af
þroska þess og áfangasigrum.
Danni var einlægur íþrótta-
unnandi og fylgdist með þeim
vettvangi mannlífsins af ákafa.
Einkum var það knattspyrna
sem átti hug hans og Víkingur í
Reykjavík var félagið hans.
Hann studdi Víkingana í gegnum
súrt og sætt, þegar vel gekk var
fagnað innilega en dapurt gengi
átti hann erfitt með að sætta sig
við. Í enska boltanum var Leeds
United liðið sem hann studdi og
stuðningur hans var af heilum
hug. Nokkrum sinnum hélt hann
til Englands til að njóta þess að
sjá sína menn leika á Elland
Road. Slíkar ferðir voru eftir-
minnilegar og það geislaði af
honum gleðin þegar hann sagði
frá
Alla tíð var Danni í sérstak-
lega sterku og nánu sambandi
við bræður sína, Harald og Jón.
Þeir áttu sameiginleg áhugamál
og voru allir Víkingar og Leeds-
arar. Í hinar eftirminnilegu
Leedsferðir fóru þeir bræður
saman ásamt Hillý, konu Jóns. Í
þeim ferðum og þess utan kom
margoft fram hve þeir bræður
voru samstiga og hugsuðu vel
hver um annan. Á milli þeirra
ríkti sannkallað bræðralag.
Danni var einungis 51 árs
þegar hann kvaddi þessa jarð-
vist. Hans verður sárt saknað af
mörgum og þá ekki síst börn-
unum sem áttu svo oft hug hans
allan. Minningin um góðan dreng
mun lifa.
María og Smári.
Kveðja frá Knattspyrnu-
félaginu Víkingi
Okkur var brugðið er við feng-
um fréttir af ótímabæru andláti
Daníels Hafsteinssonar. Danni,
eins og við öll þekktum hann, var
Víkingur í húð og hár og tók
virkan þátt í starfi okkar árið um
kring. Hann var einn virkasti
meðlimurinn í stuðningsmanna-
liðinu Berserkjum og fór oft
mikinn á leikjum. Oftar en ekki
ferðaðist hann um langan veg á
útileiki liðsins og yfirleitt í för
með bræðrum sínum þeim Jóni
Grétari og Haraldi og mágkon-
unni Hildigunni. Þá var hann
ávallt mættur í getraunakaffið í
Víkinni á laugardögum, yfirleitt
með fyrstu mönnum og sat
lengst. Honum leið vel í Víkinni.
Leeds var liðið hans í enska bolt-
anum og þeir bræður þekktir
sem Leedsbræðurnir enda
ástríða þeirra á Leeds síst minni
en á Víkingi. Við Víkingar erum
fátækari við brotthvarf Danna
en vitum að hann mun hvetja
okkur sem aldrei fyrr á nýjum
stað með öðrum föllnum fé-
lögum. Hvíldu í friði, kæri vinur.
Móður Daníels, systkinum og
öðru skyldfólki sendum við inni-
legar samúðarkveðjur og biðjum
Guð um að gefa ykkur styrk í
sorginni.
Haraldur V. Haraldsson,
framkvæmdastjóri.
Daníel
Hafsteinsson
HINSTA KVEÐJA
Danni frændi var stór
hluti af okkar uppvexti og
við sitjum eftir með ótal
góðar minningar um hann,
brandara, grín, jákvæðni
og kærleika.
Margs að minnast,
margs er að sakna.
Ástarkveðjur,
Ísak og Anja María.
Í dag kveðjum
við með söknuði vin okkar og
bekkjarbróður Lárentsínus
Gunnleifsson, einnig oft nefndan
Lalli Löggunnar, en það kom til
sökum þess að Gunnleifur faðir
Lárentsínus
Gunnleifsson
✝ LárentsínusGunnleifsson
fæddist í Stykk-
ishólmi 28. janúar
1965. Hann lést í
Reykjavík 8. nóv-
ember 2013.
Útför Lárents-
ínusar var gerð frá
Bústaðakirkju 26.
nóvember 2013.
hans var lögreglu-
maður í Stykkis-
hólmi á þessum ár-
um.
Upp í hugann
koma góðar minn-
ingar frá þeim tíma
sem við áttum í
Stykkishólmi, efst í
huga okkar er
hversu góður
drengur hann Lalli
var, hann var alltaf
hress og til í að sprella, en samt
alltaf hógvær og kurteis. Hóg-
værðin varð þess valdandi að
stundum fór frekar lítið fyrir
honum Lalla en þegar t.d. kom
að því að leika í skemmtiatriðum
á árshátíðum skólans stóð ekki á
hans framlagi. Er það sumum
okkar minnisstætt þegar hann
tók það að sér að leika töffarann
Björn í ABBA á einni slíkri hátíð
og gaf ekki eftir að láta stelp-
urnar mascara á sér löngu augn-
hárin í tilefni þess. Í dag söknum
við þess að hafa ekki alist upp
með snjallsíma með myndavél, til
að eiga myndir en þess í stað lifa
minningarnar í huga okkar.
Lalli var einnig góður íþrótta-
maður, þá sérstaklega í blaki og
körfu og var gott að vera með
honum í liði. Hann tók því ekki
vel að tapa enda leyndist í hon-
um góður keppnismaður sem
lagði sig allan fram til að ná sigri,
en svo að leik loknum var hóg-
værðin og kurteisin aftur búin að
ná yfirhöndinni í geðslagi hans.
Efst í huga okkar bekkar-
systkinanna er þakklæti, að hafa
verið þess heiðurs aðnjótandi að
hafa alist upp með Lalla í Stykk-
ishólmi, hafa átt með honum góð-
ar og skemmtilegar stundir.
Lalli var einstakur drengur,
kurteis, ljúfur og hæglátur og
verður hann alltaf í minningu
okkar.
Nú stígur þú ölduna, kæri sjóbróðir,
á nýju skipi og kannar óþekkt mið
Seinna verður þér lagt til auka lið
Hvíl í friði og sjáumst síðar,
kæri bekkjarbróðir.
Kæra fjölskylda og aðstand-
endur, sendum ykkur okkar
dýpstu samúðarkveðjur. Hugur
okkar er hjá ykkur og megi guð
styrkja ykkur og veita huggun á
þessum erfiðu tímum.
Kveðja frá bekkjarsystkinum,
árgangi 1965, úr Grunnskóla
Stykkishólms,
Hlíf Berg Gísladóttir og
Halldór Kolbeins.