Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.05.2014, Side 48

48 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 11.5. 2014
Viðtal
C
handrika Gunnarsson stendur
fyrir utan Austur-Indíafjelagið
þegar mig ber að garði. Lykla-
laus og kemst ekki inn. „Ég
botna ekkert í þessu. Það voru
iðnaðarmenn hérna fyrir fáeinum mínútum.
Ætli þeir hafi ekki skroppið í kaffi?“ segir
hún.
Chandrika tekur upp símann og fyrr en
varir kemur starfsmaður veitingahússins á
harða kani niður Hverfisgötuna og hleypir
okkur inn. Fyrir innan göngum við í fangið
á iðnaðarmanni og Chandrika lætur hann í
léttum tón vita að hún hafi lamið allt að ut-
an.
„Einmitt. Þess vegna er ég með þetta,“
segir hann sposkur og bendir á höfuðtólin.
Þau hlæja.
Við blasir glænýr staður. Allt hefur verið
tekið í gegn. Fyrir það fyrsta hefur rýmið
stækkað til vesturs en Austur-Indíafjelagið
festi kaup á litlum sal sem áður heyrði til
Bíó Paradís og Regnboganum sáluga þar á
undan. Eigi að síður hefur sætum fyrir gesti
ekki fjölgað nema um sex. Markmiðið var
miklu frekar að létta á rýminu til að freista
þess að láta gestum líða sem allra best.
„Austur-Indíafjelagið er og verður persónu-
legur veitingastaður og þess vegna sáum við
ekki ástæðu til að fjölga borðum,“ segir
Chandrika.
Hún kveðst gríðarlega ánægð með breyt-
ingarnar. Þær gætu ekki hafa lukkast betur.
„Okkur þótti mikilvægt að koma með yfirlýs-
ingu á tvítugsafmæli staðarins og hér er
hún. Gjöriði svo vel!“
Allt frá Indlandi
Undirbúningur að breytingunum hófst í
mars á síðasta ári þegar Chandrika og
Gunnar Gunnarsson bóndi hennar fóru til
Indlands til að leita fanga. Uppleggið var að
hafa alla innviði þaðan og það tókst. Smekk-
fullur gámur lagði í haf með vorinu. „Þegar
fólk sækir okkur heim á því að líða eins og
það sé statt á Indlandi og þess vegna var
mikilvægt að allt kæmi þaðan, viðurinn, stól-
ar og borð, ljós og listaverk, diskar og hnífa-
pör. Þá er áferð á gólfi og veggjum sú sama
og á dæmigerðu indversku heimili. Nostrað
hefur verið við hvert smáatriði,“ segir
Chandrika.
Þess má geta að viðurinn í innrétting-
unum er úr 150 ára gömlu húsi í útjaðri
Mumbai. Ekkert hefur verið átt við hann.
Staðurinn er óður til sögu Indlands. „Ind-
land er stórt og mikið land með litríka sögu
og þá sögu viljum við að staðurinn end-
urspegli. Ekki bara gegnum matseðillinn,
heldur heildarupplifunina. Þetta á að vera
ferð gegnum sögu Indlands allt aftur til tíma
Mógúlveldisins. Þaðan gegnum nýlendu-
tímabilið og fram á okkar dag,“ segir
Chandrika.
Athygli vekur að klósettin eru með bresku
ívafi, Burlington-klósettskálar og öllu til-
heyrandi. Stólarnir eru dönsk hönnun en
Indland og Ísland eiga það sameiginlegt að
hafa átt danska nýlenduherra.
„Kósí“ og vinalegt andrúmsloft var mark-
miðið og það hefur sannarlega tekist. Þar
munar ekki minnst um nýjan biðsal, eins-
konar faðm Indlands. Spurð hvort ekki þurfi
að draga gesti þaðan út þegar borð þeirra
losna svarar Chandrika því hlæjandi til að
það hafi alveg komið fyrir.
„Við lendum býsna oft í því að þurfa að
vísa fólki frá þar sem allt er fullt hjá okkur.
Núna getum við alla vega boðið fólki að bíða
þangað til borð losnar,“ segir Chandrika.
Arkitektinn á staðnum
Arkitektinn sem ber ábyrgð á endurbótum
Austur-Indíafjelagsins er Breti af indversku
foreldri, Nikhil Dhumma hjá studioKLANG í
Manchester, og fylgdi hann framkvæmd-
unum eftir frá upphafi til enda. „Það var
mikill munur að hafa hann á staðnum meðan
á framkvæmdum stóð og sparaði okkur
örugglega mikinn tíma. Við erum í skýjunum
með framlag arkitektsins,“ segir Chandrika.
Fyrirhugað var að hefja framkvæmdirnar
í desember eða janúar en það dróst vegna
seinkunar á framkvæmdum við Hverfisgöt-
una. Í mars var hægt að byrja á nýja rým-
inu en staðnum var lokað vegna fram-
kvæmdanna 1. apríl. Hann var svo opnaður
aftur með pomp og prakt 1. maí.
„Þetta var mikill sprettur,“ viðurkennir
Chandrika. „Okkur hefði aldrei tekist að
ljúka þessu nema vegna þess að við höfðum
einvalalið iðnaðarmanna með okkur. Starfs-
fólk okkar lagði líka mikið á sig. Stemningin
og orkan í hópnum var ótrúleg og þegar ég
lít til baka yfir þetta tímabil kemur orðið
„stuð“ miklu frekar upp í hugann en „streð“.
Þetta var rosalega skemmtilegt.“
Þegar mest var voru upp undir tuttugu
manns að störfum. „Það var handagangur í
öskjunni. Þetta var eins og sjónvarpsþátt-
unum, þar sem fólk keppir sín á milli í að
gera upp húsnæði. Og við unnum!“
Hún skellir upp úr.
Ótrúlegt ferðalag
Það eru líklega ekki margir veitingastaðir á
Íslandi sem hafa starfað á sama stað, með
sama matseðil, sömu matreiðslumeistara,
sömu stjórnendur og á sömu kennitölunni í
tvo áratugi. Þetta hefur Austur-Indíafjelagið
gert, staðreynd sem vekur forvitni um tilurð
staðarins. „Þetta hefur verið ótrúlegt ferða-
lag sem við erum afskaplega stolt af,“ segir
Chandrika.
Hún er borinn og barnfæddur Indverji en
með íslenskan ríkisborgararétt. Leið hennar
til Íslands lá í gegnum Bandaríkin, þar sem
hún lagði stund á háskólanám, nánar tiltekið
í Suður-Karólínu. Þar kynntist hún Gunnari,
sem einnig var við nám, og tókust með þeim
ástir.
„Ég er oft spurð að því hvernig í ósköp-
Í faðmi Indlands
HVAÐ EIGA HARRISON FORD, FRIÐRIK SOPHUSSON OG JAMES HETFIELD SAMEIGINLEGT? ÞEIR ERU ALLIR SÓLGNIR Í KRÁSIRNAR
Á VEITINGASTAÐNUM AUSTUR-INDÍAFJELAGINU Á HVERFISGÖTUNNI. HJÓNIN CHANDRIKA OG GUNNAR GUNNARSSON HAFA
STAÐIÐ KEIK Í STAFNI FRÁ ÞVÍ AÐ STAÐURINN VAR OPNAÐUR FYRIR TUTTUGU ÁRUM EN HANN HEFUR NÚ FENGIÐ ÆRLEGA
ANDLITSLYFTINGU. GESTIR EIGA Í VÆNDUM FERÐALAG UM SÖGU INDLANDS, VEISLU SEM ER Í SENN SAÐSÖM OG SJÓNRÆN.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Chandrika Gunnarsson er í
skýjunum með endurbæt-
urnar á Austur-Indíafjelaginu.
Morgunblaðið/Árni Sæberg