Morgunblaðið - 13.11.2014, Side 32
32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. NÓVEMBER 2014
Smáauglýsingar
Antík
Þýskur antikskápur Jungenstil
Borðstofuhúsgögn ArtDeco
Postulín og silfurmunir í úrvali
Antik húsgögn í úrvali.
Postulíns matar- og kaffistell.
Silfurborðbúnaður, postulíns-
styttur, kristall og gjafavara.
Opið frá kl. 10 til 18 virka daga,
laugardaga frá kl. 11-16.
Þórunnartúni 6,
sími 553 0755 – antiksalan.is
Gisting
AKUREYRI
Sumarbústaður til leigu.
Sumarbústaður til sölu
Orlofshus.is
Leó 897-5300
Atvinnuhúsnæði
Til leigu iðnaðarhúsnæði
Flugumýri, Mosfellsbæ
150-300 fm. Dyrahæð 4,50 m.
Breidd 3,65 m.
Upplýsingar í síma 892 5560.
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Til sölu
Póstkassar og blaðarekki til
á lager. Plexiform framleiðir ýmsar
kynningarvörur sem eru til á lager, er
til húsa að Dugguvogi 11, 104 Rvk.
Símar 5553344 og 6944772.
Óska eftir
Staðgreiðum gull, demanta og úr
Hringar, hálsmen, armbönd, Rolex,
Cartier, Patek Philippe o.fl.
Hringdu núna og fáðu tilboð þér að
kostnaðarlausu!
www.kaupumgull.is
Opið alla daga 11–18.
Kringlan – 3. hæð
(Hagkaupsmegin)
Upplýsingar í síma 661 7000.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699-8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Ýmislegt
Ódýr blekhylki og tónerar
Verslun í Hagkaup, Smáralind og
Fjarðargötu 11, Hafnarfirði
Blekhylki.is, sími 517 0150
Laugavegi 82,
á horni Barónsstígs
sími 551 4473
www.lifstykkjabudin.is
Kíktu á heimasíðuna
lifstykkjabudin.is
Mikið úrval
Jóla-
gjöfin
hennar
fæst hjá okkur
Póstsendum
Húsviðhald
Hreinsa þakrennur,
hreinsa ryð af þökum
og tek að mér ýmis
smærri verkefni.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
BREYTINGARTILBOÐ - 20% AF
DAGANA 13.-15. NÓVEMBER
Teg 11001 - stærðir 80-95 C,D,E á
kr. 5.800 - mínus 20%
Laugavegi 178, sími 551 3366.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Þú mætir – við mælum og
aðstoðum.
www.misty.is
– vertu vinur
Minningar mínar
um Ingibjörgu Sig-
urðardóttur eru
samofnar veru minni hjá systur
hennar, ömmu minni, Önnu á
Gunnlaugsstöðum. Það var fast-
ur liður í heimsóknum til ömmu
að skreppa upp í Hallormsstað að
heimsækja Ingu í skógræktina
þar sem hún stóð svo lengi vakt-
ina. Fyrir ungan strák var þetta
umhverfi vafið ævintýraljóma
sem þekkist hvergi annars staðar
hér á landi. Litla skógræktarhús-
ið í miðjum skóginum líktist helst
einhverju sem hafði verið lesið
fyrir mann úr ævintýrum
Grimmsbræðra og þar var Inga
og dró fram hverja tertuna á fæt-
ur annarri.
Í þessu umhverfi fékk ég þá
bestu súkkulaðitertu sem ég hef
bragðað, fyrr og síðar. Og þótt
langt sé um liðið síðan ég bragð-
aði síðast súkkulaðitertu hjá
Ingibjörgu kemur bragðið enn
fram á tungubrodd minn þegar
ég hugsa til hennar. Allar götur
síðan ég var drengur í sveit hjá
ömmu hef ég gert mér far um að
heimsækja Ingu í hvert skipti
sem ég hef átt leið austur á land.
Kannski byrjaði það af matarást
en þegar ég fullorðnaðist fannst
mér nærvera hennar góð og alltaf
tók hún vel á móti mér. Henni var
mjög annt um systkini sín og
sagði mér allt sem fréttnæmt var
Ingibjörg Sigríður
Sigurðardóttir
✝ Ingibjörg Sig-ríður Sigurð-
ardóttir fæddist 15.
september 1924.
Hún lést 22. októ-
ber 2014. Útför
Ingibjargar var
gerð 1. nóvember
2014.
af afkomendum sín-
um og barnabörn-
um.
Langri ævi henn-
ar er nú lokið og
þær góðu stundir
sem ég átti með
henni verða mér
kær minning.
Gunnlaugur
Jónsson.
Komin er kveðjustund. Kær
vinkona mín og nágrannakona til
áratuga, hún Inga í Laufskógum,
hefur kvatt þessa jarðvist, sátt og
södd lífdaga.
Ég kynntist henni fyrst 10 ára
gömul þegar ég fór í barnaskól-
ann á Eyjólfsstöðum, en þar
starfaði hún um árabil sem ráðs-
kona. Hún fylgdist vel með mér
og var annt um að mér liði vel og
ég fengi örugglega nóg að borða.
Eiginlega mynduðust ákveðin
tengsl á milli okkar þá strax og
þegar ég var um 14 ára gömul
kom hún heim til mín og falaðist
eftir mér sem aðstoðarstúlku
sinni við mötuneyti Skógræktar-
innar á Hallormsstað. Þar starf-
aði hún í fjöldamörg ár sem ráðs-
kona og muna eflaust margir
eftir henni þaðan. Það má eigin-
lega segja að hún hafi að nokkru
leyti tekið við uppeldinu á mér á
öllum þeim árum sem við unnum
saman. Við byggðum húsin okkar
síðan hlið við hlið á Hallormsstað.
Húsið okkar Steina reis á undan
og bjó hún hjá okkur í fáein ár á
meðan hennar hús var byggt.
Alla tíð fylgdist Inga vel með
mér og fór ég ekki af bæ svo hún
vissi ekki um það. Stundum fékk
ég ýmsar spurningar daginn eft-
ir: „Varstu nú að skemmta þér í
gærkvöldi?“ Eða: „Fórstu nú í
búð í gær?“ „Hverslags eiginlega
flík er nú þetta? Ég kann betur
við þig í þeirri gömlu.“ – „Fékk
Steini eitthvað almennilegt að éta
í dag?“ – „Elín mín, ég er búin að
þvo hárið, geturðu skroppið yf-
ir?“ En oft setti ég í hana rúllur.
Þetta voru svona fastir liðir sem
gáfu okkur báðum mikilvægar
samverustundir.
Inga fylgdist líka vel með
börnunum mínum, hvernig þau
hefðu það. Og ef við þurftum á
einhverju að halda, þá var það
bara svo sjálfsagt mál, hún væri
þarna í húsinu sínu. Eða ef mig
vantaði eitthvað, t.d. í bakstur,
auðvitað átti hún það alltaf til. –
Heldurðu að ég eigi ekki þetta!
Aldrei varð ég vör við að hana
vantaði eitthvað, ja, nema þá
kannski rjómapela, en hann
mátti ekki vanta. – „Kannski
kemur einhver, kannski Blöndal
komi.“
Sannarlega söknuðum við
hennar þegar hún flutti í Egils-
staði. Þá treysti hún sér ekki til
að vera ein lengur og síðustu
misserin var hún á sjúkrahúsinu
á Egilsstöðum.
Þann 15. september í haust var
haldið upp á 90 ára afmælið
hennar Ingu með miklum glæsi-
brag og komu meðal annars öll
barnabörnin til hennar. Sigurður
Sævar, sem er yngstur þeirra, er
einmitt fæddur á afmælisdegi
ömmu sinnar og varð hann 17 ára
þann dag. Til gamans verð ég að
geta þess að mitt yngsta barna-
barn fæddist þennan sama dag,
15. september síðastliðinn, á af-
mælisdegi Ingu, þeim lukkudegi.
Við fjölskyldan viljum þakka
þér, elsku Inga okkar, fyrir alla
þína tryggð og vináttu í öll þessi
ár og væntum þess að vel hafi
verið tekið á móti þér á nýjum
sviðum.
Öllum aðstandendum sendum
við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Elín Kröyer.
Ég kynntist
Sturlu Guðbjarna-
syni fyrst þegar þau
hjónin, hann og
Sjöfn, hófu búskap í Fossatúni.
Skömmu áður hafði hann lokið
námi við Bændaskólann á Hvann-
eyri. Fljótlega hófust þau handa
við aukningu og endurbætur á
ræktun jarðarinnar og húsakosti.
Þeim störfum héldu þau svo
áfram alla sína búskapartíð.
Við stofnun Veiðifélags Gríms-
ár og Tunguár vorið 1971 var
Sturla kjörinn sem einn stjórn-
armanna. Hann valdist þá til að
gegna starfi gjaldkera félagsins
og sinnti því verkefni með mikilli
prýði næstu 30 árin, eða allt þar
Sturla
Guðbjarnason
✝ Sturla Guð-bjarnason
fæddist 10. sept-
ember 1940. Hann
lést 20. október
2014. Útför Sturlu
fór fram 29. októ-
ber 2014.
til þau Sjöfn brugðu
búi, nálægt síðustu
aldamótum. Það er
mikið verk að ann-
ast fjármálin í stóru
veiðifélagi með árs-
veltu upp á tugi
miljóna. Fljótlega
reyndi á Sturlu sem
gjaldkera, þegar
hafist var handa við
byggingu veiðihúss-
ins á Fossási. Þar
stóð hann sig með prýði og ekki
rekur mig minni til að gerðar hafi
verið umtalsverðar athugasemd-
ir við bókhald hans eða ársreikn-
inga alla þá tíð sem hann sinnti
gjaldkerastarfinu. Þá tók hann
snemma að sér umsjón veiðihúss-
ins og húsvörslu alla. Því starfi
sinnti hann af sömu natni og öllu
öðru sem honum var falið. Aldrei
kólnaði svo snemma að Sturla
væri ekki búinn að gera frostkl-
árt fyrir veturinn. Og við getum
gert okkur í hugarlund hve bind-
andi það hefur verið fyrir önnum
kafinn bónda að vera ætíð tilbú-
inn að sinna kalli, hvort sem um
var að ræða lekan krana eða bilað
gluggajárn. En alltaf lét hann
húsvörsluna ganga fyrir bústörf-
unum ef á reyndi.
Snemma á 9. áratugnum tók
veiðifélagið markaðssetningu
veiðileyfa í eigin hendur og hélst
svo næstu tvo áratugina. Við það
var verkum þannig skipt að
Sturla tók að sér alla sölu veiði-
leyfa á innanlandsmarkaði. Þar
naut hann þess hve kunnugur
hann var orðinn flestum veiði-
mönnum við Grímsá. Gekk þessi
sala með ágætum og yfirleitt
seldust öll veiðileyfin. Má nærri
geta hve mikils virði það var fyrir
félagið.
Þá eru enn ótalin störf Sturlu
að fiskræktarmálum. Árið 1982
hóf hann að ala laxaseiði fyrir
veiðifélagið. Fyrsta árið aðeins
10.000, en fljótlega jókst magnið
upp í 20-25.000 seiði ár hvert. Sá
hann veiðifélaginu fyrir öllum
þeim sumaröldu seiðum sem það
þurfti á að halda meðan þau hjón
sátu Fossatún. Árangur Sturlu í
seiðaeldinu var mjög góður. Ég
minnist þess að eldismenn úr öðr-
um stöðvum áttu erfitt með að
trúa því að maður, algerlega
ómenntaður í þessum fræðum,
gæti náð slíkum árangri.
Við Sturla kynntumst mjög vel
þau 30 ár sem hann sat í stjórn
veiðifélagsins. Með okkur tókst
vinátta, sem ekki bar skugga á og
hélst áfram þó svo að hann flytt-
ist burt úr Borgarfirðinum og
veldi sér bólfestu í Kópavogi. Þar
festu þau hjónin kaup á húsi við
Fitjasmára, og bjuggu sér fallegt
heimili. Vel þekki ég hve notalegt
var að setjast inn hjá þeim og
spjalla við þau. Jafnt um líðandi
stund sem gamlar minningar. Nú
– við enda þessarar vegferðar –
þakka ég öll okkar kynni og votta
eftirlifandi eiginkonu og börnum
innilega samúð. Megi allar góðar
vættir létta þeim sorgina.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum.
Minningargreinar