Læknablaðið - 15.10.2002, Síða 66

UMRÆÐA & FRÉTTIR / HEILBRIGÐISMÁL / MÁLEFNI LÍ
Ólafur Ólafsson
Höfundur er
fyrrverandi landlæknir.
Fyrir allmörgum árum kom prófessor R. Anderson,
einn af helstu heilsuhagfræðingum Bandaríkja-
manna, í heimsókn til íslands í boði embættis land-
læknis og félagsvísindadeildar Háskóla íslands. Á
stórum fundi í Háskólanum barst talið að einkarek-
inni heilbrigðisþjónustu sem sumir fundargesta voru
hlynntir. Prófessorinn bað um lýsingu á „slíkri þjón-
ustu á Islandi“. Að þeirri lýsingu lokinni kímdi hann
og sagði að um væri að ræða „verktakaþjónustu“ sem
byggðist á kaupsamningi við ríkið en ekki „einkarek-
in þjónusta“ samkvæmt skilgreiningu. Ég man eftir
að þetta kom ýmsum á óvart. Slík þjónusta hefur
lengi verið rekin á Islandi, til dæmis lengi vel í heim-
ilislækningum og í öldrunarþjónustu. Margt hefur
þar tekist vel en helsti gallinn er að víða er þröngt set-
inn bekkurinn og starfsfólkið í færra lagi. Sérfræðing-
ar á stofum reka einskonar verktakaþjónustu og hafa
sinnt henni að mörgu leyti vel, það er tekið erfiða
sjúklinga til greiningar og sinnt þeim vel. Galli er að
oft er erfitt að koma til þeirra jafnvel erfiðum sjúk-
lingum því að á föstum lista þeirra eru oft sjúklingar
sem heilsugæslulæknar gætu vel sinnt eftir að þessir
sérfræðingar hafa farið höndum sínum um þá. Ég sé
ekkert athugavert við að heilsugæslulæknar sinni
verktakaþjónustu sem sérfræðingar eftir samningi
við Tryggingastofnun ríkisins. En þá verða þeir að
sinna ungbarna- og mæðravernd og öldrunarþjón-
ustu og muna að byggðin nær út fyrir Elliðaárnar!
Sérfræðingar kjósa helst að starfa í þéttbýli. Reynsla
vestrænna þjóða af slíku verklagi er að þjónustan
verður oft dýrari og eigingreiðslur sjúklinga hækka.
Þess ber að geta að sjálfsagt geta til dæmis ljósmæður
komið upp ungbarna- og mæðravemd og ráðið til sín
lækna sem ráðgjafa. Jafnframt gætu hjúkrunarfræð-
ingar gert hið sama á sviði öldrunarþjónustu með
lækna sem ráðgjafa. Svo virðist sem gamalt og nýtt
greiðslukerfi okkar sem tíðkast hefur á íslandi, það
er föst fjárlög en að hluta til afkastahvetjandi verk
samkvæmt samningi við TR, sé býsna hagkvæmt,
bæði kostnaðarlega og faglega.
Nýr framkvæmdastjóri LÍ:
Gunnar Armannsson
Eins og við sögðum frá í síðasta tölublaði Lækna-
blaðsins hefur Ásdís Rafnar látið af starfi sem fram-
kvæmdastjóri Læknafélags íslands. En maður kemur
í manns stað og við stöðu Ásdísar tók Gunnar Ár-
mannsson lögfræðingur.
Gunnar er 35 ára gamall, fæddur fremst í Eyjafirði
og ólst þar upp til fimm ára aldurs þegar fjölskylda
hans flutti á Stór-Hafnarfjarðarsvæðið þar sem hann
hefur haldið sig að mestu síðan. Hann tók þó stúd-
entspróf frá MA og innritaðist í lagadeild Háskóla
íslands haustið 1987. Þaðan lauk hann embættisprófi
í lögum vorið 1993. Fyrir tveimur árum hóf hann
nám í viðskiptafræði meðfram starfi og lauk MBA-
prófi í vor.
Að loknu lagaprófi réðst Gunnar til starfa hjá
Tollstjóranum í Reykjavík og hefur starfað þar síðan,
nú síðast sem forstöðumaður innheimtusviðs. Hann
hefur tekið virkan þátt í störfum Stéttarfélags lög-
fræðinga, sat í stjórn þess á árunum 1994-1998 og var
formaður í eitt ár. Einnig sat hann í stjórn Bandalags
háskólamanna á árunum 1996-1998 og í laganefnd
samtakanna frá 1996-2002. Þá má nefna að á árunum
1993-1996 var hann aðstoðarmaður íslensku fulltrú-
anna í norrænni nefnd sem hafði það hlutverk að
fylgjast með innleiðingu Evrópuréttar í landslög.
í spjalli við Læknablaðið sagðist Gunnar hafa lesið
það út úr auglýsingunni um starf framkvæmdastjóra
LI að það félli vel að menntun hans og áhugasviði,
hann væri lögmaður með menntun á sviði viðskipta-
fræði og með töluverða reynslu af starfsemi stéttar-
félaga. „Ég hef alltaf haft áhuga á vinnurétti og fund-
ist hann vera lifandi fag þar sem menn verða stöðugt
að halda vöku sinni. Ég fæ ekki betur séð en að ég geti
svalað þeim áhuga mínum vel í þessu starfi," segir
hann.
Af heimavígstöðvum Gunnars er það helst að
segja að hann er giftur Margréti Gunnarsdóttur lög-
fræðingi og eiga þau tvö böm. -ÞH
770 Læknablaðið 2002/88