Læknablaðið - 15.02.2003, Blaðsíða 61

UMRÆÐA & FRÉTTIR / HEILBRIGÐISMÁL Á K O S N I N G A V ET R I
Heilbrigðismál á kosningavetri
Ríkið stendur ekki við eigin lög
Rætt við Gunnar Þór Jónsson heimilislækni og fyrrverandi heilsugæslulækni
á Suðurnesjum
í janúarblaði Læknablaðsins hófst umræða um
heilbrigðismál á kosningavetri en hún er framlag
blaðsins til þess að halda uppi málefnalegum og for-
dómalausum umræðum eins og lýst var eftir í leiðara
Morgunblaðsins í lok nóvember. Ljóst er að slíkri
umræðu þarf að halda á lofti í aðdraganda kosninga
svo stjórnmálamenn geti myndað sér skoðun á traust-
um grunni og kjósendur tekið afstöðu til hennar.
Stefán E. Matthíasson reið á vaðið og ræddi málin
af sjónarhóli sjúkrahúslæknis sem jafnframt starf-
rækir eigin stofu. Næsti viðmælandi er einn þeirra
sem barist hafa fyrir því að fá sama rétt en án ár-
angurs enn sem komið er. Hann heitir Gunnar Þór
Jónsson heimilislæknir og starfar nú í afleysingum á
heilsugæslustöðinni Sólvangi í Hafnarfirði. Fram til
1. nóvember á nýliðnu hausti starfaði hann í Heil-
brigðisstofnun Suðumesja en eins og kunnugt er
sögðu heilsugæslulæknar sem þar unnu starfi sínu
lausu í því skyni að knýja á um breytingar á starfsum-
hverfi heimilislækna. Ég bað hann fyrst að lýsa því
sem gerðist í þeirri deilu.
Deilan á Suðurnesjum
„Uppsagnir okkar komu til vegna reglugerðarbreyt-
ingar og annarrar íhlutunar heilbrigðis- og trygginga-
málaráðuneytisins í málefni heilsugæslunnar, breyt-
inga sem höfðu mikið að segja um starfsumhverfi
heimilislækna. Ráðuneytið eyddi ekki einu einasta
orði á okkur varðandi það hvernig þessum málum
væri best hagað áður en hann setti reglugerðina.
Við vildum knýja á um breytingar á kerfinu, að
opnað yrði fyrir sveigjanleika í starfsemi heimilis-
lækna innan heilsugæslustöðvanna en einnig þannig
að heimilislæknar ættu rétt á reka stofur sínar sjálfir
samkvæmt gjaldskrársamningi við hið opinbera. Það
kom strax skýrt fram að uppsagnir okkar beindust
ekki gegn Heilbrigðisstofnun Suðurnesja, þetta var
alls ekki staðbundin launadeila eins og einhverjir
virðast halda enn í dag. Við kvöddum suðurfrá með
þeim orðum að vonandi myndi deilan leysast sem
fyrst svo starfsemin og þjónustan við sjúklinga kæm-
ist í eðlilegt horf á ný.
Eftir að viljayfirlýsing ráðherra lá fyrir 27. nóv-
ember síðastliðinn kom í ljós að skiptar skoðanir
voru um hana í röðum heilsugæslulækna í Hafnar-
firði og á Suðurnesjum sem sagt höfðu upp störfum,
Gunnar Þór Jónsson
heimilislœknir á vinnustað
sínum í Sólvangi.
en meirihlutinn vildi þó láta reyna á vilja ráðherra til
að koma til móts við okkur heimilislækna. Við ákváð-
um því að fresta aðgerðum um þrjá mánuði.
Þess vegna settum við okkur í samband við nýráð-
inn framkvæmdastjóra Heilbrigðisstofnunar Suður-
nesja og buðumst til að koma aftur til starfa í að
minnsta kosti í þrjá mánuði eins og um var talað eftir
viljayfirlýsingu ráðherra. Það var hins vegar ljóst að
hún hafði aðrar hugmyndir en við um framtíðar-
skipulag heilsugæslunnar á Suðurnesjum. Hún vildi
breyta starfseminni og draga úr mönnun frá því sem
hafði verið. Hún sagðist heldur ekki hafa umboð til
að gera við okkur samninga um þau kjör sem voru í
gildi áður en til uppsagna kom. Þar var mest rætt um
akstur á vinnutíma. Það var hennar túlkun því í raun
var þetta aðeins spurning um sveigjanlegan vinnu-
tíma, ekki um það hvort menn skiluðu sínu vinnu-
framlagi heldur hvenær þeir unnu þessa vinnu.“
Fingraför ráðuneytisins
„Meðan á fjarveru okkar stóð hafði verið fastráðinn
læknir sem áður hafði aðeins verið í stuttri afleysingu Þröstur
á staðnum. Sú ráðning fór ekki eðlilega leið í gegnum Haraldsson
Læknablaðið 2003/89 153