Læknablaðið - 15.10.2007, Blaðsíða 35

UMRÆÐA & FRÉTTIR / VIÐTAL VIÐ FORMANN LÍ
að ég sem formaður LÍ og Óskar Einarsson
formaður Læknafélags Reykjavíkur vorum búnir
að kanna marga möguleika á því að mynda nýja
ritstjórn og þar var Vilhjálmur alltaf inn í myndinni
sem ritstjóri, þá kom að þeim punkti að ljóst var
að ekki yrði hægt að skipa nýja ritstjórn með hann
áfram sem ritstjóra. Þetta var á endanum spurning
um að leika list hins mögulega. Þetta var pólitísk
niðurstaða og útkoman var þessi.”
Hvað var erfiðast í þessu máli?
„Þarna þekktust allir og margir voru vinir og
búnir að starfa saman lengi. Það var ekki hægt
annað en ræða þetta á persónulegum nótum og
við Vilhjálmur höfðum átt mjög gott samstarf alla
tíð og ég tók það persónulega mjög nærri mér.
Bæði ferlið og niðurstöðuna. En ég vil bæta því við
þar sem nú liggur fyrir kæra hjá siðanefnd lækna-
félagsins frá Kára Stefánssyni á hendur Vilhjálmi
Rafnssyni fyrir að birta greinina í Læknablaðinu.
Mín skoðun á því er sú að það sé algjörlega fráleitt
að saka Vilhjálm um það. Hins vegar eru atriði í
greininni sem ég tel vera brot á siðareglum en það
er greinarhöfundurinn sem frernur þau brot en
ekki ritstjórinn með birtingu greinarinnar. Það á
að þurfa meira til en svo að greinar séu ekki birtar.
Tjáningarfrelsið á að ganga lengra en ritskoðun.
Við settum í framhaldinu nýrri ritstjórn erind-
isbréf þar sem tiltekið er að ekki sé viðeigandi að
læknar tjái sig á síðurn blaðsins um hæfni annarra
lækna til læknisstarfa. Að öðru leyti hafa eigendur
Læknablaðsins, Læknafélag Islands og Læknafélag
Reykjavíkur, ekki komið nálægt ritstjórn blaðsins í
þau tvö ár sem núverandi ritstjórn hefur starfað.”
Gæfa að hafa gaman af starfinu
Heldurðu að þetta mál hafi orðið til þess að lœknar
séu meira hikandi við tjá sig um málefni líðandi
stundar á síðum blaðsins?
„Ég veit það satt að segja ekki. Ef það er afleið-
ingin þá er það sannarlega sorglegt. Læknablaðið
er ekki eins og það var en nýrri ritstjórn og nýju
fólki fylgja önnur efnistök.”
Er það einh ver spurning h vort lœknafélögin eigi
að gefa út Læknablað?
„Nei, það er engin spurning og við viljum gefa
út faglegt blað sem mætir alþjóðlegum kröfum
um hvernig slíkt blað á að vera unnið og hvernig
greinakrítik á að haga. Við verðum líka að gefa
út félagslegt blað og fyrir allmörgum árum varð
það niðurstaðan að gefa þetta út í einu og sama
blaðinu. Það er reyndar von mín að með tímanum
verði enn eftirsóknarverðara en nú er að birta í
Læknablaðinu vísindagreinar og að mönnum þyki
það sjálfsagður vettvangur fyrir birtingu slíkra
greina. Hins vegar veit ég það að margir læknar
lesa félagslega hluta blaðsins með ekki minni
athygli en vísindagreinarnar.”
Finnst þér lœknar taka þann þátt í almennri
þjóðfélagsumrœðu sem þeir œttu og/eða gœtu
gert?
„Ég held að þeir geri það í minna mæli held-
ur en var og mér finnst að þeir eigi þar meira
erindi en þeir telja sig eiga sjálfir. Það er eitt af
grundvallaratriðum í siðfræði læknisfræðinnar að
við erum málsvarar sjúklinga og við berum ábyrgð
gagnvart einstaklingnum. Þátttaka í þjóðfélags-
umræðu er nauðsynleg og læknir er að sinna hlut-
verki sínu gagnvart sjúklingi ef hann tekur ábyrga
afstöðu í því samfélagi sem báðir eru hluti af.
Hvað Læknafélagið varðar þá fer sú skoðun ekki
leynt þó hún sé sannarlega í minnihluta að félagið
eigi ekki að skipta sér af neinu nema þrengstu
hagsmunum lækna í stéttarlegu samhengi. Ég
vona að þessi skoðun verði aldrei ofan á í stefnu
Læknafélags Islands.”
En hvað fer Sigurbjörn Sveinsson að gera
nú þegar tími hans sem formaður Læknafélags
íslands er á enda?
„Framundan hjá mér er að fara í fullt starf sem
heimilislæknir. Á læknastofunni líður mér best og
ég uni hvergi betur en þegar ég er búinn að loka
á eftir mér og sjúklingnum. Ég er svo gæfusamur
að hafa mikla ánægju af starfi mínu. Ég er búinn
að hlakka lengi til þess. Ég er reyndar kominn í
nefnd á vegum heilbrigðisráðuneytis sem á að at-
huga greiðsluþátttöku sjúklinga og ég hef sagt við
stjórn LÍ að ég sé ekki hættur að hitta fólk og ég er
alveg tilbúinn til að hafa skoðanir á fundum lækna
í framtíðinni. Ég er ekki búinn að útskrifa sjálfan
mig úr Læknafélagi íslands.”
Nánir samstarfsmenn í fimm ár. Gunnar Ármannsson framkvœmdastjóri LÍ og
Sigurbjörn Sveinsson.
Læknablaðið 2007/93 695