Læknablaðið - 15.06.2010, Blaðsíða 57

Cymbaltá
yduloxetine HCI
STYTT SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS:Heiti lyfs lyfjaform og pakkningastærðir: CYMBALTA 30 mg hörð sýruþolin hylki eöa CYMBALTA 60 mg
sýruþolin hylki. CYMBALTA 30 mg fæst í 28 hylkja pakkningum. CYMBALTA 60 mg fæst i 28 og 98 hylkja pakkningum. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hvert hylki inniheldur 30 mg eða 60 mg af duloxetini sem duloxetin hýdróklóríö.
Ábendingar:Til meðferðar á alvarlegum þunglyndislotum (major depressive episodesj.Til meðferðar á útlægum taugaverkjum vegna sykursýki hjá fullorönum.Til meðferðar á almennri kvíðaröskun. Skammtar og lyfjagjöf: Til inntöku. Fullorðnir:
Alvarlegar þunglyndislotur: Ráðlagður upphafsskammtur og viðhaldsskammtur er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltíða. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag hafa verið metnir með tilliti til öryggis í
klinískum rannsóknum. Hins vegar benda upplýsingar úr klinískum rannsóknum ekki til þess að sjúklingar sem svara ekki ráðlögum upphafsskammti hafi gagn af hærri skammti. Svörun sést venjulega eftir 2-4 vikna meðferð. Mælt er með að
meðferð sé veitt i nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til að foröast bakslag. Almenn kvíðaröskun: Ráölagður upphafsskammtur fyrir sjúklinga með almenna kviöaröskun er 30 mg einu sinni á dag með eða án matar. Fyrir sjúklinga sem svara
meðferð ekki nægilega vel á að auka skammtinn í 60 mg, sem er venjulegur viöhaldsskammtur hjá flestum sjúklingum. Upphafsskammtur og viöhaldsskammtur hjá sjúklingum sem þjást einnig af alvarlegum þunglyndislotum er 60 mg einu sinni á
dag. Skammtar allt að 120 mg á dag hafa sýnt verkun og hafa verið metnir með tilliti til öryggis i klinískum rannsóknum. Auka má skammt upp i 90 mg eða 120 mg hjá þeim sjúklingum sem svara ekki nægilega vel 60 mg skammti. Aukning skammta
á að byggjast á kliniskri svörun og þolanleika. Mælt er með að halda meðferð áfram í nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til að koma i veg fyrir bakslag. Útlægir taugaverkir vegna sykursýki: Ráölagður upphafsskammtur og viöhaldsskammtur
er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltiða. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag gefið i jöfnum skömmtum hafa veriö metnir með tilliti til öryggis í klínískum rannsóknum. Mikill einstaklingsmunur er á
plasmaþéttni duloxetins. Þvi gætu sjúklingar með ófullnægjandi svörun á 60 mg haft gagn af hærri skammti. Svörun við meðferðinni skal metin eftir 2 mánuði. Óliklegt er að sjúklingar sem fá ófullnægjandi svörun í upphafi fái frekari svörun eftir
þann tíma. Endurmeta skal ávinning meðferðarinnar reglulega (að minnsta kosti á þriggja mánaða fresti). Aldraðir: Ekki er mælt með skammtaaölögun hjá öldruðum sem eingöngu er byggð á aldri. Aldraóir skulu meðhöndlaðir með varúð eins og
við á um önnur lyf, sérstaklega með CYMBALTA120 mg/dag þar sem takmarkaöar upplýsingar eru til um notkun lyfsins við alvarlegum þunglyndislotum. Börn og unglingar: Ekki er mælt með notkun duloxetins fyrir böm og unglinga þar sem ekki
liggja fyrir nægjanlegar upplýsingar um öryggi og verkun. Skert lifrarstarfsemi: CYMBALTA má ekki að gefa sjúklingum með lifrarsjúkdóm með skertri lifrarstarfsemi. Skert nýmastarfsemi: Ekki er þörf á skammtaaðlögun hjá sjúklingum með væga
eða miölungs skerðingu á nýrnastarfsemi (kreatínin úthreinsun 30 til 80ml/min). Ekki má gefa sjúklingum með mikið skerta nýmastarfsemi (kreatinin úthreinsun <30 ml/mín) CYMBALTA. Meðferð hætt: Foröast skal að hætta snögglega að taka
lyfið. Þegar meðferð með CYMBALTA er hætt, skal skammturinn lækkaöur hægt og rólega á einum til tveimur vikum til þess að minnka hættu á fráhvarfseinkennum. Ef fráhvarfseinkenni koma fram eftir aö skammtur hefur verið lækkaður eða eftir
að meöferð er hætt má íhuga aö halda áfram meðferð á sama skammti og ávísaö var áður. í framhaldi af því getur læknirinn haldið áfram að lækka skammtinn en mun hægar en áður. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju
hjálparefnanna. CYMBALTAá ekki nota samhliða ósérhæfðum, óafturkræfum Mónóamín Oxidasa hemlum (MAO hemlum). Lifrarsjúkdómur með skertri lifrarstarfsemi. Ekki ætti aö nota CYMBALTAsamhliða fluvoxamini, ciprofloxacini eða enoxacini
(þ.e. virkum CYP1A2 hemlum) þvi það veldur hækkaðri plasmaþéttni duloxetins. Mikið skert nýmastarfsemi (kreatínín úthreinsun <30 ml/mín). Ekki má hefja meöferö með CYMBALTA hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjórn á vegna
hugsanlegrar hættu á hættulegri blóöþrýstingshækkun hjá sjúklingunum. Sérstök varnaöarorö og varúðarreglur við notkun: Geðhæð og krampar: CYMBALTAskal notað með varúð hjá sjúklingum með sögu um geðhæð eða sem hafa greinst
með geöhvarfasýki og/eöa krampa. Ljósopsstæring: Ljósopsstæringu hefur veriö lýst og tengd við duloxetin, þvi ætti að ávísa CYMBALTA með varúð hjá sjúklingum með hækkaðan augnþrýsting eða með þekkta hættu á bráðri þrönghornsgláku.
Blóðþrýstingur og hjartsláttartíðni: Hjá sumum sjúklingum hefur duloxetin verið tengt hækkun á blóðþrýstingi og klínískt marktækum háþrýstingi. Þetta getur verið vegna noraörenvirka áhrifa duloxetins. Greint hefur verið frá tilfellum af hættulegri
blóðþrýstingshækkun með duloxetini, sérstaklega hjá sjúklingum sem eru með háþrýsting fyrir meöferð. Þar af leiðandi er ráðlagt að fylgjast með blóöþrýstingi sérstaklega á fyrsta mánuði meðferðar hjá sjúklingum með þekktan háþrýsting og/eöa
aðra hjartasjúkdóma. Nota skal duloxetin með varúð ef aukin hjartsláttartíðni eða hækkaður blóðþrýstingur gæti stofnaö ástandi sjúklings í hættu. Einnig skal nota duloxetin með varúö með öðrum lyfjum sem geta skert umbrot þess. íhuga skal
annaðhvort lækkun skammta eða smám saman hætta meðferð ef sjúklingar finna fyrir viðvarandi hækkun á blóðþrýstingi meðan á duloxetin meðferð stendur. Hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjóma á skal ekki hefja meöferö með
duloxetini. Skert nýmasfar/sem/'.PIasmaþéttni duloxetins hækkar hjá sjúklingum með mikiö skerta nýmastarfsemi sem krefst blóðskilunar (kreatinín úthreinsun <30 ml/mín). Notkun með þunglyndislyTjum:Gæia skal varúðar sé CYMBALTA notað
samhliða þunglyndislyfjum. Sérstaklega er ekki mælt með samhliöa notkun sértækra afturkræfra MAO-hemla. Jóhannesarjurt:Ti6ni aukaverkana getur aukist ef CYMBALTA er notað samhliða náttúrulyfjum sem innihalda Jóhannesarjurt (Hypericum
períoralum).Sjálfsvíg.Alvarlegar þunglyndislotur og almenn kviðaröskunÞunglyndi er tengt aukinni hættu á sjálfsvígshugsunum, sjálfsskaóa og sjálfsvígum (sjálfsvigstengdum atburðum). Þessi áhætta er til staöar uns marktækur bati fæst. Fylgjast
skal náið með sjúklingum uns bati fæst, þvi ekki er víst að batamerki sjáist á fyrstu vikum meðferðar. Almenn klínísk reynsla er að sjálfsvígsáhættan geti aukist á fyrstu batastigum. Aðrir geösjúkdómar sem CYMBALTA er ávísað fyrir geta einnig
átt þátt í aukinni hættu á sjálfsvígstengdum atvikum. Að auki geta þessir sjúkdómar verið til staöar ásamt alvarlegu þunglyndi. Sömu varúðarráðstöfunum á því að fylgja þegar sjúklingar með alvariegt þunglyndi eru meðhöndlaðir og þegar sjúklingar
með aðra geðsjúkdóma eru meöhöndlaöir. Þekkt er að sjúklingum með sögu um sjálfsvigstengda atburði eða þeim sem hafa verulegar sjálfsvígshugsanir áður en meöferö er hafin er mun hættara við sjálfsvigshugleiöingum og sjálfsmorðshegðun
og þess vegna skal fylgjast náið með þeim meðan á meöferö stendur. Safngreining á gögnum úr kliniskum lyfleysusamanburðarrannsóknum á þunglyndislyfjum til meöferðar á geðsjúkdómum sýnir fram á að tilhneiging til sjálfsvígshegðunar er
rikari meðal sjúklinga, yngri en 25 ára, sem nota þunglyndislyf en þeirra sem fá lyfleysu. Dæmi eru um sjálfsvígshugsanir og sjálfsvígsatferli meðan á duloxetin meðferð stendur eða skömmu eftir að meðferð var hætt. Fylgjast skal náið með
sjúklingum sérstaklega þeim sem eru í sérstakri áhættu, einkum í upphafi meðferöar og ef skömmtum er breytt. Aðvara skal sjúklinga (og aöstandendur sjúklinga) um þörf á að fylgjast með hvort klínískt ástand versni, hvort um er að ræða
sjálfsvígshegöun eða sjálfsvígshugsanir og fylgjast með óvanalegum breytingum á hegöan og að leita læknisaöstoðar samstundis ef þessi einkenni koma fram.Útlægir taugaverkir vegna sykursýki:E\ns og við á um önnur lyf með svipuð lyfjafræðileg
áhrif (þunglyndislyf), eru einstaka dæmi um sjálfsvígshugmyndir og sjálfvígstilburði meðan á duloxetin meðferð stendur eða skömmu eftir aö meðferð var hætt. Sjá upplýsingar hér að ofan um áhættuþætti sem tengjast sjálfsmoröstilhneigingum i
þunglyndi. Læknar skulu hvetja sjúklinga til að tilkynna um allar bölsýnishugsanir eða vanlíðan. Notkun hjá börnum og unglingum undir 18 ára aldri:Engar klínískar rannsóknir hafa verið framkvæmdar með duloxetini hjá börnum. Ekki ætti að nota
CYMBALTAtil að meðhöndla börn og unglinga undir 18 ára aldri. Sjálfsvígstengd hegðan (tilraunir til sjálfsvígs og sjálfsvígshugsanir) og fjandskapur (aöallega árásarhneigð, mótþrói og reiði) komu oftar fram í klínískum rannsóknum hjá börnum
og unglingum sem voru meðhöndluö með þunglyndislyfjum samanborið við þau sem fengu lyfleysu. Ef samt sem áður er ákveðið að meöhöndla, byggt á klinískri þörf, þarf að fylgjast vandlega með þvi hvort sjálfsvígseinkenni koma fram hjá
sjúklingnum. Að auki skortir langtíma upplýsingar um öryggi hjá börnum og unglingum á vöxt, þroska og vitsmuna og atferiisþroska. Blæðingar.lýsi hefur verið óeðlilegum blæðingum eins og flekkblæðingum, vefjablæðingum (purpura) og
blæóingum i maga og görnum hjá sérhæfðum serótónín endurupptöku hemlum (SSRI) og serótónín/noradrenalín endurupptöku hemlum (SNRI). Gæta skal varúöar hjá sjúklingum sem taka blóðþynningarlyf og/eöa lyf sem vitað er aö hafa áhrif á
starfsemi blóðflagna og hjá sjúklingum með þekkta tilhneigingu til blæðinga. Natriumlækkun i ó/óð/'.Mjög sjaldgæf dæmi eru um natríumlækkun i blóði, sérstaklega hjá öldruöum, þegar CYMBALTAer gefið. Gæta skal varúöar hjá sjúklingum sem
eru í aukinni hættu á natriumlækkun í blóði; eins og aldraðir, sjúklingar með skorpulifur eða vessaþurrð og sjúklingar á þvagræsilyfjameðferð. Blóönatríumlækkunin gæti verið vegna truflunar á seytingu þvagstemmuvaka (SIADH). Meðferð
/jæ/f.fráhvarfseinkenni eru algeng þegar meðferð er hætt, sérstaklega ef meðferö er stöðvuð skyndilega. i klinískum rannsóknum fengu u.þ.b. 45% sjúklinga sem meöhöndlaðir voru með CYMBALTA og 23% sjúklinga sem fengu lyfleysu
aukaverkanir þegar meðferð var hætt skyndilega. Hættan á fráhvarfseinkennum sem sjást hjá SSRI og SNRI lyfjum geta verið háð mörgum þáttum þ.á m. lengd og skammti meöferöar og hraða skammtalækkunar. Almennt eru þessi einkenni væg
eða hófleg, hinsvegar, geta þau verið hjá sumum sjúklingum allveruleg. Þau eiga sér yfirleitt stað á fyrstu dögunum eftir að meðferð er hætt, en örsjaldan hefur verið greint frá slikum einkennum hjá sjúklingum sem hafa óvart gleymt að taka skammt.
Almennt séö eru þessi einkenni skammvinn og ganga venjulega til baka innan 2 vikna, þó það geti tekið lengri tima hjá sumum einstaklingum (2-3 mánuöi eða lengur). Þess vegna er mælt með því að þegar hætt er á duloxetin meöferö sé það gert
hægt og rólega á tímabili sem spanni ekki minna en 2 vikur, allt eftir þörfum sjúklingsins. Aldraðir: Takmarkaöar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA120 mg hjá öldruðum sjúklingum með alvarlegar þunglyndisraskanir. Þess vegna skal gæta
varúðar þegar aldraðir eru meðhöndlaðir með hámarksskömmtum. Takmarkaðar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA hjá öldruðum sjúklingum með almenna kviðaröskun. Hvildaróþol/skynhreyfieirðarleysi:No[kun duloxetins hefur verið tengd
myndun hvildaróþols, sem einkennist af huglægu óþægilegu eða tilfinnanlegu eiröarleysi og þörf á hreyfingu og einnig oft vangetu til þess að standa eða sitja kyrr. Þetta á sér oftast stað á fyrstu vikum meðferðar. Skaðlegt getur verið að auka
skammta hjá þeim sjúklingum sem fá þessi einkenni. Lyf sem innihalda duloxetin.'Mismunandi lyf sem innihalda duloxetin eru fáanleg við mismunandi ábendingum (meðferð við taugaverkjum vegna sykursýki, alvarlegu þunglyndi, almennri
kviðaröskun sem og áreynsluþvagleka). Forðast skal samhliða notkun á fleiri en einu þessara lyfja.
Lifrarbólga/Aukin lifrarensim:Gre\n[ hefur verið frá lifrarskaða við notkun duloxetins, þar með talið verulegri hækkun á lifrarensímum (>10 sinnum eðlileg efri mörk), lifrarbólgu og gulu. Flest tilvikin áttu sér stað á fyrstu mánuðum meðferöar. Mynstur
lifrarskemmdanna var aðallega innan lifrarfrumnanna. Nota skal duloxetin með varúð hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með öðrum lyfjum sem tengjast lifrarskaöa. Súkrós/'.CYMBALTA hörð sýruþolin hylki innihalda súkrósa. Sjúklingar með
mjög sjaldgæft arfgengt frúktósa óþol, glúkósa-galaktósa vanfrásog eða súkrasa-isomaltasa skort skulu ekki taka lyfið. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Lyfsem verka á miðtaugakerfið: áhættan á gjöf duloxetins samhliða öðrum
lyfjum með verkun á miðtaugakerfið hefur ekki verið metin kerfisbundið nema eins og lýst er í þessum kafla. Þar af leiðandi skal gæta varúðar þegar CYMBALTA er tekið samhliða öðrum lyfjum og efnum sem verka á miötaugakerfiö þar með talið
áfengi og róandi lyf (t.d. benzodiazepin lyf, morfínlík lyf, sefandi lyf, phenobarbital, andhistamín með róandi verkun). Monóamín Oxidasa hemlar (MAO hemlar): vegna hættu á serótónín heilkenni skal ekki nota duloxetin samhliöa ósérhæfðum,
óafturkræfum MAO hemlum eða innan minnst 14 dögum frá þvi að meöferö með MAO hemlum var hætt. Miðað við helmingunartíma duloxetins skulu líöa minnst 5 dagar frá því að meöferð með CYMBALTA var hætt áður en meðferö með MAO
hemlum hefst. Fyrir sérhæfða, afturkræfa MAO hemla, eins og moclobemid, er hættan á serótónin heilkenni minni. Samt sem áður er ekki mælt með samhliöa notkun á CYMBALTA og sérhæföum, afturkræfum MAO hemlum. Serótónin heilkenni:
mjög sjaldgæf dæmi eru um serótónín heilkenni hjá sjúklingum sem nota SSRI lyf (t.d. paroxetin, fluoxetin) samhliða serótónvirkum lyfjum. Gæta skal varúöar ef CYMBALTA er gefið samhliöa serótónvirkum þunglyndislyfjum eins og SSRI lyljum,
þríhringlaga þunglyndislyfjum eins og clomipramini og amitriptylini, Jóhannesarjurt (Hypericum perforatum), venlafaxini eða triptan lyfjum, tramadoli, pethidini og tryptophani. Áhrif duloxetins á önnurlyf. Lyfsem eru umbrotin af CYP1A2: engin
marktæk áhrif á lyfjahvörf teófýllins, sem er CYP1A2 hvarfefni, þegar það var gefið samtímis duloxetini (60 mg tvisvar á dag). Lyfumbrotin afCYP2D6: duloxetin er miðlungs öflugur CYP2D6 hemill. Þegar duloxetin var gefiö 160 mg skammti tvisvar
á dag með stökum skammti af desipramíni, sem er CYP2D6 hvarfefni, jókst AUC desipramins þrefallt. Samtímis gjöf duloxetins (40 mg tvisvar á dag) eykur jafnvægis AUC tolterodins (2 mg tvisvar á dag) um 71% en hefur ekki áhrif á lyfjahvörf
virka 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaaölögun. Ef CYMBALTA er gefið samhliða lyfjum sem eru aðallega umbrotin af CYP2D6 (risperidón, þríhringlaga geðdeyfðarlyf [TCAs] svo sem nortriptýlin, amitryptýlín og ímipramin)
skal það gert með varúð sérstaklega ef þau eru með þröngan lækningalegan stuöul (svo sem flekainiö, própafenón og metóprólól). Getnaðarvamartöflur og aðrir sterar: niðurstööur in vitro rannsókna sýna að duloxetin örvar ekki ensimvirkni CYP3A.
Sérstakar in vivo rannsóknir á milliverkunum lyfjanna hafa ekki verið framkvæmdar. Segavarnarlyf og blóðflöguhemjandi lyf: Gæta skal varúöar þegar duloxetin er notaö samtímis segavamarlyfjum til inntöku eða blóöflöguhemjandi lyfjum vegna
hugsanlegrar aukinnar hættu á blæðingum sem rekja má til milliverkunar. Hækkanir á INR (International Normalized Ratio) gildum hafa komið fram þegar sjúklingum er gefið duloxetin samtímis warfaríni. Samhliöa notkun duloxetins og warfarins
við stöðugt ástand í heilbrigðum einstaklingum í klínískri lyfjafræðirannsókn sýndi hins vegar ekki fram á marktæka breytingu á INR frá grunnlínu eða á lyfjahvörfum R- eða S- warfaríns. Áhrifannarra lyfja á duloxetin. Sýrubindandi lyf og H2 blokkar:
samtimis gjöf duloxetins og sýrubindandi lyfja sem innihalda ál og magnesíum eða með famotidini hafi engin marktæk áhrif á frásogshraöa eða magn duloxetins sem frásogaðist eftir inntöku 40 mg skammts. Lyf sem hamla CYP1A2: þar sem
CYP1A2 tekur þátt í umbroti duloxetins, er liklegt að samhliða notkun duloxetins með öflugum CYP1A2 hemlum auki þéttni duloxetins. Fluvoxamin (100 mg einu sinni á dag), sem er öflugur CYP1A2 hemill, lækkaöi greinanlega plasma úthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77% og 6 faldaði AUCO-t. Þvi ætti ekki að gefa CYMBALTA samhliða öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxamini. Lyfsem hvetja CYP1A2: Þýðisgreining á lyfjahvörfum hafa sýnt að reykingamenn hafa næstum 50% lægri
duloxetin styrk í plasma samanborið við þá sem reykja ekki. Meðganga og brjóstagjöf:Meðganga:Ekki eru fyrirliggjandi neinar fullnægjandi upplýsingar um notkun duloxetins hjá þunguðum konum. Dýrarannsóknir hafa sýnt skaöleg áhrif á frjósemi
við almenna útsetningu duloxetins (AUC) sem var lægra en mesta kliníska útsetningin. Hugsanleg áhætta fyrir menn er ekki þekkt. Eins og með önnur serótónvirk lyf er hugsanlegt að nýburinn fái fráhvarfseinkenni ef móðirin tók duloxetin skömmu
fyrir fæöingu. Aðeins ætti að nota CYMBALTA á meðgöngu ef hugsanlegur ávinningur réttlætir hugsanlega áhættu fyrir fóstur. Konum skal ráðlagt að láta lækninn vita ef þær verða þungaðar eða hafa i hyggju að verða þungaöar meöan á meðferð
stendur. 8//ósfag/'öf:Duloxetin skilst mjög litillega út í brjóstamjólk manna, þetta er byggt á rannsóknum á 6 mjólkurmyndandi sjúklingum, sem ekki voru með bam á brjósti. Áætlaður daglegur skammtur ungbarnsins á grundvelli mg/kg er u.þ.b.
0,14% af þeim skammti sem móðirin fær. Ekki er mælt með notkun CYMBALTA meðan á brjóstagjöf stendur yfir þar sem örugg notkun duloxetins hjá ungbörnum er ekki þekkt. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla:Engar rannsóknir hafa
verið gerðar til að kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. CYMBALTA gæti valdið róandi áhrifum og sundli. Leiðbeina skal sjúklingum um að ef þeir finna fyrir róandi áhrifum eða sundli skulu þeir forðast athafnir sem gætu reynst
hættulegar, svo sem aö aka eða stjóma vélum. Aukaverkanir:Algengustu aukaverkanirnar sem vart varð við hjá sjúklingum á CYMBALTA meðferð voru ógleði, höfuðverkur, munnþurrkur, svefnhöfgi og sundl. Samt sem áður voru meirihluti algengra
aukaverkana vægar til miðlungs alvarlegar, þær byrjuöu venjulega skömmu eftir upphaf meðferðar og flestar höfðu tilhneigingu til að dvína, jafnvel þegar meðferð var haldið áfram. Áætluð tíðni: Mjög algengar (S1/10), algengar (21/100 til <1/10),
sjaldgæfar (21/1.000 til <1/100), mjög sjaldgæfar (21/10.000 til <1/1.000), koma örsjaldan fyrir (<1/10.000), tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum).lnnan tiðniflokka eru alvarlegustu aukaverkanirnar taldar upp fyrst.
Sýkingar af völdum sýkla og snikjudýra: Sjaldgæfar: Barkakýlisbólga. Ónæmiskerfí: Mjög sjaldgæfar:Bráðaofnæmisviðbrögð, ofnæmissjúkdómar. Innkirtlar: Mjög sjaldgæfar: Skjaldvakabrestur. Efnaskiptiog næring: Algengar: Minnkuð matarlyst.
Sjaldgæfar: Hár blóösykur (einkum tilkynnt hjá sjúklingum með sykursýki). Mjög sjaldgæfar: Vessaþurrð, blóðnatriumlækkun. Tiðni ekki þekkt: Óeölileg seyting þvagstemmuvaka (SIADH). Geðræn vandamál: Algengar: Svefnleysi, uppnám,
minnkuð kynhvöt, kvíöi, afbrigðileg fullnæging, afbrigðilegir draumar. Sjaldgæfar: Svefntruflanir, tannagnístran, vistafirring, sinnuleysi. Mjög sjaldgæfar: Geðhæö, ofskynjanir, árásarhneigð, reiði. Tiðni ekki þekkt: Sjálfsvígshugleiöingar,
sjálfsvigstengd hegðun. Taugakerfi: Mjög algengar: Höföuverkur(14,3%), svefndrungi (10,7%), sundl (10,2%), Algengar: Skjálfti, náladofi. Sjaldgæfar: Vöövarykkjakrampi, taugaóstyrkur, athyglistruflanir, svefnhöfgi, bragskynstruflanir, hreyfibilun,
fótaóeirð, slæmur svefn. Mjög sjaldgæfar: Krampi. Tiðni ekki þekkt: Serótónin heilkenni, utanstrýtueinkenni, hvildaróþol, skynhreyfieirðarleysi. Augu: Algengar: Þokusýn. Sjaldgæfar:Ljósopsstæring, sjóntruflanir. Mjög sjaldgæfar:Gláka. Eyru og
völundarhús: Algengar: Eymasuð. Sjaldgæfar: Svimi, eymaverkur. Hjarta: Algengar: Hjartsláttarónot. Sjaldgæfar: Hraðtaktur, hjartsláttartruflanir ofan slegils, aðallega gáttatitringur. Æðar: Algengar: Andlitsroði. Sjaldgæfar: Hækkaður blóöþrýstingur,
útlimakuldi, réttstöðublóðþrýstingfall, yfirlið. Tiðni ekki þekkt: Háþrýstingur, hættuleg blóðþrýstingshækkun. Öndunarfæri, brjósthol og miðmæti: Algengar: Geispar. Sjaldgæfar: Herpingur í kverkum, blóðnasir. Meltingarfæri: Mjög algengar: Ógleði
(24,3%), munnþurrkur (12,8%). Algengar: Hægðatregða, niðurgangur, uppköst, meltingartruflun, vindgangur. Sjaldgæfar: Maga-og gamabólga, ropi, magabólga. Mjög sjaldgæfar: Munnbólga, andremma, blóðhægðir. Tíðni ekki þekkt: Blæðing í
maga og gömum.Lifurog ga//:Sjaldgæfar: Hækkuð lifrarensím (ALT.AST.alkalískur fosfatasi), lifrarbólga, bráður lifrarskaði. Tíðni ekki þekkt: Gula, lifrarbilun. Húð og undirhúð: Algengar: Aukin svitamyndun, útbrot. Sjaldgæfar:Nætursviti, ofsakláði,
snertiofnæmi, kaldur sviti, Ijósnæmi, aukin tilhneiging til marbletta. Tíðni ekki þekkt:Ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni. Stoðkerfí og stoðvefur: Algengar: Stoðkerfisverkir, vöðvastífni, vöðvakrampar. Sjaldgæfar:Vöövakippir. Mjög sjaldgæfar:
Kjálkastjarfi. Ným og þvagfæri: Sjaldgæfar: Þvagteppa, þvaglátstregða, þvaghik, næturmiga, ofsamiga, minnkað þvagflæði. Mjög sjaldgæfar:Óeölileg lykt af þvagmÆxlunarfæri og brjóst: Algengar: Ristruflun. Sjaldgæfar:sáðlátsröskun,
sáölatsseinkun, kynlifsvandamál, blæðing i æxlunarfærum kvenna. Mjög sjaldgæfar: Tíðahvarfaeinkenni. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á íkomustað.Algengar: Þreyta, kviðverkir. Sjaldgæfar: Einkennileg líöan, kuldatilfinning, þorsti,
kuldahrollur, lasleiki, hitatilfinning sérkennilegt göngulag. Tíðni ekki þekkt: Brjóstverkur. Rannsóknamiðurstöður: Algengar: Þyngdartap. Sjaldgæfar: Þyngdaraukning, hækkaður kreatín fosfókínasi. Mjög sjaldgæfar: Hækkað kólesteról í blóði. Einnig
hefur verið greint frá tilfellum af krampa og eymasuöi að meðferð lokinni.Greint hefur veriö frá réttstöðublóðþrýstingsfalli og yfirliði sérstaklega við upphaf meðferðar.Greint hefur verið frá tilfellum af árásarhneigð og reiöi, einkum við upphaf
meðferöar eða eftir að meðferð lýkur.Greint hefur verið frá tilfellum af sjálfsvígshugleiöingum og sjálfsvígstengdri hegðun meðan á duloxetin meöferð stendur eða stuttu eftir að meðferö lýkur.Algengt er að fráhvarfseinkenni komi fram þegar hætt
er að taka duloxetin (sérstaklega ef hætt er skyndilega). Algengast er að greint sé frá sundli, skyntruflunum (sérstaklega náladofa), svefntruflunum (þ.m.t. svefnleysi og ofsalegum draumum), þreytu, geðæsingi eða kviöa, ógleði og/eða uppköstum,
skjálfta og höfuðverk, bráðlyndi, niöurgangi, ofsvita og svima. Almennt gildir um sérhæfða serótónín endurupptöku hemla (SSRI lyf) og serótónin/noradrenalín endurupptöku hemla (SNRI lyf) að þessi einkenni eru væg eöa hófleg og skammvinn,
hinsvegar, geta þau verið hjá sumum sjúklingum alvarleg og/eöa langvinn. Þess vegna er mælt með lækkun skammta hægt og rólega þegar duloxetin meðferðin er ekki lengur talin nauðsynleg .Lítil en tölfræðilega marktæk hækkun á fastandi
blóðsykri kom fram í 12 vikna bráöafasa í þremur klínískum rannsóknum á duloxetini hjá sjúklingum með taugaverki vegna sykursýki sem meðhöndlaðir voru með duloxetini. HbA1c gildi voru stöðug bæöi hjá sjúklingum meðhöndluðum með
duloxetini og lyfleysu. í framlengdum fasa rannsóknanna, sem stóð i allt að 52 vikur, varð hækkun á HbA1c gildum hjá bæði duloxetin hópnum og þeim sem fengu hefóbundna meðferð, en meöalhækkunin var 0,3% hærri hjá hópnum sem
meöhöndlaöur var með duloxetini. Það varð einnig litil hækkun á fastandi blóðsykri og heildarkólesteróli hjá sjúklingunum sem fengu duloxetin á meðan að rannsóknargildi voru lítillega lækkuð I hópnum sem fékk heföbundna meðferð. Leiðrétt QT
bil (QTc) hjá sjúklingum á duloxetin meðferð var ekki frábrugöið þvi sem sást hjá sjúklingum sem fengu lyfleysu. Enginn kliniskt mikilvægur munur var á QT, PR, QRS eða QTcB mælingum milli sjúklinga sem fengu duloxetin og þeirra sem fengu
lyfleysu.Ofskömmtun.Greint hefur verið frá ofskömmtunartilfellum, eitt sér eða samhliða öðrum lyfjum, með duloxetin skömmtum af stærðinni 5400 mg. Nokkur dauðsföll hafa átt sér stað, aðallega i blönduöum ofskömmtunartilvikum, en einnig með
duloxetini einu sér við u.þ.b. 1000 mg skammt. Einkenni ofskömmtunar (duloxetins eitt og sér eða i samsetningu með öðrum lyfjum) eru svefnhöfgi, dá, serótónin heilkenni, krampar, uppköst og hraðtaktur. Ekki er þekkt sértækt mótefni við duloxetini
en ef serótónin heilkenni fylgir, má ihuga sértæka meðferð (svo sem cýpróheptadin og/eða stjómun á líkamshita). Haldið öndunarvegi opnum. Mælt er meö vöktun á hjarta og lífsmörkum, ásamt viöeigandi meðferð við einkennum og
stuöningsmeöferö. Magatæming kemur til greina skömmu eftir inntöku eöa hjá sjúklingum með einkenni. Lyfjakol geta verið gagnleg til aö draga úr frásogi. Duloxetin hefur stórt dreifirúmmál og þvi ólíklegt að notkun þvagræsilyfja, blóðskipti og
btóðsiun komi að notum. MARKAÐSLEYFISHAFl: Eli Lilly Nedertand BV, Grootslag 1-5, NL-3991 RAHouten, Holland. DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFISlDagsetning fyrstu utgáfu
markaðsleyfis: 17. desember 2004. Hámarkssmásöluverð skv. Lyfjaverðskrá (nóvember 2009). Lyfið er lyfseðilsskylt (R). Tryggingastofnun rikisins tekur þátf i greiðslu lyfsins (B-merkt). Cymballa 30 mg hylki, 28 stk. 6.841 kr. Cymbalta 60 mg
hylki, 28 stk. 9.133 kr. Cymballa 60 mg hylki, 98 stk. 28.405 kr. DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 1. júlí 2009. Frekari upplýsingar að finna á www.serlyfjaskra.is
LÆKNAblaðið 2010/96 445