Frjáls verslun - 01.04.2010, Qupperneq 60
60 F R J Á L S V E R S L U N • 4 . T B L . 2 0 1 0
F
í
t
o
n
/
S
Í
A
VR | KRINGLUNNI 7 | 103 REYKJAVÍK | S. 510 1700 | F. 510 1717 | WWW.VR.IS
Virðing
Réttlæti
„Eitt bros getur dimmu
í dagsljós breytt“
Einar Benediktsson
Jákvætt hugarfar
bætir lífsgæði okkar allra.
Sjaldan eða aldrei hefur verið mikilvægara að hafa jákvæðni að leiðarljósi. Rannsóknir
sýna að fólk sem er jákvætt sér fleiri möguleika og tækifæri, er opnara fyrir nýjungum
og sköpunargleði þess eykst. Með því að vera jákvæð náum við betri árangri í starfi,
aukum andlega vellíðan og eflum starfsánægju okkar og þeirra sem við störfum með.
Verum jákvæð.
Frelsið er okkur Íslendingum mikilvægt og það er fjöregg til
að koma hlutum af stað, t.d. hvati til að fólk stofni fyrirtæki og
hrindi hugmyndum að sprotafyrirtækjum í framkvæmd. Við
lítum á frelsið sem kost. Á meðan finnst öðrum þjóðum þetta
ekki vera frelsi heldur líta svo á að við séum óöguð. En frelsi og
fram takssemi er ríkjandi menning á Íslandi. Víða í Evrópu er fólk
oft meira njörv að niður í milljónasamfélögum. Því líður vel í vinn
unni, hefur það þokkalegt og leggur upp úr frítímanum. Frumkvæði
til að stofna fyrir tæki eða hrinda hugmyndum í framkvæmd er oft
minna hjá þessum þjóðum. Við eigum að líta á viðhorf okkar til frelsis
sem eitt af fjöreggjunum.“ Hjörleifur sagði að fjöregg Össurar væru
mörg. Vörur eins og RHEOhnéð væru eitt þeirra. Það væri fyrsta ör
gjörvastýrða hnéð sem hefði gervigreind. Með fullkomn ustu tækni á
sviði lífverkfræði lagar hnéð sig sjálfkrafa að göngulagi notandans sem
og aðstæðum hverju sinni.
„Fjöregg Íslendinga eru falin í skýrri sýn, heil brigð um gildum,
ják væðu við horfi, sterkum stoðum og út flutn ings atvinnu veg um og
þátttöku fólksins, þ.e. viljanum til að vera virkur í um hverfi frelsis. Taka
þátt. Þannig rís Ísland upp aftur,“ sagði Hjörleifur.
FRIÐRIK PÁLSSON
Friðrik Pálsson, eigandi Hótels Rangár, hóf ræðu sína á glataða
fjöregginu og vísaði þar í erindi séra Þór halls Heimis sonar sem sagði frá
sögunni um skessurnar sem köstuðu á milli sín fjör eggj un um. „Í mínum
huga er fjöreggið aðeins eitt – í hverju okkar,“ sagði Friðrik.
Hann ræddi um stjórnvísi og sagði að það væri það hyggjuvit sem
hverju okkar væri gefið til að stjórna lífi okkar – og/eða annarra.
Hann sagði að fyrir fjármálaævintýrið hefði íslenskt þjófélag
verið í góðum gangi og atvinnurekstur á góðu róli. Fjármálageirinn
var í örum vexti. „En við sáumst ekki fyrir og fórum ekki eftir
hyggjuvitinu.“
„Við gleymdum fjöregginu í sjálfum okkur. Gleymdum eldri
dyggðum. Dönsuðum í kringum gullkálfinn. Menn misstu sýn.
En núna veltur allt á við horfinu til okkar sjálfra, dugnaði og kjarki
okkar sjálfra til að rífa okkur upp.“
Friðrik sagði að gulleggin væru mennt unin, hyggjuvitið, reynsl
an og kjarkurinn til að rífa þjóðina upp úr stöðnun og aftur för.
„Gulleggið býr innra með okkur en við þurfum að klekja því út.“
Hann sagði að framtíðin væri ekki eins og hún hefði verið vön
að vera – en það væri for tíðin heldur ekki. „Við þurfum stöðugt að
endurmeta og læra af fortíðinni.“
Hann spurði næst hvert þjóðin væri að fara. „Erum við aftur
farin að horfa á gömlu gildin; góðan rekstur og eðlilega starfsemi?“
Friðrik sagði að fyrir fjármálaævintýrið hefði vonin verið fólgin í
sjávarútveginum, grunnstarfseminni, vöruþróuninni, markaðs setn
ingunni og sprotafyrir tækj um eins og Marel og Össuri.
„Fyrirtæki eins og Marel féll í skuggann af bönkunum. Eim skip,
Sjóvá og SH urðu hallærisleg. Hagnaður þeirra var „bara“ nokkur
hund ruð milljónir.“
Friðrik sagði að þrátt fyrir hrunið ættum við enn mjög sterkar
stoðir í þessu þjóðfélagi: Sjávarútveginn, ferðaþjónustuna, orkuna,
iðnaðinn, sprotafyrirtækin, menninguna, menntunina og innviðina.
„Það eru ótal möguleikar í sjávarútvegi; úr hafinu og öðrum fiski.
En ferðaþjónustan hefur varla slitið barnsskónum. Þar verða til
fleiri störf en í sjávarútvegi en arðsemin er ekki eins mikil; ég lít á
sjávarútveginn sem fyrstu stoðina.“
Friðrik sagði að stoðirnar væru í útflutningsatvinnuvegunum og
þar væru að verða til ný störf og ný tækifæri vegna aukinna tekna
með gengisfalli krónunnar. „Ég vil ekki að gengi krónunnar styrkist
neitt á næstunni.“
Hann sagði mikilvægt að forgangsraða og breyta um hugsun. Í
sjávarútvegi hefði á árum áður mest verið hugsað um magn (veiða
sem mest), svo verð og gæði. „Eftir það varð áherslan í sjávarútvegi
á gæði, magn og verð. Loks varð hún á gæði, þjónustu, magn, ný
sköp un, vöruþróun og verð.“
En hvernig viljum við hafa forgangsröðunina? spurði Friðrik
og svaraði sjálfur: „Öfluga vöruþróun, sjálfsögð gæði, sjálfsagða
úrvalsþjónustu og hagstætt verð.“
Um ferðaþjónustuna sagði Friðrik að
hún væri ný grein sem þyrfti öfluga
vöruþróun, aukin gæði, bætta
þjónustu og meiri arð semi. „Ég
vil ekki milljón ferðamenn á
næstu árum sem við ráðum
ekkert við að taka á móti.
Við þurfum aukin gæði og
hærra verð frekar en meira
magn í ferðaþjónustunni.“
Hann sagði að fjöregg
þjóðarinnar fælist í því að
gera það sem hún kynni best
– og gera það enn betur. „Við
plöntum græðlingum þar sem
jarðvegurinn er frjóastur. Við
hlúum að þeim sprotum sem
við teljum líf væn lega. Við sáum
fræjum plantna sem við teljum
að skili okkur fram á veginn
og uppskerum … gullegg.
Ísland er ævintýraeyja,“
sagði Friðrik
Pálsson.
Við gleymdum fjöregginu í sjálfum okkur.
Gleymdum eldri dyggðum. Dönsuðum í kringum
gullkálfinn. Menn misstu sýn, bæði á vita og
vörður. En núna veltur allt á viðhorfinu til okkar
sjálfra, dugnaði og kjarki okkar sjálfra til að
rífa okkur upp. – Friðrik Pálsson.
Friðrik Pálsson, eigandi Hótels Rangár.