Tímarit Máls og menningar - 01.04.1959, Blaðsíða 38

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
fyrir heildarafköst lians. Þvert á raóti er tæknin í kínverskura landbúnaði enn
ótrúlega frumstæð. Hjólbörur mega heita tækninýjung, svo að ekki sé talað
um jeppa, flutningabíla og einfaldar landbúnaðarvélar. Landbúnaðurinn hef-
ur ekki fengið fjármagn að neinu ráði annars staðar að. Hin geysilega fjár-
festing og nýsköpun, sem farið hefur fram í kínverskum landbúnaði, er að
mestu af eigin rammleik þessara mjög svo tæknilega frumstæðu framleiðslu-
bátta. Þetta gerir einsdæmið að undri í augum gestsins. Og enn meiri furðu
vekur það þegar þess er gætt, að sumarið var óhagstætt frá náttúrunnar hendi,
miklir og langvinnir ]>urrkar, svo að mánuðúm saman kom ekki skúr úr lofti
á stórum landsvæðum, og annars staðar olli haglél miklu tjóni. Og þó er skýr-
ingin einföld. Hún sannar okkur aðeins mátt mannsins til félagslegra afreka,
þegar bann hefur losnað úr viðjum hinna blindu þjóðfélagsafla og tekur sjálf-
ur að stjórna þjóðfélagslegum örlögum sínum.
ÁstæSurnar fyrir hinni miklu uppskeru síSastliðið ár eru fyrst og fremst
þessar:
1. ÞaS hefur tekizt aS mestu leyti að beizla stórfljótin og koma þannig í
veg fyrir flóð, en geysistór landflæmi hafa fengið nægilegt vatn með áveitu-
gerð. Þannig eru Kínverjar í fyrsta skipti í sögu sinni vel á veg komnir með
að verða óháðir veðrinu og tryggja uppskeruna hvernig sem árar.
2. I kínverskum landbúnaði hefur nú í fyrsta skipti verið notaður tilbúinn
áburður í stórum stíl. Mest af þessum áburði framleiða bændurnir sjálfir.
Eru það jarðefni, sem þeir vinna úr áhurð meS ýmsum hætti og síðar verður
vikið að.
3. Djúpplæging, svo að nú er oft plægt þrefalt dýpra en áður.
4. Betra úrval og útsæSi, þar sem hagnýtt hefur verið reynsla og vísinda-
leg þekking, og þétt sáning, þannig að nú er oft sáS margfalt meira í hverja
flatarmálseiningu lands en áður var.
5. Betri hústjórn, verkaskipting og skipulag, svo að vinnuaflið nýtist miklu
betur. MeS kommúnuskipulaginu hafa konur að mestu leyti verið losaðar við
heimilisstörfin.
6. IðnaSarframleiðsla bændanna sjálfra. En þeir hafa komið sér upp mikl-
um og margvíslegum iðnaði síðan „stóra stökkið“ hófst, þar á meðal miklum
járniðnaði og framleiSslu tilbúins áburðar. Ur járninu, sem þeir vinna, gera
þeir sín landbúnaðarverkfæri.
Þessi iðnaður, sem sveitirnar hafa komið sér upp af eigin rammleik og án
fjárfestingar annars staðar að, á sinn mikla þátt í hinni hröðu þróun iðnað-
23