Tímarit Máls og menningar - 01.12.1959, Page 32

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
og hlotið nærtæka inerkingu sem börn gátu skilið
og skildu í verki hvern dag
á þeirri ey.
Ég veit víst að nauð tímans er óralangt
hjá þeirri örskotsstund þegar lif heillar þjóðar
rennur í eina egg réttlætisins.
Eg segi ekki að tíminn geti með góðu móti
verið öðruvísi skaptur.
Ég veit að boðberar réttlætis mega sín ekki mikils
fyrr en áheyrendum þóknast.
Og jafnvel þó hlutunum væri háttað á annan veg
hæri að gæta varúðar og minnast
að ekkert er óttalegra en réttlætið.
Samt höfum við verið vitni þess að sá tími kemur að lokum
að allir aðrir kostir eru afarkostir.
Sá dagur kemur að hlekkingin er blekking
svívirðan svívirða
hversu glæst sem ból hennar var
hversu djúpt sem hinir göfuglyndu hugsjónamenn
beygðu sig í skarnið andspænis henni.
Þá og þar (til dæmis á Krít fyrir sextíu árum
eða hér og nú) verður hið illa raunverulegt
og ekki bæði gott og illt.
Og eldurinn sem á sjálfum brennur er eldur
hversu einfeldningslegt sem það kann að virðast eyrum þeirra
sem segja: tímarnir eru breyttir
en hafa gleymt að gæta þess
að tímarnir halda áfram að breytast.

222