Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Qupperneq 16

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
yfir Kína ... Generalissimóinn er að
glata stuðningi þjóðarinnar .. . Sið-
ferðisástandið er bágborið . .. Von-
leysið er hin ríkjandi tilfinning ...
Það verður æ erfiðara fyrir ríkis-
stjórnina að afla matvæla fyrir fjöl-
mennan her sinn og embættislýð.
Stjórnarfarið og herinn eru svo aug-
ljóslega gegnum rotin af spillingu, of-
an frá og niður úr, að slíks þekkjast
engin dæmi ... Farg pólitískrar kúg-
unar og eftirlits, sem hvílt hefur á há-
skólaborgurum Iandsins árum saman,
hefur rænt þá andlegum þrótti og
þeirri forystu sem þeir eitt sinn höfðu.
Reiði bænda vegna sífelldra her-
kvaðninga, ranglátrar skattheimtu og
annarra stjórnarráðstafana breiðist
út og fer sívaxandi...
„Kuomintangstjórnin hejur ekki
einungis reynzt ófœr um að bægja
hœtlunni frá, þvert á móti eykur hún
vandann með pólitík sinni. En pólitík
Kuomintang-stjórnarinnar andspænis
dýrtíðarflóði og augljósum merkjum
innri og ytri veikleika hlýtur að tákna
pólitískt gjaldþrot . ..
„Innávið miðast stefna leiðtoga
Kuomintang fyrst og fremst við það,
að viðhalda sínum eigin völdum.
„Kuomintang heldur áfram að
skella skolleyrum við sívaxandi kröf-
um fólksins um lýðræðislegar umbæt-
ur. Skrif generalissimósins og flokks-
blaða hans bera því vitni, að hann
hefur engan skilning á því hvað við
er átt. Þingræðisfyrirkomulagið held-
ur áfram að vera innantómt lof-
orð.
„Kuomintang sýnir engan lit á því
að slaka á einræðisstjórn sinni, sem
núverandi völd flokksins byggjast á.
í stað þess að afnema eða fækka kúg-
unartækjum lögregluríkisins heldur
flokkurinn þvert á móti áfram að efla
þau í örvæntingarfullri tilraun til að
tryggja völd sín.
„Á fjármálasviðinu er Kuomin-
tang-stjórnin ófús að stíga nokkurt
það skref til að stemma stigu við dýr-
tíðarflóðinu, sem bitna myndi á stétt-
um landeigenda og kapítalista.
„Stjórnin ber beinlínis ábyrgð á
hinni síauknu spillingu meðal em-
bættismannanna, sem aftur er megin-
orsök þess að allar tilraunir til að
koma fjárhag ríkisins í lag renna út
í sandinn. Hún aðhefst ekkert til að
sporna við stórgróðabraski, auðsöfn-
un og fjárglæfrum — enda koma þar
við sögu menn sem ýmist eru valda-
miklir í flokknum eða hafa við hann
náið samband ...
„Stjórnin lætur undir höfuð leggj-
ast ... að hafa eftirlit með fram-
leiðslu og sölu á munaðarvarningi,
sem oft kemur frá japönsku yfirráða-
svæðunum. Hún lætur sig litlu skipta
þótt fjandmönnunum sé að mestu
greitt fyrir þessar vörur með hernað-
arlega mikilvægum varningi ... Hún
heldur áfram að ausa stórfé úr stjórn-
arhirzlunum í iðjulausan og þarflaus-
an bitlingalýð flokksins.
\
174