Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Qupperneq 97

Black Power
vert vegna þess að þjóðir þriðja heimsins ætla sér nú að hætta að viður-
kenna skilgreiningar sem vestrið hefur troðið upp á þær. Við skulum líta
á nokkur dæmi.
Sagnfræðin segir ykkur að ekkert hafi gerzt fyrr en hvítur maður kemur
til sögunnar. Það er sama hvaða hvítan mann við spyrjum, hver hafi fyrstur
fundið Ameríku, hann svarar að bragði „Kristófer Kólumbus“. Ef þið
spyrjið hver hafi fundið Kína er svarið „Marco Polo“. Ef þið spyrjið um
Vesturindíur, þá er svarið eins og mér var alltaf kennt, þær fundust ekki
fyrr en Sir Walter Raleigh vantaði tjöru fyrir seglskipin sín, þá kom hann
og fann eyjarnar og sagði: „Júpp, ég hef fundið ykkur“ og saga þeirra hófst.
En lítum á kynþáttamisréttið í þessari fullyrðingu, látum okkur grann-
skoða það. Kólumbus fann ekki Ameríku. Hann var e. t. v. fyrsti hvíti mað-
urinn sem sté fæti á ameríska grund, svo vitað sé. Það er allt og sumt. Þar
var fólk fyrir hans daga. Til allrar ólukku var fólkið ekki hvítt - því miður
fyrir hvíta vestrið, sem betur fór fyrir okkur. Máli skiptir að vestræna þjóð-
félagið hvíta viðurkennir aldrei tilveru litaðra þjóða, hvorki vísvitandi né
í undirvitundinni. Þannig er þelta allsstaðar. Þjóðir þriðja heimsins aðhöfð-
ust ekkert fyrr en hvítur maður kom til þeirra. - Þess vegna er Kína ekki
til, Maó vill ekki hleypa hvítum mönnum inní Kína. Og óðar en varir verð-
ur Hong Kong ekki til, af því að hinir hvítu menn verða reknir á dyr.
Ástandið er slíkt, að veraldarsagan hefur verið skráð - sannast orða
umsnúin. Eg held að ein mesta lýgi vestræns þjóðfélags hafi verið sú að
kenna sig við vestræna menningu. I allri veraldarsögunni lesum við um
vestræna siðmenningu, það þýðir að allt þar utanvið er snault af siðmenn-
ingu. Hvít börn sem lesa þetta nú í dag átta sig ekki á að verið er að segja
þeim, að þau séu æðri verur af því að þau séu höfundar siðmenningarinnar.
Þegar bezt lætur er þetta nafnabrengl, þegar verst lætur er þetta bölvuð lýgi.
Vestræn menning hefur verið allt nema siðmenntuð. Hún hefur verið mesta
villimennska, að sjálfsögðu. Okkur er sagt að vestræn siðmenning hefjist •
með Grikkjum, að Alexander mikli sé kjarninn í henni. Ég man það eitt
um Alexander mikla, að þegar hann var tuttugu og sex ára grét hann yfir
því að hafa enga til að drepa, myrða og ræna. Þetta er kjarninn í vestrænni
siðmenningu. Ef við erum ekki ánægðir með hann þá getum við allténd
snúið okkur að Rómverska heimsveldinu. Ánægjulegasta frístundaiðja Forn-
rómverja var að horfa á menn drepa menn eða ljón rífa þá á hol. Þeir voru
siðfáguð þjóð. Sannleikurinn er, að svokölluð siðmenning þeirra stafaði
af því að þeir kúguðu aðrar þjóðir. Og þessi undirokun á öðrum þjóðum
87