Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Side 107

Black Power
mínum um ofbeldi. Verndardýrlingurinn minn notaði hana. Og til þess að
hætta öllu tali um ofheldið ætla ég að fara með hana. Hún er eftir Sartre:
„Við hverju bjóstu þegar þú leystir munnkeflið sem varnaði svörtum
mönnum máls? Að þeir myndu syngja þér dýrðaróð? Hélstu að þessi höfuð
sem feður okkar heygðu í duftið myndu horfa á okkur aðdáunaraugum þegar
þau eru aftur reist við?“
Þetta voru orð Jean-Paul Sartre, ekki mín.
Við vinnum að því að vekja byltingarkennd bandarískra svertingja og fá
þá til að ganga til liðs við þriðja heiminn. Við ráðirm því ekki hvort ofbeldi
er beitt eða ekki, hvíta vestrið ákveður það. Við berjmnst pólitískri bar-
áttu. Stríð er stjórnmál með ofbeldi. Hvíta vestrið mun taka um það ákvarð-
anir, hvernig þeir vilja að pólitíska stríðið fari fram. Við munum ekki fram-
ar knékrjúpa neinum hvítum manni. Ef þeir snerta einn svertingja í Banda-
ríkjunum eiga þeir í stríði við alla svertingja Bandaríkjanna.
Við ætlum að efla baráttu okkar á alþjóðavettvangi og tengjast traustari
böndum þriðja heiminum. Það er eina leiðin til björgunar. Jafnframt erum
við að berjast fyrir því að bjarga mannkyninu í heiminum öllum, sem vestr-
inu hefur svo hörmulega mistekizt að varðveita. Baráttunni verður að stjórna
frá þriðja heiminum. Nýjar raddir munu heyrast. Raddir Che, Maós, Fanons.
Þið megið eiga Rousseau, þið megið eiga Marx, þið megið jafnvel eiga hinn
mikla frelsispostula John Stuart Mill.
Ég ætla að segja ykkur hvers vegna ofbeldi er mikilvægt til að móta and-
spyrnumeðvitund í Bandaríkjunum. Og nú ætla ég að fara með tilvitnun sem
komið hefur til okkar frá Þýzkalandi:
„Sigur stormsveitanna krefst þess, að hin misþyrmdu fórnardýr láti leiða
sig sjálfviljug í gálgann, án mótmæla, lýsi sig óhæf og afneiti sjálfum sér,
unz þau hætta að kannast við sitt eigið sjálf.“
Ekkert er eins hræðilegt og þessar ómannlegu göngur hjá mannlegum
verum á vit dauðans. Ég get ekki ímyndað mér að svertingjar í Ameríku
geti gengið til gálgans á sama hátt og Gyðingar. Ef Bandaríkin, hvít Ameríka,
tekur þann kost að leika nasista þá munum við láta þau vita, að svartir Am-
eríkanar eru ekki Gyðingar. Við munum berjast unz yfir lýkur. Ef ykkur
finnst ofbeldiskeimur af þessu þá skal ég minna ykkur á kvæði sem hinn
mikli forsætisráðherra ykkar, Sir Winston Churchill, las upp um það bil er
þið voruð tilhúnir að ráðast á Þýzkaland, jafnvel þótt ykkur væri sagt þar
að þið væruð þjóðarbrot. Ekki veit ég hvort Churchill vissi það, en svo vill
til að kvæðið er eftir svertingja, Claude McKay frá Jamaica, og hann orti
7 TMM
97