Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Blaðsíða 20

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Blaðsíða 20
Tímarit Mdls og menningar höfundar að ná til fólks með boðskap sinn annars vegar — hins vegar formviljinn, metnaður sem beinist einkum að því að skapa góðan skáldskap. Lýsing Klöru Sig., sem klárar sig ekki á neinu en er upp á karla komin, sem hefur vissulega vakta vitund um sig sem konu en fátt annað, sem setur allar réttu skoðanirnar sem hún hefur lesið um í vitlaust samhengi, skilur ekki stöðu sína gagnvart eiginmanninum Þresti sem er alltaf á ferð og flugi meðan hún dúsir í búrinu, er uppfull af jafnréttishjali án þess að rétta systrum hjálparhönd, stundar líkamsrækt og ljós sem hneigð virðist vera í sögunni til að álíta hina nýju ópíumneyslu, predikar yfir alþýðumanni svo viss í sinni sök, alltaf svo viss þangað til hún brotnar frammi fyrir spéspegl- um sálarinnar í nóttinni — þessi lýsing á býsna margt sameiginlegt með kvenlýsingu Guðlaugs Arasonar sem fyrr var rakin og þá ekki síður það alþýðlega mótvægi sem sett er fram til að afhjúpa yfirstéttarjafnréttisfröm- uðinn. Og aðferðin: að reka söguna einkum áfram með rökræðum sem reynt er að gera trúverðugri með því að drita talmálsslettum hér og hvar í annars skipulegan textann — „ég meina sko annars hérna þarna“ — og afhjúpunin, eða öllu heldur árásin á væntanlegan viðtakanda bókarinnar, lesandann, sem helst má vænta að sé tepruleg og vel menntuð jafnréttissinn- uð kona, og er nokkuð gert til að stuða með „hressilegu og hispurslausu tungutaki“ — þetta minnir hvort tveggja á Vík milli vina Ólafs Hauks Símonarsonar þar sem jákvæð gildi bókarinnar voru reyndar tengd konum á borð við Klöru Sig, eiginkonum dáðlausra arkitekta, en sú stétt virðist af einhverjum ástæðum vinsæll skotspónn nýraunsæispenna. Nýjung Stefaníu felst einkum í því að láta fyrirmyndarpersónurnar dúsa utansviðs, enda hefur slíkt fólk reynst nýraunsæispennum allþungt í skauti, verið furðu þvingað í sínu eðlilega jákvæði. Hvert stefnir? Hinir eldri raunsæishöfundar höfðu viðmið sveitarinnar sem þeir gátu stefnt gegn borginni, nýraunsæju höfundarnir höfðu hugsjón um réttlátt þjóðfélag sem þeir létu einhverja málpípuna sína segja fávísum frá; Stefanía og Guðlaugur hafa hvort með sínum hætti snúist gegn þeirri manntegund sem áður var málpípa og Guðbergur hafði raunar tætt í sig í Hjartað býr enn í helli sínum, bækur þeirra eru uppgjör við óheilindi hins menntaða og upplýsta einstaklings sem þykist vita hvað öðrum sé fyrir bestu. Arkitektum og félagsráðgjöfum ætti þá að vera nægilega úthúðað í íslenskum bókmenntum að sinni. Pétur Gunnarsson fór aðrar leiðir: reyndi í Andraflokki sínum að lýsa aðeins Reykjavík án þessa síáleitna viðmiðs sveitar eða framtíðarþjóðfélags- ins, þótt ekki færu róttækar skoðanir hans milli mála. Lesendur brugðust við bókum hans með því að segja: já einmitt, já svona, svona var það einmitt 146
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.