Frjáls verslun - 01.10.2007, Blaðsíða 15

F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 0 7 1
Forsíðuviðtal
síma?“ Ég hripaði niður hugmyndina og var meira í gríni en
alvöru að spá í hvernig sagan hefði orðið ef Júdas hefði verið
með farsíma. Hugmyndin var þess eðlis að ég átti alls ekki von á
að hún félli í góðan jarðveg hjá félögunum í vinnunni en kynnti
hana samt fyrir þeim og þeir urðu mjög hrifnir. Næsta skref
var að kynna hugmyndina fyrir fulltrúum Símans, og þar á bæ
fannst mönnum þetta bæði óvenjuleg og skemmtileg nálgun.
Þeir voru að vísu aðeins smeykir við viðbrögðin þar sem trúmál
eru í forgrunni en fannst hins vegar ákveðinn trúverðugleiki
vera falinn í raunverulegri persónu minni, þar sem ég er meðal
annars þekktur fyrir að vera trúaður. Sú staðreynd kæmi í veg
fyrir þann möguleika að fólk teldi að verið væri að ráðast gegn
kristinni trú.
Ég ræddi í kjölfarið við nokkra fulltrúa trúarsafnaða og viðraði
hugmyndina til þess að kanna viðbrögð fólks, ég fór einnig á
Biskupsstofu og óskaði eftir viðtali við Karl Sigurbjörnsson, biskup
þjóðkirkjunnar. Ég kynnti honum þessa auglýsingahugmynd, lék
atriðið fyrir hann og við ræddum málin í kjölfarið. Karl tók ekkert
illa í þetta en vildi leita álits annarra. Þeim fannst þetta jú alveg á
mörkunum og ég vissi það náttúrlega. Það var mín tilfinning eftir
fundinn að þetta væri í lagi, það var enginn sem reyndi að stöðva
mig; fá mig ofan af því að framkvæma hugmyndina.
Ég leitaði líka álits ýmissa presta og guðfræðinga í þeim
tilgangi að fá álit þeirra á því hvort um guðlast væri að ræða, en
þeir töldu það af og frá.
Nú, það var tekin ákvörðun um að kýla á þetta. Auglýsingin
var tekin upp á einum degi í Portúgal og framleidd af Saga Film
og Production Portugal. Margt fagfólk stóð að henni enda ber
útkoman því glæsilegt vitni.
Ég var með talsverða persónulega aðkomu að auglýsingunni
því ég tók að mér að verða fyrir svörum ef til umræðna kæmi.
Mér fannst það sjálfsagt og bara gaman ef fólk vildi ræða málið
á trúarlegum forsendum. En auðvitað er svona verkefni afrakstur
hópvinnu.
Ég hafði þó ekki séð fyrir þessi miklu tilfinningalegu viðbrögð
sem urðu við auglýsingunni. Karl Sigurbjörnsson biskup brást
illa við og sagði að auglýsingin væri ósmekkleg og lágkúruleg.
Opinber viðbrögð hans komu mér mjög á óvart. Í sannleika sagt
hélt ég að allir skildu svona húmor, nema kannski nokkrar gamlar
konur.“
„Mér finnst auglýsingaheimurinn
mjög áhugaverður og skemmtilegur
vettvangur fyrir mig sem grínista.
Fólk hefur oft skringilegar
og neikvæðar hugmyndir um
auglýsingar.“