Frjáls verslun - 01.10.2007, Blaðsíða 19
F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 0 7 19
Forsíðuviðtal
tilgang okkar - sem er að gefa af okkur. Guð er kærleikur. Að gefa
er kærleikur. Margir átta sig ekki á því að kærleikur er ekki afstaða
heldur verk.
Fyrir mig er kristin trú gott og þægilegt tæki til að vinna gegn
eigingirninni. Það er ýmislegt sem gerir mig eigingjarnan; t.d. ótti og
persónulegur metnaður. Ég er ekki alltaf auðmjúkur en trúin hjálpar
mér í því. Hún er persónuleg leið fyrir mig. Ég hef enga þörf fyrir að
jarma í einhverri hjörð með öllum sem eru sammála mér. Ég geri bara
það sem samviska mín býður mér.
Ég var nýlega spurður að því í viðtali hvort hægt væri að gera grín
að Guði? Ég segi já, það er mjög auðvelt, en þú getur einungis gert
grín að hugmyndum fólks um Guð. Ég held t.d. að ef Guð væri jafn
klár og fólk vill vera láta þá hefði hann ekki skapað hænur með vængi
sem þær geta ekki notað, heldur með fjögur læri. Það væri meira vit
í því. Það er líka meiri matur í lærum en vængjum. Ætli Guð sé sár
núna? Ég held ekki, sá Guð sem um er rætt er yfirleitt ekki Guð.
Þegar fólk er týnt í „kristilegri rétthugsun“ þá er það ekki
auðmjúkt. Það fer að líta á sig sem útvalda fulltrúa Guðs, lítur niður
á annað fólk og talar niður til þess. Það finnst mér andstyggilegasta
gerð hroka, þessi kurteisi hroki. Sumir fela mannfyrirlitningu sína á
bak við umhyggju og umvöndun. Slíkt fólk talar niður til annarra
af því að það „kann það“, er betur menntað, og fólki í kringum það
líður illa, fer að naga neglurnar en veit ekki einu sinni af hverju því
ofbeldið er svo dannað.
Kurteisi hrokagikkurinn telur sig vita meira um hvað er rétt og
rangt en aðrir. Hann er yfirvegaður og yfirlætislegur. Það er mikið til
af svona dómhörðu fólki sem stærir sig af því að vera kristið, líkt og
það sé í einhverri elítu. En ég held að þetta fólk sé mikið týndara en
þeir sem það lítur niður á.
Fyrir mig sem trúaðan listamann gerði Síma-auglýsingin það að
verkum að hrokaelítan varð sýnilegri í samfélaginu. Ég vona alla
vega að margir hafi áttað sig á þessu fólki með settlegu og dönnuðu
mannfyrirlitninguna.“
Hyggstu starfa áfram á auglýsingabrautinni?
„Já, ég er fastráðinn starfsmaður á auglýsingastofunni og er því
svokallaður 9-5 maður í dag en þann vinnutíma hef ég ekki haft í
fjölmörg ár. Mér finnst það gott, það gefur mér ákveðinn ramma utan
um líf mitt sem mér finnst mjög gott.
En þrátt fyrir að vera orðinn 9-5 maður í viðskiptageiranum er
ég að bralla ýmislegt annað; ég var t.d. að skrifa Skaupið í félagi
við aðra, en það hef ég aldrei gert áður. Svo erum við að gera
framhald af Næturvaktinni sem hefur fengið mjög góðar viðtökur.
Ég leik aðalpersónuna, Georg Bjarnfreðarson, sem er nokkurs konar
persónugervingur týpunnar sem veit allt betur og beitir vitsunalegum
yfirburðum sínum á þá sem kunna ekki að koma fyrir sig orði. Þar er
engin miskunn gagnvart þeim minnstu og aumustu.
Í Georgi er samansafn af fólki sem ég hef reyndar hitt á lífsleiðinni;
sem er týnt í sjálfselsku, eigingirni og dómhörku og einhverri tegund
af rétthugsun. Hún getur verið pólitísk eða kristileg eða hvað sem er.
Hún er fyrst og fremt þröngsýn og vanþroskuð. Fyrir honum eru allir
fífl og fávitar nema örfáir útvaldir sem eru pólitískt réttþenkjandi, að
hans mati. Mér skilst að þarna hafi mér tekist að skapa leiðinlegustu
persónu íslenskrar sjónvarpssögu. En Georg er úti um allt.“
UM FYNDNI Í AUGLÝSINGUM
- Nokkrir punktar héðan og þaðan um viðhorf fólks til fyndni í
auglýsingum, m.a. úr bókinni How to advertise sem kom út
fyrir nær þremur áratugum.
1. Neytendur og áhorfendur elska að horfa á fyndnar
auglýsingar. En hættan er sú að fólk hlæi að brandaranum
en gleymi vörunni sem verið er að auglýsa.
2. Skemmtun í auglýsingum er ekki bara fyndni, hún getur
líka verið fólgin í ýmiss konar tónlist og dansatriðum.
3 Kómík fremur en brandari. Í sjónvarpsauglýsingu spurði
maður lækninn sinn hvort svitalyktareyðirinn leysti öll hans
vandamál. Læknirinn svaraði: „Nei, aðeins eitt þeirra.“
4. Kómíkin í Síma-auglýsingunni snýst ekki síst um
setningar í henni eins og: „Er búið að segja gjörið svo vel.“
og „Við erum hér, hvar ert þú?“
5. Við val á leikurum í fyndnum auglýsingum er talið best
að fá leikara með óvenjulega hæfileika, hæfileika sem vekja
athygli.
6. Fyrir auglýsandann er aðalatriðið að sjónvarps-
auglýsingin henti vörunni vel og hún sé áhrifarík; komi
skilaboðum um vöruna rækilega til skila.
7. Handritið þarf að vera gott og skilaboðin skýr. Ef ímynd
vörunnar er gleði og gaman, hvers vegna þá ekki að nota
fyndni og skemmtun í auglýsingunni?
8. Það er góð regla fyrir toppmenn í auglýsingum að vera
vandlátir á auglýsingaverkefni og leggja áherslu á að um
metnaðarfullar auglýsingar sé að ræða.
9. Auglýsingin má alls ekki ganga út á grín, eitt og sér,
heldur skilaboð sem sett eru fram á skemmtilegan hátt.
10. Grín í auglýsingum verður að árétta skilaboðin – styðja
við bakið á vörunni.
11. Sum fyrirtæki byggja herferðir sínar oftar en ekki á
kómík og skemmtun í auglýsingum. Gott dæmi um þetta er
Happdrætti Háskólans.
12. Fyndni og skemmtun í sjónvarpsauglýsingum tíðkast um
allan heim og þær auglýsingar eru víða margverðlaunaðar;
þykja þær bestu og frumlegustu.
13. Höfuðástæðan fyrir fyndnum auglýsingum er eflaust sú
að leiðindi selja tæplega vörur.
14. Fyndnar auglýsingar, mannlegar auglýsingar, eða þurrar
og uppfullar af tilkynningum og skýrum skilaboðum. Munið
alltaf: Góð auglýsing byrjar á góðri vöru.