Dagrenning - 01.02.1952, Síða 10

um. Mannkynið hefir til þessa sett allt sitt
traust á samtök sín, — Hinar sameinuðu
þjóðir — en það er nú flestum ljóst, að þær
megna ekki að leysa hið mikla vandamál.
BYRJAR ÞRIÐJA HEIMSSTYRJÖLDIN
i952?
í Dagrenningu var á það bent í fyrra að
ekki rnundi hefjast heimsstyrjöld á því ári,
— 1951 — og enn mun svo fara þetta ár —
1952 — að ekki mun verða af hernaðará-
tökum milli þeirra stón'elda, sem nú ber hæst
— Bandaríkjanna og Sovietríkjanna.
En þar sem árið 1952 verður síðasta árið
fyrir hin miklu umskipti, sem verða 1953, —
eins og margoft hefir verið sagt í þessu riti
— vill Dagrening nú við þessi áramót rekja
í stórum dráttum aðstöðuna á alþjóðavett-
vangi stjórnmálanna, og sýna fram á ýmsar
veilur, sem eru mjög áberandi í sambúð
hinna frjálsu þjóða, sérstaklega þó Breta og
Bandaríkjamanna, en á því veltur nú öll fram-
tíð frjálsra þjóða, að með þessum tveim
bræðrum takist undirhyggjulaust samstarf á
öllum sviðum. Verða því hér á eftir tekin
til meðferðar ýms viðk\'æmustu og mest
umdeildu vandamálin á sviði alþjóða stjóm-
mála, og sett frarn þau sjónannið, sem sjald-
an eða aldrei fást rædd í dagblöðum eða
öðrum opinberum umræðum.
SAMEINUÐU ÞJÓÐIRNAR.
Þegar Sameinuðu þjóðimar hófu göngu
sína væntu margir þess, að þær gætu
orðið tæki til eflingar friði og hag-
sæld mannkynsins. — Þær vonir hafa
brugðist. Þing þeirra er áróðursamkoma
sem fáu nýtilegu megnar að koma til leiðar.
Forustumenn smáþjóðanna eru leiddir þang-
að til þess að taka þátt í hinum marghátt-
uðu bellibrögðum og baktjaldamakki stór-
þjóðanna. Sóvietríkin eiga þar sína ákjósan-
legustu áróðursmaskínu því öllum áróðri
sínum fá þau þar útvarpað „gratis“ á tungu-
málum sextiu þjóða, og þannig láta þau hin-
ar frjálsu þjóðir sjálfar eitra sálarlíf sinna
eigin þegna með dulbúnum áróðri. Blöð
og bækur frjálsra þjóða flytja svo
þennan áróður inn á hvert heimili,
en sjálf eru Sovietríkin og öll leppríki þeirra
harðlæst fyrir svörum vestrænna þjóða við
lygaáróðrinum og blöð og útvarp járntjalds-
ríkjanna leyfa ekki að á annað sé minnst en
það, er Rússar óska. Það liggur við að manni
finnist Sameinuðu þjóðimar frekar vera sam-
tök til þess að koma í veg fyrir frið og sættir
milli þjóðanna, en hið gagnstæða.
Árið 1952 munu þessi samtök byrja að leys-
ast upp svo á beri og má búast við að það
verði Breska heimsveldið, sem yfirgefur sam-
tökin fyrst allra stórveldanna og verður betur
að því vikið síðar.
Rétt er fyrir allan almenning að varpa
fyrir borð þeirri von, að „Sameinuðu þjóð-
irnar“ geti leyst vandamálið um frið á jörðu.
Sameinuðu þjóðirnar eru þannig upp byggð-
ar, að þær eru gjörsamlega máttvana stofn-
un, ef stórveldin greinir á. — Þessi
alþjóðasamtök eru sjálfum sér sundurþvkk
og á þeim mun sannast hið fornkveðna „að
hvert það ríki, sem er sjálfu sér sundurþykkt,
mun undir lok líða.“
KÓREUDEILAN.
Kóreustyr/öldin er ágætt dæmi um van-
mátt Sameinuðu þjóðanna. — Eins og
bent var á í desemberhefti Dagrenning-
ar 1950 hlaut að því að reka að Samein-
uðu þjóðirnar losuðu sig við hershöfðingja
sinn í Kóreu — lrinn fræga Mac Arthur. —
Þetta gerðist og í aprílmánuði 1951. Aðferð-
in til þess að losna við Mac Arthur var sú,
að Rússar gáfu það í skyn á þingi Samein-
4 DAÓRENNING