Dagrenning - 01.02.1952, Síða 30

þcini steínu, seni Bandaríkin hata fylgt und-
anfarín ái, og sameinaðir ráða kommúnistar
og Zionistar yfir miklu atkvæðamagni í
Bandaríkjunum. Það var þessi sterka „fimmta
herdeild“ — svikaherdeildin — sem réði úr-
slitum um örlög Þýzkalands. — Mun hún
einnig ráða úrslitum um örlög Bandaríkj-
anna?
Samkvæmt spádómunum ætti sú breyting
að verða augljós, nú á þessu ári, að ákveðin
samvinna hefjist á ný nrilli Bretlands og
Bandaríkjanna, en tæpast mun það verða
fvr en eftir kosningarnar í Bandaríkjunum í
nóvember n. k.
Valdataka Elísabetar II. bendir ótvírætt til
þess, að nú sé í nánd mikil stefnubreyting,
sem Bretland muni eiga fmmkvæðið að og
verður sú stefnubieyting orðin augljós í júlí-
mánuði 1953.
í 1. hefti Dagrenningar 1948 var grein um
Elisabetu II, sem þá var krónprinsessa Breta-
veklis. Þeirri grein lýkur með þessum orðum:
„Mun það tímabil, sem þessi væntanlega
drottning Bretlands kemur til með að sitja
að völdunr, verða eitt merkilegasta tímabil í
sögu heimsveldisins? Mun nafn hennar ef
til vill varpa enn rneiri ljóma yfir Breska
heimsveldið en nafn formóður hennar, hinn-
ar fyrri Elisabetar?“
Þessum spurningum mun verða revnt að
svara í næsta hefti, í grein um valdatöku
hinnar nýju Breta-drottningar.
*
Það er ákaflega athyglisvert að falsfriðar-
stefna nútímans á sér hvað öruggasta fvlgi-
fiska og forvígismenn innan hinna sosial-
demokratisku flokka hinna frjálsu þjóða. Þeir
gera sér tæpast ljóst, að hér sé á ferðinni sýk-
ing frá nýkommúnismanum, sem breiðist
ört út innan alþýðusamtakanna. Svo að kalla
í hverju landi hinna frjálsu þjóða eru í þýð-
ingarmiklum trúnaðarstöðum innan alþýðu-
flokkanna menn, sem halda fast við falsfrið-
arstefnuna og eru fullir fjandskapar í garð
samvinnu þjóða sinna við Bandaríkin.
Fremstur í þeinr flokki er Bevan í Bretlandi
og ýmsir af ráðherrum Attlee stjómarinnar,
sem nýfarin er frá völdum. Þessir menn geta
í blindni sinni orðið hættulegir samtökum
hinna frjálsu þjóða og ættu rnenn í öllum
löndum að gjalda varhug við þeim. Sú stefna,
sem þeir fylgja, byggist ekki á réttum grund-
velli. Hinn eini rétti grundvöllur til að
byggja á, er skilningurinn á því, hverjar af
þjóðum nútímans eru ísiaelsþjóðii, og gera
sér fyllilega ljóst hvert er hlutverk þeirra.
Aldrei verður nokkurt framtíðarríki reist,
er færi þegnum sínum blessun til frambúðar
nema grundvöllur þess sé Kiistui og þjóð
hans ísiael.
Þegar það ríki kemur fæst friður — samiur
fiiðui wn alla jöið.
Rétt er að minnast orða hinna fomu spá-
manna:
„Þeir hyggjast að lækna áfall þjóðar
rninnar með hægu móti, segjandi: Friður,
friður, þar senr enginn friður er.“
Og öllum er rétt að minnast þess, er stend-
ur í Jesajabók (57.21):
„Hinir óguðlegu eru sem ólgusjár, því
að hann getur ekki verið kyrr og bylgjur
hans róta upp aur og leðju. Hinum óguð-
legu, segir Drottinn, er enginn friður bú-
inn.“
ALDASKIPTIN.
Að lokum þvkir rétt að víkja nokkrum orð-
um að því hvað átt er við með orðinu „alda-
skipti,“ sem notað er um árin 1952 og
!953-
Spádómar Biblíunnar segja oss skýrum
orðum, að þeir tímar muni koma, að „Guðs-
rikið“ konri hér á jörð. Kristur kenndi oss
að biðja: Komi ríki þitt, svo á jörðu sem á
himni!
24 DAGRENNING