Dagrenning - 01.02.1952, Qupperneq 49

kapituli á eftir er eingöngu helgaður dýrð
hins nýja tímabils, sem nú er í nánd.
Hjá Jesaja 34. og 35 kap) eru dæmi um
þetta. 34. kap. byrjar þannig: „Gangið nær
þjóðir, svo að þér megið heyra! Hlýðið á, þér
lýðir! Heyri það jörðin og allt, sem á henni
er, heimurinn og allt, sem hann hefur alið,
því að reiði Drottins er beint gegn öllum
þjóðum og heift hans gegn öllum herjum
þeirra; hann hefir gereytt þeim öllum og
ofurselt þá til slátrunar." En næsti kapituli
(35.) fjallar um það, sem kemur á eftir
hinni miklu hönnungatíð, og er einn af
yndislegustu köflum Biblíunnar. Hann hljóð-
ar svo:
„Óbyggðir og afskekkt svæði skulu gleðj-
ast, og eyðimörkin skal fagna og blómgast
eins og rós. Þau skulu blómgast ríkulega og
fagna með gleði og söng. \7egsemd Libanons
skal veitast þeim, prýði Karmels og Sarons,
þau skulu fá að sjá vegsemd Drottins og
prý'ði Guðs vors. Stælið hinar máttvana hend-
ur og styrkið hin skjálfandi kné!“ Segið hin-
um ístöðulausu: „Verið hughraustir og ótt-
ist ekki! Sjá, Guð yðar kernur með hefndina
og endurgjaldið. Hann mun korna og frelsa
yður. Þá munu augu hinna blindu upplúk-
ast og eyru hinna dauðu opnast. Þá mun sá
halti hlaupa eins og hjörtur og tunga hins
máttlausa syngja, því að vatnslindir spretta
upp á öræfunum og lækir á eyðimörkunum.
Sólbrunnar auðnir skulu verða að tjörnum
og þurrlendi að uppsprettum. Þar sem sjakl-
ar höfðu áður bæli, skal gras gróa ásamt sefi
og reyr. Þar skal verða þjóðvegur og gata, og
skal það nefnast Brautin helga; enginn
óhreinn skal um hana ganga. Hún skal vera
fyrir vegfarendur, og jafnvel fáráðlingar vill-
ast þar ekki. Þar skal ekkert ljón vera og ekk-
ert glefsandi dýr skal þar um fara — eigi sjást
þar — en þeir endurleystu skulu þar ganga.
Og þeir sem Drottinn hefir útleyst skulu
aftur hverfa og koma aftur með söng til
Zionar, og eilíf gleði skal leika yfir höfðumr
þeirra, fögnuður og gleði mun fylgja þeim,.
en hryggð og andvörp flýja."
*
Þessi myrka „stund", sem er undanfari
dögunar hinnar dýrðlegu aldar, verður að
sumu leyti miklu verri en Syndaflóðið, því
að þá var mannfjöldinn á jörðunni tiltölulega
lítill og tala þeirra, sem týndu lífinu miklu
lægri heldur en verða mun í lokahamförum
hinna miklu hörmunga. En nú eru íbúar jarð-
arinnaryfir 2 þús. milljónir, og Jesús sagði um
þessi ragnarök „ef dagar þessir yrðu ekki
styttir, kæmist enginn maður af“ (Matth.
24, 22.). En hann bætir við þessum hugg-
unarorðum: „en sakir hinna útvöldu munu
þessir dagar verða styttir."
Hvers vegna þurfa þessar miklu hörmung-
ar og eyðing að eiga sér stað þegar núverandi
skipan lýkur og hin nýja skipan hefst? Svar-
ið við þessari spuringu er að finna hjá Daniel,
(2. kap.), þar sem hin lieiðnu heimsveldi og;
ríki síðustu 25 alda eru táknuð nreð málm-
líkneski í mannsmynd, og líkamshlutar
þess voru sinn úr hverri málmtegundinni, til
þess að sýna hin ýmsu heimsveldi o. s. frv.
sem stjóma rnundu heiminúm frá dögurn
Daníels og fram eftir öldum. Gullhöfuðið
táknar þáverandi heimsveldi Babyloníu-
manna, og svo voru tímabil síðari heims-
velda sýnd með röð málmanna frá höfði og
niður í tær. Þá er og sagt, að stór steinn losn-
aði úr fjalli, án tilverknaðar rnanna, lenti á
fótum líkneskisins og rnolaði það mjölinu
smærra, en steinninn varð síðan að fjalli,
sem tók yfir alla jörðina (Daníel 2, 34—35)-
Ráðningin er í 36—45. versi, þar sem sýnt er
fram á, að steinninn tákni konungsríki Guðs,
sem muni gereyða hinum eigingjömu árás-
aröflum, leggja undir sig heim allan og standa
síðan að eilífu. Þess vegna eru hörmungamar
nauðsvnlegar, því konungsríki Friðarhöfð-
DAGRENN I NG 43