Morgunblaðið - 30.04.2015, Blaðsíða 23

23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. APRÍL 2015
Loksins glaðasól Langþráð sólin skein loks á himni yfir Reykjavík í gær og það var eins og við manninn mælt, götur miðborgarinnar fylltust af glöðu fólki og margir nýttu sér útisæti kaffihúsa.
Golli
Flugmessan í Graf-
arvogskirkju á sunnu-
daginn var, haldin flug-
inu og „bestu
flugmönnum heimsins
til heiðurs,“ eins og séra
Vigfús Þór Árnason
orðaði það, var frábær.
Hér áður fyrr komu
prestarnir ríðandi á
gæðingum sínum til
kirkjunnar, nú komu
þeir í þyrlu af himnum ofan. Athöfn-
in var stórkostleg, Flugfreyjukórinn
söng undir stjórn Magnúsar Kjart-
anssonar og Arngrímur Jóhannsson,
flugstjóri, flutti hugvekju sem var
tilfinningarík um afrek flugsins og
flugmanna. Ræða Arngríms var
mögnuð, hún fjallaði um þakklætið,
hann sagði frá því þegar hann og ís-
lenskir flugmenn færðu hungruðu
börnunum í Bíafra
mat og vistir fyrir ára-
tugum síðan. Saklaus
börn urðu þar fórn-
arlömb heimsku
mannanna eins og oft
gerist í stríði. Börnin
snertu flugmennina
eins og þeir væru heil-
agir menn og tárin
streymdu niður kinn-
arnar, lífið fékk nýja
von. Jafnframt sagði
hann frá sjúkraflugi
sem hann var sendur í
til Stykkishólms, í snarvitlausu
veðri, til að bjarga konu í barnsnauð
og flytja hana suður á Landspít-
alann. Undir hugleiðingu Arngríms
hugsaði ég, og fleiri, í kirkjunni til
Reykjavíkurflugvallar, hlutverks
flugvallarins í samfélagi okkar og
hversu margur maðurinn á flugvell-
inum og flugmönnum líf sitt að
launa. Og hversu mikilvægur flug-
völlurinn er þjóðinni þegar slys og
veikindi ber að, eða sem öryggis-
flugvöllur. Flugvöllurinn í Vatns-
mýrinni er í raun móðir og faðir
flugsins á Íslandi. Og fari hann verð-
ur flugið aldrei jafn öruggt og það er
í dag, og spurning hvort innanlands-
flugið lifi það af? Og til hvaða mót-
vægisaðgerða verður að grípa á
landsbyggðinni slösuðum og sjúkum
til bjargar? Þar á ekki síður hlut að
máli fólk búsett á höfuðborgarsvæð-
inu.
Gefum skemmdarverka-
mönnum engin grið
Það sem er undarlegast í mál-
efnum Reykjavíkurflugvallar er að
þeir sem eru á góðri leið með að
hrekja flugvöllinn burtu stjórna
borginni í dag. Foringi þess liðs er
prúður borgarstjóri, Dagur B. Egg-
ertsson, sem beitir þrælum sínum í
verkið eins og snjallir herforingjar
gera jafnan í skítverkum. Svari
Dagur einhverju um flugvöllinn og
svikin á ákveðinni sáttagjörð um að
fresta öllum framkvæmdum þar til
Rögnunefnd hefur lokið störfum er
hann bara dularfullur eins og
andatrúin og kemst upp með að
beita fallegri rödd sinni og leiða
blaðamenn út í mýri. Þetta kemst
hann upp með þótt 70 til 80% lands-
manna og þar með stór hluti borg-
arbúa vilji að flugvöllurinn verði
áfram í Vatnsmýrinni. Hann beitir
sínu liði úr öllum áttum til að eyði-
leggja flugvöllinn, hann fækkar
flugbrautum, hann hrekur mest af
flugtengdri starfsemi frá vellinum,
hann þéttir byggðina við flugvöllinn
til að menn gefist upp í baráttunni.
Hann hundsar bréf samgöngu-
ráðherra, hann heyrir ekki orð for-
sætisráðherra og lætur orð flokks-
félaga síns, fyrrverandi
samgönguráðherra, Kristjáns L.
Möller, sem vind um eyrun þjóta að
grípa eigi til lögbanns á fram-
kvæmdir Valsmanna. Hann hafnar
því að allir landsmenn eigi flugvöll-
inn og að hann skipti miklu máli sem
flugvöllur lífs og öryggis, sé sú þjóð-
arbrú sem verði að vera til staðar.
Vinir Reykjavíkurflugvallar verða
að herða róðurinn og koma í veg fyr-
ir að Degi B. Eggertssyni og hans
mönnum takist að hrekja flugvöllinn
úr Vatnsmýrinni með vondum af-
leiðingum fyrir alla landsmenn. Það
er nóg til af byggingarlandi í
Reykjavík, en ekkert flugvall-
arstæði sem kemur í stað Reykja-
víkurflugvallar.
Eftir Guðna
Ágústsson » Flugvöllurinn í
Vatnsmýrinni er í
raun móðir og faðir
flugsins á Íslandi.
Guðni Ágústsson
Höfundur er fv. alþingismaður og
ráðherra.
Prestarnir komu af himnum ofan
Velferðarþjónusta
getur verið mjög sér-
tæk, til dæmis ráðgjöf
sérfræðinga eða sér-
tæk meðferð, en einnig
almenn s.s. námskeið
og fræðsla. Til mikils er
að vinna að upplýsa
fólk um þá velferð-
arþjónustu sem stend-
ur til boða. Slíkt getur
stytt verulega þann
tíma sem líður frá því
að tiltekið vandamál kemur upp og
að fjölskyldur fái aðstoð og ráðgjöf
um hvernig má bregðast við. Einnig
má með þessum hætti aðstoða fólk
við að ná enn frekar markmiðum um
bætta líðan og hvetja það til að fjár-
festa í velferð.
Þrautalending á biðlistum
Því miður er staðan oft sú að fólk
leitar ekki aðstoðar fyrr en í öng-
stræti er komið. Mjög einkennandi
er ráðaleysi um hvert skuli leita og
lítil þekking á því hvaða aðstoð sé í
boði. Oft verður því þrautalending á
biðlista hjá opinberri stofnun, sem
eru í herkví langra biðraða. Þá er
einnig algengt að fólk
telji sig ekki í hópi
þeirra sem þurfa með-
ferð enda erfitt að gera
sér grein fyrir því hve-
nær ráð væri að leita
hjálpar.
Því miður hefur þró-
unin verið sú að biðlist-
ar myndast eftir þjón-
ustu eða greiningu.
Biðin getur verið löng
og á meðan tapast dýr-
mætur tími og að-
stæður og líðan
versna. Mikilvægt er að koma í veg
fyrir að biðlistarnir myndist og
koma fólki fyrr í skilning um hvenær
tímabært er að leita sér aðstoðar. Til
þess verður að leiðbeina fólki mun
betur hvar hægt er að fá ráðgjöf.
Þannig má sporna við þeirri þróun
að langir biðlistar myndist hjá um-
setnum opinberum stofnunum enda
geta fleiri aðilar veitt nauðsynlega
aðstoð. Þeir sem sinna slíkri þjón-
ustu auka fjölbreytni þjónustunnar
og veita notendum meira val. Því
fleiri sem nálgast fyrr þá þjónustu
sem hentar þeim mun betra og skil-
virkara verður velferðarkerfið.
Tillaga um Velferðartorg
Í því skyni að bæta úr núverandi
ástandi lögðum við sjálfstæðismenn í
borgarstjórn fram tillögu um að
bjóða út verkefni sem kalla mætti
„Velferðartorg“. Markmiðið er að
kynna fyrir íbúum hvaða velferð-
arþjónusta býðst í borginni. Mik-
ilvægt er að Reykjavíkurborg stuðli
að því að allir geti fundið sér þjón-
ustu við hæfi óháð rekstraraðila.
Lagt var til að haldin yrði hug-
myndasamkeppni um hvernig hægt
væri að byggja upp sjálfbært og raf-
rænt markaðstorg til þess að ná
þessu markmiði. Hvernig tengjum
við þjónustuframboð við þjón-
ustuþörf, hvernig auðveldum við
fólki að nálgast þjónustuaðila,
hvernig auðveldum við fólki að velja
þjónustuaðila og hvernig aðstoðum
við fólk við að leita sér hjálpar á sem
skemmstum tíma? Meirihlutinn í
borgarstjórn Reykjavíkur sá ekki
ástæðu til að vinna að þessu verkefni
og felldi tillöguna með þeim orðum
að unnið væri að aukinni upplýs-
ingagjöf og miðlun á velferðarsviði.
Hvergi sér þess stað að unnið sé að
þessu verkefni á velferðarsviði og
ekki sést það í starfsáætlun sviðsins.
Óttinn við einkaaðila
Eflaust hefur það eitthvað haft að
segja að í tillögunni var sérstaklega
nefnt að mikilvægt væri að auglýsa
þjónustu einkaaðila eins og opin-
berra aðila. Það er svo sem ekkert
nýtt að fulltrúar sumra flokka í
borgarstjórn megi ekki heyra á það
minnst að einkaaðilar komi nálægt
velferðarmálum. Oft á tíðum hafa
samt sömu fulltrúar vísað til Norð-
urlanda til að fá skoðanir sínar stað-
festar. Þróunin er hins vegar sú að æ
erfiðara er að vísa til Norður-
landanna máli þeirra til stuðnings
enda er þjónusta einkaaðila mun vel-
komnari þar en hér og hefur verið
nýtt mun markvissar sem eðlilegur
og æskilegur hluti af velferðarkerf-
inu. Bæði í Danmörku og Noregi
auglýsa sveitarfélög þjónustu einka-
aðila eins og þjónustu opinberra að-
ila enda er unnið að því að auka fjöl-
breytileika í þjónustunni og bæta
þannig við valkostum öllum til hags-
bóta.
Fulltrúar Sjálfstæðisflokksins eru
sannfærðir um gildi tillögu um Vel-
ferðartorg og að árangur léti ekki á
sér standa. Þá er hugmyndin í mjög
góðu samræmi við bæði forvarn-
arstefnu borgarinnar og áherslur í
velferðarmálum. Hér er um að ræða
gott dæmi um verkefni sem nýst
getur fjölda fólks og styttir verulega
þann tíma sem það tekur að finna
ráðgjöf eða meðferð við hæfi. Verk-
efninu er sérstaklega ætlað að
sporna gegn fjölgun á biðlistum eftir
úrræðum. Með markvissu framboði
velferðarúrræða, hvort sem um op-
inbera eða einkaaðila er að ræða, er
hægt að kynna fyrir fólki þá þekk-
ingu og aðferðir sem því býðst í
borginni.
Við sjálfstæðismenn lögðum því
tillöguna aftur fram í aðeins breyttri
mynd og þá í velferðarráði og þar
var samþykkt að vísa málinu til
stjórnkerfis og lýðræðisráðs, von-
andi var það ekki gert bara til að
„losna“ við góða hugmynd. Óttinn
við starfsemi einkaaðila í velferð-
arþjónustunni má ekki koma í veg
fyrir nýjungar og úrbætur í þessum
mikilvæga málaflokki.
Eftir Áslaugu Maríu
Friðriksdóttur
» Oft verður því
þrautalending á bið-
lista hjá opinberri stofn-
un, sem eru í herkví
langra biðraða.
Áslaug María
Friðriksdóttir
Höfundur er borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
Velferðartorg á þvælingi