Húnavaka - 01.05.1963, Blaðsíða 26
24
HÚNAVAKA
Meðfram heiðum að sunnan skiptist sýslan í 11 dali. Þar er
Svartárdalur austast, en Síkárdalur inn af Hrútafirði vestast. í öll-
um þessum dölum er hyggð, nema Sauðadal, sem er afréttarland
milli Svínadals og Vatnsdals. Alls staðar eru dalir og hlíðar grasi
vaxið, en víðlendi og útsýni rnjög misjafnt. Mun það flestra manna
mál, að Vatnsdalurinn sé lang fegurstur allra þessara dala, enda
almennt talinn fegursti dalur á íslandi.
Á austursvæði sýslunnar norðanverðrar eru fjórir dalir, sem eru:
Langidalur, Laxárdalur, Norðurárdalur og Hallárdalur.
Inn af Húnafirði, en norðan fjalla, eru tvær breiðar byggðir frjó-
samar og fagrar yfir að líta: Ásarnir og Þingið.
Um allar byggðir Húnavatnssýslu liggja vatnasvæði stærri og
minni. Ár og lækir kvíslast um alia dali og renna til stöðuvatna og
sjávar.
Sj() stöðuvötn erti í héraðinu norðan dala og eru þau þessi: Svína-
vatn, Laxárvatn, Húnavatn, Miðhóp, Flóð, Vesturhópsvatn og Mið-
fjarðarvatn. Auk þess eru smærri tjarnir hér og hvar og eitt nokkuð
stórt vatn á Skaga, Langavatn. Flest vötnin hafa afrás sín á milli
eða til sjávar og í tveimur gætir flóðs og fjöru: Húnavatni og
Miðhópi.
Stærsta áin og eina jökulvatnið er Blanda. Stærsta vatnið er Mið-
hóp og þar næst Svínavatn. í flestum vötnum og ám héraðsins er
nokkur veiði og sums staðar mjög góð. 1 Húnaflóa var fyrr á tím-
um mikil gengd af síld og fiski, en heldur hefur hún rénað á síðari
árum, hvað sem veldur, á það einkum við um síldina. Á alla grein
er því héraðið arðsamt og gjöfult frá náttúrunnar hendi.
Er þó sá kosturinn ekki minnstur, sem enn er ótalinn, en það
eru liin víðlendu og gagnauðugu heiðalöncl, sem taka flestu fram,
sem á því sviði er þekkt í landi voru.
Þess er og vert að geta, sem ekki hefur neina smávegis þýðingu,
að Húnavatnssýsla er að vissu leyti eitt af veðursælustu byggðar-
lögum landsins og gildir í því efni sarna um hennar systurhérað,
Skagafjörð. Þetta er ekki alltaf vegna þess, að þessi héruð búi
að jafnaði við það bezta sem jrekkist, heldur af hinu, að þau
eru oftast að miklu leyti laus við það allra versta, sem eru snjóalög
og harðindi Norðausturlands og Vestfjarða, en að hinu leytinu of-
stopalegustu og langdregnustu úrfelli Suðurlands. Hefur þetta ol't
orðið þessum ágætu héruðum heilladrjúgt. Hinu er ekki að leyna,