Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.2011, Blaðsíða 42

U
m miðjan níunda áratug-
inn hurfu þrjár ungar kon-
ur í Clairmont á New Hamp-
shire-svæðinu í Connecticut
í Bandaríkjunum. Ekki löngu síð-
ar, 1985 og 1986, fundust líkamsleif-
ar tveggja kvennanna á skógivöxnu
svæði í Kelleyville í New Hampshire.
Nokkur hundruð metrar voru á milli
líkanna sem voru svo illa farin að erfitt
var um vik að greina dánarorsök. En
þó var ljóst að báðar höfðu konurnar
verið stungnar ítrekað.
Sem fyrr segir leið einhver tími frá
því fyrra líkið fannst þar til hið seinna
uppgötvaðist. Í millitíðinni var 36 ára
kona stungin til bana í ofsafenginni
árás inni á heimili sínu í Saxtons Ri-
ver.
Tíu dögum síðar fannst lík þriðju
konunnar sem hafði horfið. Krufning
leiddi í ljós fjölda stungusára.
Hugsanlega raðmorð
Þegar þar var komið sögu ákvað lög-
reglan að kíkja nánar á eldri morð-
mál frá svæðinu og hnaut um tvö,
eitt frá 1978 og annað frá 1981, sem
renndu stoðum undir þá kenningu
að hugsanlega væri raðmorðingi á
sveimi.
Þegar rannsóknin stóð hvað hæst,
en þá höfðu fleiri morð verið framin
og eitt fórnarlamb hafði sloppið með
skrekkinn, rak rannsóknarlögreglan
augun í ýmis líkindi með öllum morð-
unum; líkunum var oft kastað á sama
staðinn, stungusár á líkunum mynd-
uðu svipað mynstur frá einu líki til
annars og sú ályktun var dregin af því
að um sama morðingja væri að ræða í
öllum tilfellum.
Að minnsta kosti sjö morð hafa
með óyggjandi hætti verið tengd
morðingjanum sem kenndur er við
Connecticut River Walley.
Konur hverfa og finnast myrtar
Þann 24. október 1978 var Cathy
Millican, sem var 26 ára, í mestu mak-
indum að ljósmynda fugla á Chandler
Brook-verndarsvæðinu í New London
í New Hampshire. Daginn eftir fannst
lík hennar og hafði hún verið stungin
29 sinnum.
Seint í júlí 1981 sást stúdínan Mary
Elizabeth Critchley í síðasta skipti á
lífi skammt frá fylkjamörkum Massa-
chusetts og Vermont. Níunda ágúst
sama ár fannst lík hennar í skóglendi
í New Hampshire og var það svo illa
farið að ómögulegt var að segja til um
dánarorsök.
Tæpum þremur árum síðar, í maí
1984, sást Bernice Courtemanche, 16
ára, þegar hún kvaddi móður kærasta
síns. Bernice var þá að leggja af stað
til kærasta síns í Newport en komst
aldrei á áfangastað.
Tveimur mánuðum síðar mætti
kona að nafni Ellen Fried ekki til vinnu
á Valley-héraðssjúkrahúsinu en bíll
hennar fannst yfirgefinn í nokkurra
kílómetra fjarlægð frá markaði Leós
í Claremont. Reyndar var það svo að
kvöldið áður hafði hún hringt í systur
sína úr símaklefa skammt frá markað-
inum. Hafði hún haft á orði að grun-
samlegur bíll væri skammt frá.
Lík Ellen finnst og fleiri konur
myrtar
Eva Morse, einstæð 28 ára móðir,
reyndi að húkka sér far skammt frá
Claremont 10. júlí 1985. Hún sást
ekki á lífi eftir það, en lík Ellen Fried
fannst í skóglendi skammt frá árbökk-
um Sugar River í Kelleyville 19. sept-
ember 1985. Hún hafði verið stungin
ítrekað og bar merki kynferðislegs of-
beldis.
Að kvöldi 15. apríl 1986 fannst
Lynda Moore stungin til bana á heim-
ili sínu í Saxtons River í Vermont. Hún
hafði verið stungin og verksummerki
báru þess vitni að mikil átök hefðu
átt sér stað. Fjöldi fólks taldi sig hafa
séð þrekvaxinn, dökkhærðan mann á
vappi við heimili Moore þennan dag.
Hann var sagður á aldrinum 20 til 25
ára, búlduleitur og rak-
aður með gleraugu
með dökkri um-
gjörð.
Fjórum
dögum eft-
ir morðið
á Lyndu
Moore
fann veiðimaður líkamsleifar Bernice
Courtemanche steinsnar frá þeim
stað þar sem lík Ellen Fried fannst og
sex dögum síðar fannst líkið af Evu
Morse – rétt hjá þeim stað sem lík
Elizabeth Critchley fannst á. Hnífs-
stungur fundust á líki Evu Morse.
Þann 10. janúar 1987 ók bílstjóri
snjóplógs fram á græna BMW-bifreið
í Hartford í Vermont. Framhurð bif-
reiðarinnar var dælduð og stýrið var
blóðugt. Bifreiðin var í eigu Barböru
Agnew en lík hennar fannst 28. mars
sama ár – hún hafði verið stungin til
bana.
Þunguð kona sleppur við illan
leik
Hvorki gekk né rak við rannsókn á
morðunum en lítið bar til tíðinda
til 6. ágúst 1988. Að kvöldi þess dags
var Jane Boroski, 22 ára, barnshaf-
andi og sjö mánuði gengin, á heim-
leið í Keene í New Hampshire. Að
henni sótti þorsti og því ákvað hún
að koma við í verslun og kaupa sér
svaladrykk. Þegar hún gekk að bifreið
sinni, dreypandi á drykknum, rak hún
augun í Jeep Wagoneer-bifreið sem
lagt var skammt frá bifreið hennar.
Jane settist upp í bíl sinn og sá í bak-
sýnisspeglinum að ökumaður jepp-
ans gekk til hennar. Hann spurði hana
hvort síminn í klefa skammt frá væri í
lagi, en síðan skipti engum togum og
hann dró hana út úr bílnum og hóf að
stinga hana.
Þegar upp var staðið hafði hann
stungið barnshafandi konuna 27
sinnum og skildi hana eftir nær dauða
en lífi. Jane tókst að komast inn í bíl
sinn og komst við illan leik heim til
vinar síns. Þrátt fyrir áverkana lifðu
bæði hún og barnið árásina af.
Jane gat gefið upp lýsingu á árásar-
manninum og þrjá fyrstu stafi skrán-
ingarnúmers bifreiðar hans. Þrátt fyr-
ir það tókst lögreglunni ekki að leysa
málið sem að lokum safnaði ryki.
Connecticut River Valley-morðin eru
enn óleyst og málið tilheyrir svoköll-
uðum „köldum málum“. Morðunum
linnti eftir árásina á Jane Boroski.
Einn þeirra sem var sterklega
grunaður var Michael Nicholaou,
uppgjafahermaður úr Víetnam-stríð-
inu. Árið 2005 skaut hann sjálfan sig
eftir að hafa myrt aðra eiginkonu
sína og stjúpdóttur. Eitt mælir
gegn sekt hans í Connecticut Ri-
ver Valley-morðunum; að hann
bjó í Virginíu þegar Bernice
Courtemanche, Ellen Fried og
Eva Morse voru myrtar.
42 | Sakamál Umsjón: Kolbeinn Þorsteinsson kolbeinn@dv.is 6.–8. maí 2011 Helgarblað
Ránmorð þar sem heil fjölskylda liggur í valn-
um eru alls ekki hversdagslegur viðburður í
Póllandi og því var lögreglumönnum í suð-
vesturhluta landsins illa brugðið á fimmtu-
daginn. Jafnvel þeir allra reynslumestu voru
slegnir óhug þegar lík Bennys Weiss, konu
hans Alicju og sonar Bennys, Brians, fundust
á heimili fjölskyldunnar í Dabie við borgina
Stettin.
Lík Brians, sem var 38 ára, fannst í bílskúr
fjölskyldunnar en lík föður hans og stjúpmóð-
ur fundust á annarri hæð heimilis þeirra. Að
mati pólsku lögreglunnar voru morðin framin
aðfaranótt 25. apríl en þau uppgötvuðust þó
ekki fyrr en rétt fyrir mánaðamótin þegar ná-
grönnum fannst hundur fjölskyldunnar haga
sér helst til undarlega og höfðu samband við
kunningja Alicju sem við nánari athugun
uppgötvaði hinn nöturlega sannleik.
Benny og sonur hans voru danskir ríkis-
borgarar, en Benny var frá Norður-Jótlandi
í Danmörku. Benny hafði unnið um tíu ára
skeið sem rútubílstjóri hjá Hjørring Turistfart
og starfaði hjá því fyrirtæki allt til dauðadags,
en hafði verið búsettur í Póllandi.
Pólska lögreglan hefur ekki handtekið
neinn vegna morðanna og er enn fyrirmunað
að sjá hver tilgangur þeirra var, en ein kenn-
ing sem lögreglan kannar er hvort fjölskyldan
hafi eingöngu verið svo ólánsöm að koma að
innbrotsþjófum, því á heimilinu var allt á tjá
og tundri.
Þó er ekki að sjá að mörgu hafi verið stolið
og því er pólska lögreglan þeirrar skoðunar að
innbrot hafi verið sett á svið til að hylja raun-
verulegan tilgang ódæðismannanna.
Á pólska vefmiðlinum gazeta.pl segir að
ein þeirra kenninga sem pólska lögreglan
vinnur eftir varði tengsl konunnar sem var
myrt við kaupsýslumann einn sem á tíunda
áratug síðustu aldar var sterklega grunaður
um að vera höfuðpaur í stórfelldu sígarettu-
smygli. Alicja ku hafa séð um bókhald fyrir
þann ágæta herramann, en ku hafa verið sest
í helgan stein fyrir einhverjum árum.
Pólski vefmiðilinn gs24.pl hefur eftir
ónafngreindum heimildarmanni sem tengist
rannsókninni að ódæðismennirnir, sem allt
bendir til að hafi verið tveir, hafi þrátt fyrir allt
skilið eftir mikilvæga vísbendingu. En ekki
LögregLan ráðþrota
Fjölskylda myrt í Póllandi:
er farið nánar út í hver sú vísbending er, en
leiddar eru getur að því að hún snerti upptöku
úr eftirlitsmyndavél við heimilið.
Enn fremur segir á vefmiðlinum að ástæða
morðanna kunni að vera innbrot, innheimta
skuldar eða einfaldlega hefnd. Spyrjum að
leikslokum.
„Þegar upp var
staðið hafði
hann stungið barnshaf-
andi konuna 27 sinnum
og skildi hana eftir nær
dauða en lífi.
Tvær ólíkar skissur af mögulegum
morðingja Byggðar á frásögn vitna við
rannsókn málsins.
n Connecticut River Valley-morðin voru framin á níunda áratug síðustu aldar n Morðin voru framin
í New Hampshire og Connecticut River Valley n Morðinginn fannst aldrei og slóðin er orðin köld
Óleyst mál í Connecticut
Fallegt yfir að líta Connecticut River
Valley var vettvangur óhugnanlegra
morða á níunda áratug síðustu aldar.