Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.2011, Blaðsíða 37

Viðtal | 37Helgarblað 6.–8. maí 2011
Change og til London komu til þeirra
Magnúsar og Jóhanns Birgir Hrafns-
son og Sigurður Karlsson og seinna
bættust í hópinn þeir Tómas Tómas-
son og Björgvin Halldórsson. Magn-
ús segir þennan tíma hafa einkennst
af tímalausu fjöri og villimennsku.
„Þegar maður er ungur og tíma-
laus alveg þá er þetta bara eins og
það er. Það er ekkert planað. Þú ert
bara og það er æðislegt fjör. Bara
svona villimennska. Þetta var æðis-
lega skemmtilegur tími sem hafði
ýmislegt í för með sér. Sterkari áhrifa-
menn fóru að hafa áhuga á okkur, til
að mynda EMI og Chapels.
Svo kom frægur upptökustjóri frá
L.A. sem allt í einu vildi fara að vinna
með okkur og hann vildi bara vinna
með mér og Jóhanni, leysa hljóm-
sveitina upp. Barnum, hét hann, og
var að vinna með Diönu Ross og alls
konar fólki. Hann hafði áhuga á okk-
ur sem lagasmiðum, vildi flytja okkur
út, kynna okkur fyrir þessu frábæra
fólki og láta okkur fara að vinna með
session-mönnum. Okkur leist ekkert
á það þannig að við höfnuðum þessu
stórkostlega tilboði. Ég var meira að
segja nýlega að skoða sögu tónlistar-
innar í L.A. og þá er Barnum einn sá
fremsti þar. Við hlógum bara að því,
þetta fer bara eins og það fer.“
Fylgir innri rödd
Magnús samdi Álfana úti í London og
á mikið af óútgefnu efni frá því að hann
dvaldi þar, þar á meðal rokkóperu sem
hann ætlar að gefa sér tíma til að fín-
vinna bráðlega.
Change meikaði það ekki og smám
saman tíndust félagarnir heim til Ís-
lands. Magnús ílengdist hins vegar
í London því að eitthvað innra með
honum togaði í hann og bað hann að
vera um kyrrt.
„Mér fannst alltaf tilvistin í London
ekki tengjast tónlistinni eða Change
heldur ákveðnum þroska. Mér fannst
ég þurfa að taka út ákveðinn þroska
þarna.
Það hefur alltaf verið einhver svona
rödd inni í mér sem hefur hvíslað að
mér, svona eins og frumbyggjar í Ástr-
alíu þekkja. Þeir eiga sér svona „wal-
kabout“ sem togar svona aðeins í þá í
einhverja átt á lífsins leið. Ég fæ slíka
tilfinningu og hef lært af reynslunni
að þekkja hana og láta undan henni.
Þetta gerðist í London. Ég stóð með
miðann í hendinni og átti að fara
heim daginn eftir og þá kom þetta og
ég hugsaði: andskotinn, þetta er nú
ekki nógu sniðugt. Ég er með konu og
börn heima. En svo ágerðist tilfinn-
ingin og ég hringdi bara í konuna og
sagði henni að ég kæmi ekkert heim.
Við skyldum bara finna hús hérna og
búa í London með börnunum. Það
gekk eftir.“
Huglæknirinn Terry kemur til
skjalanna
„En svo var ég alltaf að bíða eftir því
hvers vegna mér var ætlað að verða
eftir í London. Því ég fann að það var
ekki tónlistarinnar vegna heldur vegna
einhvers annars.
Svo fékk ég bara þetta skrýtna
símtal frá manni sem heitir Terry og
er huglæknir. Hann hringdi bara úr
blámanum og sagði: My name is Terry
and I really have to meet you but in fact
we have already met. Þetta hljómaði
eitthvað í áttina að því sem mér fannst
svona vera handan hornsins og því
fylltist ég mikilli forvitni. Terry fullyrti
það við mig að við værum starfandi í
einhverri vídd sem var mér ekki ljós en
ljós honum. Og ég sagði við hann að
þetta hljómaði skemmtilega og að við
skyldum hittast ef hann gæti sannfært
mig um að þetta væri ekki bara eitt-
hvert bull. Þá spurði hann mig hvort
það nægði að hann lýsti mér. Ég játaði
því og Terry lýsti mér í smáatriðum.
Það sem sannfærði mig svo endanlega
um það að hann væri raunverulegur
sjáandi var það að hann sagði: Þeg-
ar þú varst heima á Íslandi þá áttirðu
rauðan gítar, þú varst klæddur í svona
indjánajakka og spilaðir á gítar með
annan fótinn uppi á stól. Þá sagði ég
einfaldlega: Ókei, komdu í heimsókn!“
Missti eiginkonu sína í eldsvoða
Magnús segir Terry hafa verið skrýt-
inn karl, lítinn og pervisinn en með
ótrúlega andlega hæfileika. „Þegar við
loksins hittumst þá hitti ég fyrir and-
legan bróður og síðar lærimeistara.
Hann hjálpaði mér gríðarlega í tilvist-
inni og kenndi mér að hugsa og lesa
í ákveðið tilfinningaflæði. Þá fannst
mér vera kominn tilgangur ferðarinn-
ar. Maður talar ekkert um þetta hvers-
dagslega og kannski er það vitleysa að
segja frá svona í viðtali en hann margs-
annaði það fyrir mér að hann skynjaði
meira en flestir aðrir. Hann varaði mig
til dæmis við hlutum sem áttu eftir að
gerast í mínu lífi, stóráföllum í lífi mínu
þar á meðal. Þá fékk ég símtal þar sem
hann sagði: Það á eitthvað mjög alvar-
legt eftir að gerast eftir einn mánuð. Ég
gat þá undirbúið mig undir það sem
koma skyldi. Ég missti til dæmis eig-
inkonu mína í bruna fyrir áratugum.
Terry hafði varað mig við því áður. Ekki
endilega einmitt þessum atburði en
hann hafði sagt mér að ég myndi verða
fyrir stóru áfalli sem myndi fella mig
um koll. Svo sannarlega gerði það það
þó að þessi harmleikur sé eitthvað sem
ég hef sætt mig við í dag.“
Þessi fyrsta eiginkona Magnúsar
Þórs var æskuástin hans, Rósa. Þau
höfðu eignast tvær dætur sem dvöldu
hjá þeim í London. Lífið í London
reyndist þeim erfitt. Eiginkona hans
drakk mikið og hann var sjálfur fullur
óróleika. Þau sneru heim til Íslands.
Þá varð sá harmleikur sem Magnús
minntist á, þar sem Rósa lést af slys-
förum í eldsvoða. „Ég hef lært að það
þjónar engum tilgangi að dvelja við
harmleik sem þennan. Stundum er líf-
ið svona og það er þannig að það er svo
auðvelt að nota eitthvað svona sem þú
dettur um til þess að segja: Andskot-
inn, þetta gengur allt saman illa.“
Særði til sín ástina
Magnús Þór býr að Hveramörk með
eiginkonu sinni Jenny Borgedótt-
ur. Þau hafa verið farsæl árum sam-
an og til hennar hefur Magnús samið
mörg ástarlög. Þeirra á meðal lagið Ást
við fyrstu sýn. Lagið á vel við því þau
hafa verið ástfangin frá fyrstu stund.
Rómantíkin endar ekki þar því Magn-
ús segist hafa kallað hana til sín. „Ég
særði hana eiginlega til mín,“ seg-
ir hann og horfir beint í augu blaða-
manns, kannski svo það fari ekki á
milli mála að það var einmitt það sem
gerðist. „Fyrir nokkrum árum ákvað
ég að finna mér konu. Ég fann að ég
þurfti á henni að halda og ég eiginlega
kveikti á mér. Ég sendi frá mér strauma
og beið svo eftir því að einhver myndi
nema þá. Þetta var eftirför. Ég leitaði
að ástinni og svo fann ég hana. Þegar
ég hitti Jenny skynjaði ég strax á fyrstu
sekúndunum að hún var sú rétta. Við
höfum einfaldlega verið saman síðan
við hittumst.“
Fer í ferðalag þegar hann fer í
fýlu
Magnús segist stundum verða erfið-
ur í skapinu en hún Jenny kunni vel
á öldurnar. „Jenny er rómantísk og
gamaldags í eðli sínu og hún hefur
gaman af ævintýrum. Hún er síbreyti-
leg og hún er líklega eina konan sem
getur verið með mér. Ég get nefnilega
verið svo leiðinlegur í skapinu, ég get
hlaupið fljótt upp en við Jenny erum
búin að koma okkur upp ágætis kerfi.
Þegar ég finn að ég þarf frið eða að
skapið er að teyma mig eitthvert, þá
segi ég einfaldlega við hana að ég sé
að fara í ferðalag. Það sama á við um
hana. Við gerum þetta bæði þegar
við þurfum næði. Þegar ég fer í ferða-
lag þá get ég verið fáeina daga í burtu
þótt ég sé enn innan veggja heimilis-
ins. Jenny bankar kannski í mig og
spyr mig hvort ég vilji kaffi eða hve-
nær ég komi til baka. Þetta er vina-
leg leið okkar beggja til þess að stefna
ekki því góða sem við eigum í hættu.
Þetta er glimrandi skemmtilegt jafn-
vægi. Við rífumst aldrei. Ég lærði af
reynslunni þegar ég var að rífast og
slást við konur í gamla daga. Ég geri
það ekki lengur.“
Stormasamt samband við
Þórunni Antoníu
Magnús á sex börn, tvö börn með
Jenny, tvær dætur með æskuástinni
Rósu auk sonar og dóttur af hjóna-
bandi númer tvö. Börnin sín segir
hann öll vera ólík, miðjubörnin vera
músíkölsk og þann yngsta vera of-
virkan eins og hann var sjálfur. „Ég
var hreinlega úti um allt og innan um
allt, alltaf með vesen, gekk illa í skóla
og var stöðugt til vandræða. Ég er enn
ofvirkur og eldri sonur okkar Jenny er
það líka. Ég get því miðlað honum af
reynslu og þá sérstaklega hvernig má
ná tökum á ofvirkninni og hvernig má
nýta hana til góðs. Því ofvirkni er líka
góð. Hún er taumlaus orka og hana
má beisla.“
Tvö barna Magnúsar hafa gert það
gott í tónlist. Baldvin spilar með For-
gotten Lores og Þórunn Antonía hef-
ur átt afbragðs söngferil auk þess sem
hún slær nú í gegn sem leikkona í
þáttunum með Steinda á Stöð 2. Sam-
band Magnúsar og dóttur hans Þór-
unnar Antoníu var stormasamt til að
byrja með. Magnús segir að það sé
vegna þess hversu lík þau eru. „Hún
hafði mikið fyrir því að hreinsa sig og
skýra, rétt eins og ég. Við tókum þrjú
ár í að rífast þar sem ég var að reyna
að ala hana upp og hún var að reyna
að láta mig ala sig ekki upp. Hún hafði
ekki búið með mér og skandalíseraði
sig eiginlega inn á mig. Það var bölv-
aður óhemjugangur á henni, hún var
með alltof stórt egó og lítinn skilning
í litlum líkama. Ég var líka svona og
því vissi ég vel að þetta gengi yfir. Ég
gleðst innilega yfir velgengni hennar í
dag. Við erum flest með eitthvað sem
þarf að fylla upp í. Við erum öll mis-
þroska.“
Særir líka til sín fiska
Magnúsi finnst gott að búa í grennd
við náttúruna og gengur upp í fjall á
hverjum degi til að styrkja sig og njóta
útiverunnar. Það hentar honum líka
ágætlega að vera í nánd við náttúruna
því hann er þekktur fyrir að vera hald-
inn mikilli veiðidellu og hefur gaman
af stangveiði. Í veiðinni fann hann út-
rás fyrir ókyrrð sem hann hafði þörf
fyrir að sleppa út á friðsaman hátt.
„Það var ákveðin ókyrrð í mér sem
ég vildi losna við. Brennandi eirðar-
leysi og ég fann að ég fékk í sálinni
sams konar útrás við veiðarnar og ég
hafði áður fengið við að vera eitthvað
að vesenast og lenda í vitleysu.“ Hann
þykir vera einkar næmur og flinkur
veiðimaður, særir hann til sín fiska
eins og konur? „Já, kannski geri ég
það stundum,“ segir hann og brosir.
„Þetta er spurning um tilfinningu, að
ná ákveðnu sambandi við náttúruna,
skynja hvar fiskurinn er. Ég get verið
mjög fiskinn.“
Halda upp á 40 ára starfs afmæli
Félagarnir Magnús Þór og Jóhann
halda upp á 40 ára starfsafmæli um
þessar mundir, og ætla að fagna þeim
tímamótum með tónleikum bæði í
Reykjavík og á Akureyri. Eftir þá félaga
liggja fjölmörg lög sem eru stór hluti af
íslenskri dægurlagasögu, lög eins og
Ást, Söknuður, Dag sem dimma nátt,
Yakety Yak, Þú átt mig ein, Blue Jean
Queen, Mary Jane, Seinna meir, Ísland
er land þitt og mörg fleiri. Blaðamað-
ur fær að líta inn á æfingu og er yfir sig
hrifinn. Staðreyndin er nefnilega sú
að mörg þessara laga hafa þeir aldrei
flutt sjálfir. En þarna sitja þeir á sviðinu
og lág rödd Magnúsar syngur Ást sem
hann samdi fyrir Ragnheiði Gröndal
og röddin minnir á mjúkan Tom Waits.
Tilefni tónleikanna er að í ár eru
40 ár síðan þeir komu fyrst saman en
það var einmitt í Austurbæ í Reykjavík.
Tónleikarnir verða þar um helgina,
laugardaginn 7. maí, og verða svo
endurteknir í menningarhúsinu Hofi
á Akureyri 21. maí. Magnús segir Jón
Ólafsson tónlistarmann hafa sannfært
þá félaga um að gera alvöru úr þessu
uppátæki.
„Ég hef mest verið í því að semja
lög og texta fyrir aðra mér yngri og
er kannski orðinn svolítið einrænn
í þessu,“ segir hann. „Ég hef ekki
fundið hjá mér ríka þörf til að flytja
tónlistina sjálfur,“ bætir hann við og
brosir í kampinn meðan hann klórar
sér í skegginu. Hann hugsar sig lengi
um áður en hann segir: „En ég ber
virðingu fyrir því sem aðrir vilja,
svo er Jón Ólafsson svo skemmti-
legur. Við ætlum líka að sitja eins
og í gamla daga,“ segir hann svo og
brosir aftur með sjálfum sér.
kristjana@dv.is
„Þegar ég hitti Jen-
nýju skynjaði ég
strax á fyrstu sekúndun-
um að hún var sú rétta.
„Ég er hættur að rífast og
slást við konur“ Segir Magnús
Þór sem hefur einbeitt sér að því
í lífinu að þroskast og bæta sig.
Hann er ástfanginn og sæll með
eiginkonu sinni Jenny. Hér er hann
með fjólubláa prjónahúfu á höfði
sem hún prjónaði á hann.
Stór fjölskylda Magnús á sex börn, tvö börn með Jenny, tvær dætur með æskuástinni Rósu auk sonar og dóttur frá hjónabandi númer tvö.
Ást við fyrstu sýn Jenny og Magnús Þór á góðri stundu. Þau voru ástfangin frá fyrstu
stund og Magnús Þór segist hafa kallað hana til sín.
Stormasamt samband Magnús Þór með Þórunni Antoníu dóttur sinni. Þau eru lík, að
sögn Magnúsar, og hnakkrifust í heil þrjú ár.