Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.2011, Side 22

22 | Umræða 14.–16. október 2011 Helgarblað
tryggvagötu 11, 101 reykjavík
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
kristjana guðbrandsdóttir, kristjana@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Bikar biskups
Leiðari Reynir Traustason ritstjóri skrifar:
Bókstaflega
Himinhá eftirlaun
n Björn Bjarnason, fyrrverandi
blaðamaður og ráðherra, gerði
að umtalsefni á heimsíðu sinni
að hann hafi
verið nefndur
eftirlaunaþegi í
sandkornum DV
í niðurlægingar­
skyni. „Öruggt
er að þetta gerir
blaðið ekki til
heiðurs eftir­
launaþegum
...,“ segir Björn á vef sínum.
Líklega er þetta rétt hjá honum frá
sjónarhorni margra þeirra eftir­
launamanna sem súpa dauðann
úr skel. Sjálfur hefur Björn lengst
af starfsævi sinni verið á fram­
færi þjóðarinnar sem þingmaður
og ráðherra. Fyrir það fær hann
himinhá eftirlaun sem eru að
margra mati utan velsæmismarka
og langt umfram kjör hinna
fátæku.
Sólbrún Hanna Birna
n Skerandi þögn hefur verið
undanfarnar vikur um framboð
Hönnu Birnu Kristjánsdóttur til for­
mennsku í Sjálfstæðisflokknum.
Skoðanakönnun velvildarmanna
Hönnu frá því í sumar sýndi
yfirburðastuðning við hana í
embættið. Könnuninni var lekið í
fjölmiðla í sumar og í framaldinu
lét Hanna Birna að því liggja að
hún væri klár í slaginn. Hún er
nú komin frá Flórída sólbrún og
ákveðin. Niðurstöðu hennar er
beðið.
Ráðvilltur ráðherra
n Haraldur Johannesson ríkislög­
reglustjóri situr sem fastast þótt
Ríkisendurskoðun hafi sýnt fram á
grófa spillingu
við innkaup
embættisins.
Málið er allt
hið vandræða­
legasta fyrir
Ögmudn Jónasson
innanríkisráð­
herra sem fram
að þessu hefur
talinn einn af riddurum hreinleika
og réttlætis. Í stað þess að víkja
Haraldi úr embætti vandræðast
ráðherrann með málið og kallar
eftir skýrslum.
Fréttamaður sér ljósið
n Jón Ásgeir Jóhannesson, athafna­
maður og útrásarvíkingur, var í
helgarviðtali DV um seinustu helgi.
Þar upplýsti
hann margt
um sína innstu
þanka og sýndi
sumpart iðrun.
Fyrrverandi
starfsmaður Jóns
Ásgeirs, Ingimar
Karl Helgason,
fjallaði um
viðtalið í löngu máli á Smugunni.
Skilja mátti hann sem svo að óhæfa
væri að birta viðtal við Jón Ás­
geir. Sjálfur var Ingimar Karl árum
saman í vinnu á fréttastofu Stöðvar
2 án þess að lyfta litla fingri gegn
eigandum. Hann var síðar rekinn
þaðan og nú sér hann ljósið.
Sandkorn
Þ
egar konur eða börn kvörtuðu
undan því að prestar færu illa
með þau var svarið gjarnan
á reiðum höndum. Þau voru
geðveik, greyin.
N
ú berast skilaboð úr æðstu
röðum á Íslandi um að sama
gildi um íslensku þjóðina,
sem kvartar undan aðstæð­
um sínum. Landsfaðirinn Stein­
grímur J. Sigfússon fjármálaráð­
herra útskýrði vanda Íslendinga í
viðtali við breska ríkisútvarpið, BBC,
í vikunni. „Eins og ég greini aðstæð­
ur í dag þá verður útlitið sífellt betra
og betra efnahagslega, svo segja má
að vandinn sé um 25% efnahags­
legur en 75% sálfræðilegur og póli­
tískur,“ sagði hann.
Þ
annig að þetta er ljóst. Vanda­
mál okkar eru geðveikin og
Bjarni Ben, og svolítið Sig­
mundur Davíð. Það er ósköp lít­
ið að nema í hausnum á okkur. Á milli
áranna 2009 og 2010 dróst kaupmátt­
ur saman um 12,6 prósent. Í hausnum
á okkur! Eignahlutur fólks í heimilum
hefur farið úr 67% niður í 49% á fimm
árum. Í hausnum á okkur!
Í
sama þætti fyrir tveimur og hálfu
ári var Geir Haarde spurður hvers
vegna hann hringdi ekki í Gor­
don Brown, þáverandi forsætis­
ráðherra Bretlands, og mótmælti því
að sett voru hryðjuverkalög á Ísland
– fyrst Geir væri að kvarta yfir þeim.
„Well, maybe I should have,“ sagði
Geir, og aulahrollur breiddist út um
Bretlandseyjar og Ísland.
S
teingrímur hafði þó vit á því
að lýsa bara yfir geðveiki ís­
lensku þjóðarinnar og koma
sökina yfir á aðra.
E
n kannski er þetta rétt hjá
Steingrími. Kannski er allt í
lagi, alls staðar annars staðar
en í hausnum á okkur. Stein­
grímur er líka byrjaður á að laga
okkur. Það stóð á forsíðu Frétta­
blaðsins um daginn að auglýsinga­
átakið Inspired by Iceland hafi
skilað 34 milljörðum í tekjur í fyrra.
Og það kostaði bara 700 milljónir.
Blaðamaðurinn sem skrifaði fréttina
er fyrrverandi borgarfulltrúi, fram­
bjóðandi og kosningastjóri Vinstri
hreyfingarinnar ­ græns framboðs.
En það skiptir ekki máli.
S
vona er einfalt að laga sál­
fræðivanda okkar. Stein­
grímur og félagar í ríkisstjórn­
inni eru byrjuð með annað
auglýsingaátak í Fréttablaðinu. Það
snýst um að Íslendingar eigi að
bjóða útlendingi í heimsókn í vetur.
Því það er svo gott að vera á Íslandi
á veturna. Það er bara sálfræði­
legt „problem“ að skynja það ekki.
Þetta ímyndarátak mun skila okkur
milljörðum í tekjur. Næsta skref hjá
Steingrími er að auglýsa að allt sé
í lagi á Íslandi. Þið sem trúið öðru
eruð bara með sálfræðivanda, bara
veik, skinnin mín.
K
arl Sigurbjörnsson, biskup
Íslands, hefur ofboðið trú­
systkinum sínum og þjóð­
inni. Þessi æðsti maður
Þjóðkirkjunnar er í sjálfu sér
lítt umdeildur vegna eigin gjörða.
Vandi hans liggur í syndum og af­
brotum forvera hans sem hann sjálf­
ur dróst inn í á sínum tíma og brást
þolendum þáverandi biskups.
Allar götur frá því biskupsmál­
ið hófst hefur Karl verið á sviðinu.
Hann kom að málum árið 1996 þegar
Sigrún Pálína Ingvarsdóttir reyndi að
ná fram réttlæti eftir að hafa lýst áreiti
Ólafs Skúlasonar biskups á þeim
tíma sem hann var sóknarprestur
hennar. Það gerði hann einnig í máli
Dagbjartar Guðmundsdóttur sem
sakaði Ólaf um að hafa brotið gegn
sér á veitingahúsi í Kaupmannahöfn.
Í stað þess að taka strax fast á mál­
um hlupu Karl og fleiri sálusorgarar
undan þeim skyldum sínum að sýna
meintu fórnarlambi kynferðisofbeld­
is skilning og hlýju. Kirkjunnar menn
lögðu höfuðáherslu á að hlífa biskupi
sínum sem flestum mátti vera ljóst
að var sekur.
Guðrún Ebba, dóttir Ólafs Skúla­
sonar, steig síðar fram með hrika­
lega sögu langvarandi misnotkunar
þar sem faðir hennar sýndi óeðli sitt
árum saman. Núverandi biskup, Karl
Sigurbjörnsson, hlýddi á frásögn
Guðrúnar Ebbu þegar faðir henn­
ar lést í janúar 2008. Síðar fór hún á
formlegan fund hans þar sem hann
bað hana um að senda sér minnis­
punkta í stað þess að skilja þá eftir.
Guðrún Ebba vandaði til verka og
fór svo á Biskupsstofu með bréfið.
Þar fékk Karl bréf Guðrúnar Ebbu
með lýsingum á barnaníði Ólafs og
óskum um að komast á fund kirkju­
ráðs. Í stað þess að afgreiða málið af
heilindum stakk hann bréfinu niður
í skúffu. Svo virðist sem maðurinn
sem áður hafði brugðist þeim Sig­
rúnu Pálínu og Dagbjörtu ætlaði að
þagga niður röddina sem lýsti því að
fyrrverandi biskup væri, ofan á allt
annað, barnaníðingur. Núverandi
biskup er sekur um yfirhylmingu og
mannvonsku. Það var ekki fyrr en DV
sagði frá bréfinu týnda í ágúst í fyrra
að málið komst á skrið. Kirkjan hef­
ur nú beðið þolendur Ólafs fyrirgefn­
ingar en í æðsta embætti hennar sit­
ur sá maður sem með flestum ráðum
reyndi að þagga málið niður.
Í dag eru örlög biskupsins þau
að hann er eins og stórglæpamað­
ur á flótta undan fjölmiðlum. Hann
þorir ekki að standa fyrir máli sínu
og skríður í felur. Sendir frá sér yfir­
lýsingu sem fleiri skrifa undir. Það
segir allt um stöðu hans. Traustið á
Karli biskupi er farið og hann er að
stórskaða Þjóðkirkjuna. Samt þver­
skallast hann við að viðurkenna að
sakir hans eru of stórar til að honum
sé sætt í embætti. Karl getur huggað
sig við að afsögn hans sem biskups
þýðir ekki að hann eigi ekki aftur­
kvæmt sem prestur og kennimaður.
Biskupsembættið er honum einfald­
lega ofviða sökum fortíðar sem engin
leið er að slá striki yfir. Bikar biskups
er beiskur og barmafullur en hann
verður ekki umflúinn. Karl verður
að víkja ef kirkjan ætlar að eiga ein­
hverja von um að hreinsa sig af þeim
viðbjóði sem blasir við öllum.
Þið eruð geðveik „Í mínum villtustu draumum, þá trúði ég þessu
ekki.“
n Siv Friðleifsdóttir alþingiskona bar
vitni í máli gegn fyrrverandi sambýlis-
manni sínum. – DV
„Hún var
með mikla og
ljóta áverka á
hálsi eftir
kyrkingartak,
tognuð og
marin á bringubeinum og
baki.“
n Margrét Eysteinsdóttir um dóttur
sína, Sigríði eydísi, sem varð ítrekað fyrir
aðkasti og barsmíðum í skóla. – DV
„En þetta er rétt, hún lét
mig vita af sambandinu
um leið og það hófst og
samstarfsfólk hennar í
Speglinum var látið vita.“
n Óðinn Jónsson, fréttastjóri rÚv,
staðfestir ástarsamband Sigrúnar
Davíðsdóttur og Lee Buchheit, samninga-
manns íslands í Icesave. – DV
„Ég hata þig ekki. Ég vil
miklu frekar elska þig.“
n Sigurður Guðmundsson, sem var
háseti á goðafossi, hitti þýska hermann-
inn Horst koske en koske var í áhöfn
kafbáts nasista sem sökkti goðafossi
árið 1944. – Vísir
Svarthöfði
H
ver er munurinn á því að vera
algjör fokking lúser eða bara
fokking lúser?
Þessarar spurningar spyrja
allir Íslendingar nú á dögum og
spurningunni er bæði beint inn á við
og útá við. Þetta er nefnilega það ís­
lenskasta af öllu íslensku. Við erum
fólk sem veit að fólk er fífl og við erum
svo fljót að breytast í höfðingjasleikj­
ur og lánsamar lyddur að eftir okkur
er tekið víða um heim. Okkur virðist
áskapað að líta framhjá því, að sem
þjóð ættum við að geta haft það bara
grefill gott hérna á skerinu.
Hérna á landinu okkar úti í ballar­
hafi býr moldrík þjóð sem gætir þess
svo vandlega að skipta alltaf eins
ójafnt og frekast er kostur. Við eig­
um alltaf nóg af helmingaskiptafólki
og vitringum sem troða sér fremst í
hverja þá ræsiskák sem á vegi þeirra
kann að verða. Við erum líklega
mesta grenjuskjóðuþjóð sem jarð­
ríki hefur gist. Við státum öll af því að
hafa migið í saltan sjó en höfum svo
ekki döngun til að berja í borðið þeg­
ar við höfum fengið nóg.
Var ég eini Íslendingurinn sem
heyrði það sem bankastjórinn sagði
í síðustu viku? Allavega hef ég ekki
heyrt neinn dillibossann hafa það
eftir. Dansinn í kringum lík gullkálfs­
ins er víst svo erfiður nú á dögum að
það er ekki tími til að hugsa.
Það var í síðustu viku að kona,
sem er bankastjóri, mætti í útvarps­
sal og bar af bankanum þær sakir að
bankinn hefði verið að græða á ve­
sælum lýðnum. Konan sú arna vildi
heldur meina að skattpíning ætti
sök á þeirri kvöl sem vælukjóaþjóðin
þarf að þola nú um stundir. En, kæru
vinir, núna kem ég að því sem ég ætl­
aði að rita um í dag: Konan sagði að í
hennar banka vissi hún af því að ein
fjölskylda hefði fengið svo fína fyrir­
greiðslu að sómi væri að. Fjölskylda
sem hafði skuldað 70 milljónir hafði
fengið afskrifaðar einar 37 slíkar. Tja,
bara meira en 50% afskrifað, já, bara
rétt sísona. Ha? Já, þetta sagði konan.
Kannski ekki alveg nákvæmlega orð­
rétt, en þetta var inntakið. Já, sum­
ar fjölskyldur fá semsagt afskrifaðar
milljónirnar. En svo er bolurinn lát­
inn borga.
Hversvegna í andskotanum þurfti
ég endilega að vera eini Íslendingur­
inn sem heyrði þessi orð? Ég meina,
ef fleiri hefðu heyrt þetta þá hefðu
allar línur byrjað að glóa. Fólk hefði
spurt: ­Hvað um mig?
Við höfum leyft opinberri dilli­
bossaklíku að arðræna okkur. Út­
gerðarmenn sem gera ekki annað en
maka krókinn, fá afskrifaðar skuldir.
Ein og ein „heppin“ fjölskylda dettur
í lukkupottinn og finnur skjaldborg í
kornflexpakkanum. Við hin horfum
bara á nef okkar og spyrjum: ­Hvar
er eiginlega allt þetta óréttlæti sem
skáldið er alltaf að skrifa um?
Það sem gerir þjóðin helst
þykir ágæt venja
því vænsti kostur víst það telst
að væla, þjást og grenja.
Fokking lúser!
Kristján
Hreinsson
Skáldið skrifar
„Núverandi biskup
er sekur um yfir-
hylmingu.