Dagblaðið Vísir - DV - 19.07.2013, Blaðsíða 22

22 Fólk 19.–21. júlí 2013 Helgarblað
I
llugi Gunnarsson menntamála-
ráðherra er fæddur og upp-
alinn á Siglufirði, þar átti hann
heima fram á unglingsár. Hon-
um finnst það forréttindi að hafa
alist upp í þessum heimsborgaralega
bæ, þar sem heimamenn áttu sögu
mikilla samskipta og viðskipta við
útlendinga. Þar sem hjarta íslensks
atvinnulífs sló áratugum saman.
Hann segist vera síldarbarn, foreldrar
hans kynntust í síldinni.
„Ég fæddist sama ár og síldin
hvarf og hef sagt og segi enn; það
voru slæm skipti á mér og síldinni.
Það urðu miklar breytingar í bænum
við brotthvarf síldarinnar og ég man
að ég hlustaði oft á afa og eldri karl-
ana ræða það hvort síldin kæmi aftur.
Siglufjörður var ævintýraheimur. Við
lékum okkur á bryggjunum, niður í
fjöru og upp í fjalli, við höfðum ótak-
markað leikpláss.“
Þrátt fyrir að bærinn hafi verið
einangraður frá náttúrunnar hendi
var samfélagið opið og spennandi að
sögn Illuga. „Það var mikil umræða
í bænum um pólitík og verkalýðs-
mál. Ég er klár á því að minn pólitíski
áhugi kemur frá Siglufirði. Pabbi var
í bæjarpólitíkinni. Hann sat í bæjar-
stjórn fyrir Alþýðubandalagið. Það
var prentsmiðja í bænum og Alþýðu-
flokkurinn, Alþýðubandalagið, Fram-
sóknar- og Sjálfstæðisflokkurinn gáfu
allir út blöð. Menn ræddu stjórnmál
seint og snemma og fundir voru tíð-
ir. Pólitíkin og sagan voru alltumlykj-
andi á þessum árum. Þegar ég kem til
Siglufjarðar í dag fæ ég það á tilfinn-
inguna að ég sé kominn heim. Eða
eins og ort var: Römm er sú taug, er
rekka dregur föðurtúna til.“
Enginn Gaflari
Fjölskyldan flutti til Hafnarfjarðar
þegar Illugi var 14 ára. Þaðan lauk hann
grunnskóla í Víðistaðaskóla. Leiðin lá
því næst í Menntaskólann í Reykjavík og
svo í hagfræði við Háskóla Íslands það-
an sem Illugi lauk BS prófi. „Mamma
er Hafnfirðingur og þegar við kom-
um suður, fluttum við í húsið sem afi
minn byggði og hún hafði alist upp í. Ég
upplifði mig reyndar aldrei sem Hafn-
firðing. Ég fór inn í Reykjavík á morgn-
ana og heim á kvöldin og á sumrin fór
ég vestur á Flateyri til að vinna í fiski. Ég
var aldrei nógu mikið í Hafnarfirði til að
verða Gaflari, en það var gott að búa þar
og ég eignaðist þar góða vini.“
Illuga hugnaðist ekki að fara í bæjar-
vinnuna í Hafnarfirði þegar hann var
unglingur líkt og margir jafnaldrar hans
gerðu. Hann hafði áður unnið við að
spyrða fisk fyrir norðan svo úr varð að
hann fór aftur í fiskinn. Faðir hans var
vinur og fyrrum skólabróðir Einars
Odds Kristjánssonar athafnamanns á
Flateyri. Þeir höfðu deilt saman her-
bergi á vist Menntaskólans á Akureyri.
Gunnar, faðir Illuga, fékk Einar til að
ráða Illuga í vinnu og hann fór vestur
óharðnaður unglingur og fór að vinna
í frystihúsi Hjálms og bjó næstu sumur
í verbúð.
Verbúðarlíf fyrir vestan
„Það var kannski ekki alltaf mjúkt líf
að vera í verbúð, þetta var nú ekki
beint sunnudagaskólinn. Maður full-
orðnaðist hratt í þessu umhverfi. Ég
náði í skottið á farandverkamanna-
tímabilinu sem Bubbi Morthens
söng um. Þrátt fyrir að líf í verbúð
hafi verið nokkuð óreglusamt seg-
ist Illugi hafa verið ósköp venjuleg-
ur unglingur og ekki smakkað áfengi
fyrr en annað sumarið sem hann bjó
í verbúðinni, 17 að verða 18 ára. Allt
hafi það verið með venjubundnum
hætti, böll og samkvæmi þegar tími
gafst til. „Þó þetta hafi verið slark-
samt gekk lífið út á að vinna mikið.
Á þessum árum byrjaði vinnan oft
klukkan fjögur eða fimm á morgn-
ana. Unnið var fram undir kvöldmat
og gjarnan á laugardögum. Við strák-
arnir unnum ekki bara í frystihús-
inu, við vorum líka við að landa úr
togaranum og skipa út. Menn vinna
ekki langtímum saman erfiðisvinnu
nema sæmilega edrú,“ segir hann og
hlær.
Illugi segir þetta hafa verið góðan
skóla og mikilvægan, „Alveg á pari
við það sem maður lærði í náminu.
Ég kynntist þarna mörgu eftirminni-
Sjóður níu var „bölvað högg“
Illugi Gunnarsson ætlar að stytta nám til Stúd-
entsprófs um eitt ár. Hann veltir því líka fyrir sér hvort
að Ríkisútvarpið eigi að vera á auglýsingamarkaði.
Hann er fæddur fyrir norðan en veðraðist fyrir vestan.
Hann bjó í verbúð fyrir vestan í mörg sumur, lærði pí-
anóleik og síðar á orgel í Vatikaninu. Hann segir að lífið
hafi breyst til hins betra þegar hann eignaðist dóttur
sína. Hennar hafði verið beðið lengi.
Jóhanna Margrét
Einarsdóttir
johanna@dv.is
Viðtal
„Maður verður mýkri, það
koma aðrar áhyggjur inn
í líf manns en fyrst og fremst
annars konar og dýpri gleði.