Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.2014, Qupperneq 32

Helgarblað 23.–28. apríl 201432 Fólk Viðtal
Tobba Marinós
er landsþekkt fyrir það
eitt að vera hún sjálf.
Hún virðist gjörsamlega
óhrædd við að viðra
skoðanir sínar og sér
alltaf skemmtilegu hliðar
lífsins. Hún hefur gefið
út þrjár bækur, stýrt
sjónvarpsþáttum og á nú
von á sínu fyrsta barni og
fjórðu bók. Kristjana Guð-
brandsdóttir settist niður
með Tobbu og ræddi við
hana um óttann sem hún
var haldin, missi sem háir
henni enn í dag og erfið
veikindi systkina hennar
sem kenndu henni listina
að gleðja.
É
g er ekki svona rugluð,“ seg-
ir Tobba blaðskellandi í sím-
ann og gengur inn með látum
á Hótel Marina við höfnina.
Henni tekst hið ómögulega að
eiga í samskiptum við blaðamann
sem situr við borð og við vinkonu sína
í símanum um matarboð sem stend-
ur til um helgina.
Í lok viðtalsins veit blaðamaður að
einmitt þetta látbragð er einkennandi
fyrir Tobbu. Hún hugsar hratt, talar
hratt, gengur hratt, framkvæmir hratt
og svarar hratt fyrir sig. Já, og hún er
skemmtileg svo hún kemst upp með
ýmislegt án þess að stuða aðra. Meira
að segja að kalla virðulega og reyndari
vinnufélaga sína vatnshausa. Meira
um það síðar. Það eru ákveðin völd
falin í hispursleysi eins og hennar.
Hraðskreið og hávær jarðýta. Þannig
verður henni lýst, hvort sem henni
líkar betur eða verr. Svolítið óheppi-
legt orðalag þar sem hún er komin
nærri sjö mánuði á leið með sitt fyrsta
barn, en hvað um það.
Erfiðara að skrifa
Nýjasta bók hennar er væntanleg í
byrjun maímánaðar og hefur fengið
hið smellna heiti: 20 ástæður til dag-
drykkju. Fyrri bækur hennar hafa ver-
ið á léttum og gamansömum nótum.
Svokallaðar skutlubókmenntir. Þessi
er líka gamansöm eins og titillinn
gefur til kynna en með þungri undir-
öldu enda fjallar hún um Tobbu sjálfa
og lífið er ekki einhliða gamanleikur.
Bókin er í prentun þegar blaðamaður
ræðir við hana og það örlar á spennu.
„Ég hef alltaf verið mjög ákveðin
með það sem ég vil, en nú er bókin
um mig sem barn og fram til 24 ára
aldurs og þá hefur mér fundist allt
ferlið vandasamara.
Miklu erfiðara að finna titilinn og
erfiðara að finna rétt útlit á bókina. En
fyrst og fremst erfiðara að skrifa. Sér í
lagi þá kafla sem snúa að fjölskyldu og
vinum, því í bókinni segi ég ekki bara
frá því skemmtilega og fyndna sem
á daga mína hefur drifið, heldur líka
ýmsu mótlæti sem ég hef orðið fyrir
og hvernig ég hef unnið með það.
Maður vill ekki stuða ættingja
sína, foreldra og vini. En samt hlýtur
maður að verða að segja satt. Það er
svo margt sem maður þarf að passa.“
„Það er ekkert við þessu að gera“
Tobba heitir fullu nafni Þorbjörg Alda
Birkis Marinósdóttir og er fædd 1984
í Reykjavík en ólst upp í Kópavogi.
Hún er dóttir Marinós Björnssonar,
sem starfaði áratugum saman í bíla-
umboðinu Heklu en rekur í dag eigin
bílasölu, og Guðbjargar Birkis Jóns-
dóttur. Hún er næstelst í systkinaröð-
inni, yngst er Rebekka Rut, þá Regína
Sif og elstur er bróðir hennar, Jón
Ragnar. Framan á bókakápu nýjustu
bókarinnar er haft eftir föður hennar:
„Það er lítið við þessu að gera.“
Hvað meinar hann pabbi þinn?
Tobba hlær.
„Pabbi er svona rólega týpan
og ekkert mikið fyrir æðibunugang
myndi ég segja. Hann er ótrúlega
fyndinn og stríðinn og algjör snilling-
ur. Kvótið er lýsandi fyrir æðruleysið
sem hann hefur tileinkað sér í návist
minni og fleiri í fjölskyldunni.“
Sendur út á bensínstöð
Hann hlýtur að vera búinn að venjast
svolitlum æðibunugangi, er það ekki?
„Jú, hann er vanur öllum þessum
viljasterku konum, ég á tvær systur og
svo er það mamma. Fjórar konur í lífi
hans sem allar vilja sitt,“ segir hún.
„Hann hefur verið sendur út á
bensínstöð að kaupa dömubindi í 20
ár núna.
Svo geng ég með stúlkubarn,
svo fimmta viljasterka stúlkan er á
leiðinni í heiminn. En hann kann á
stelpur svo það er gott.
Við erum allar mjög orkumiklar
en á mismunandi hátt og mamma er
náttúrlega ofvirk. Hún er búin að baka
tvær sortir fyrir hádegi og slá garðinn
og gera hitt og þetta. Svo segir hún
mér að slaka á, það er svolítið fyndið.
Við erum öll svona klikkuð. Pabbi
er reyndar ekkert laus við að vera
orkumikill eins og við hin, búinn að
fara í sund klukkan sjö á morgnana
og gera fullt annað.“
Hræddist barneignir
Fjölskylda Tobbu er samrýnd. Það er
ekki að ástæðulausu.
Systkini hennar hafa glímt við
veikindi í uppvextinum og þurft að
takast á við þau af þolgæði. Tobba
hefur því upplifað vanmáttinn sem
kemur upp við alvarleg veikindi
barna og þess vegna var hún lengi vel
hrædd við að eignast börn. Hún ótt-
aðist það helst að geta ekki veitt börn-
um sínum sama atlæti og foreldrar
hennar gerðu en það viðhorf breyttist
þegar hún kynntist kærasta sínum og
barnsföður, Karli Sigurðssyni, borgar-
fulltrúa Besta flokksins.
„Ég var mjög lengi langt frá því
að vera tilbúin til að takast á við for-
eldrahlutverkið áður en ég kynntist
Kalla. Ég vissi að ég gæti ekki boð-
ið ófæddu barni upp á þær góðu að-
stæður sem ég ólst sjálf upp við. Að
eiga foreldra sem stóðu saman í gegn-
um þetta allt saman.
Kominn tími
til að hætta
að vera hrædd
Kristjana Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
„Hún
lenti í
grófu einelti
sem lítið
barn í skóla