Dagblaðið Vísir - DV - 02.03.2012, Blaðsíða 23

Dómstóll götunnar
Þessi pistill var öll-
um til skammar
...svo eru líka til
heyrnarhlífar
Málfarsbloggarinn Eiður Guðnason þolir ekki Hollywood-pistlana á Rás 2. – eidur.isTónlistarmaðurinn Krummi ærir stundum nágranna sína. – DV
Farsi forsetans
„Ekki sérlega. Ég hefði frekar
viljað að málið færi fyrir sann-
leiksnefnd eða eitthvað slíkt.“
Björgólfur Ólafsson
50 ára rithöfundur
„Já, ég held það. Þeir þurfa að
gera eitthvað í þessu máli.“
Allan James
48 ára og atvinnulaus
„Já, auðvitað“
Ýmir Grönvold
17 ára sundlaugarvörður
„Nei, ég er ekki ánægður. Ég hefði
viljað stoppa þetta eða sjá alla
þá sem voru þarna ákærða.“
Jón Ingi Jónsson
50 ára sölumaður
„Mér er alveg sama.“
Kjartan Elíasson
28 ára nemi
Ertu sáttur við að
landsdómsmálið
haldi áfram?
Að læra að lesa
R
eyndar er falin auglýsing í þeim
pistli sem hér er að hefjast. En
slíkt ódæði ætti nú ekki að hrella
þá þjóð sem sér í sínum stærsta
stjórnmálaflokki formann sem hefur
kostað samfélagið tugi milljarða með
svikum og prettum, fyrrverandi for-
mann sem hefur það eitt að leiðarljósi
að festa gjafakvótann í sessi og fána-
bera sem dæmdur er, fyrstur Íslend-
inga, fyrir innherjasvik.
Þjóð sem er ólæs á samtíð sína og
kýs yfir sig fólk sem hugsar fyrst um
sinn eigin hag og svo um hag þjóðar, er
þjóð sem ekki kann að lesa.
Og fyrst ég er farinn að tala um
lestur, er víst best að ég geri lesendum
þann greiða að koma mér að efni pist-
ilsins. En þannig er, að ég sendi frá mér
ljóðabók fyrir síðustu jól. Hún hlaut lof
vina minna á fasbókinni og náði at-
hygli margra, jafnvel þótt ég gæfi mér
lítinn tíma í sölumennskuna. En bókin
sú arna hefur að geyma stutt ljóð, rím-
uð og stuðluð, sem fjalla öll um dygðir
og góð gildi; hún er safn heilræðaljóða.
Og það dásamlega gerðist, áhugasamar
konur höfðu við mig samband – flest-
ar kennarar – og vildu meina að bók
þessa mætti brúka til kennslu í allavega
þremur fögum, þ.e.a.s. lestri, bragfræði
og lífsleikni. Áhuginn vatt þannig upp
á sig að ég hafði samband við Náms-
gagnastofnun og athugaði áhugann þar
á bæ. Og í ljós kom að þar var vel tekið
í erindi mitt og hugmyndin að slíkri til-
raun sögð hin ágætasta. En sá böggull
fylgdi því skammrifi að ekki eru til pen-
ingar til að ýta slíkri tilraun af stað.
Nú er ég ekki að gera kröfu um eitt
eða neitt (ekki frekar en venjulega). En
ég spyr mig að því hvort ein af ríkustu
þjóðum veraldar verði ekki að hafa efni
á að kenna þegnum sínum að lesa. Ég
er ekki að tala um að stjórnmálalegt
læsi verði hér stundað af visku, sann-
girni, háttvísi, gæsku og siðfágun (svo
örfá góð gildi séu nefnd), heldur er ég
að tala um að kenna börnum að lesa.
Ef það kostar peninga þá verður að
redda klinki. Við getum ekki bara sagt
að buddan sé tóm og af þeim sökum
sé ekki unnt að kenna ungum piltum
lestur.
Stjórnvöld og þjóðin öll (já, þjóð-
in sem er ólæs á loforð stjórnmála-
manna), fólkið í landinu á heimtingu á
því að börnum sé kennt að þekkja staf-
ina og séu helst fluglæs á fyrstu árum í
grunnskóla.
Ég þakka áhugasömum kennur-
um og ýmsu öðru fagfólki sem sinn-
ir menntun barna af einstökum þrótti
og vill öllum góðum gildum sinna við
það starf. Ég þakka Námsgagnastofn-
un fyrir að taka erindi mínu vel og sýna
mér, þannig að þær þróttmiklu konur
sem segja að LJÓÐIN UM VEGINN sé
áhugaverð leið í lestrarkennslu. En ég
verð að hvetja okkur hin til að skoða
það hvort ekki sé kominn tími til að
bókmenntaþjóðin kenni börnum sín-
um lestur.
Reynsla kennir ríkri þjóð
sem ræktar lúsablesa
að ekki duga öll þau ljóð
sem enginn fær að lesa.
Þ
jóðin fylgdist agndofa með
hannaðri atburðarás Ólafs
Ragnars fullkomnast í stofunni
á Bessastöðum í gær. Fyrst
sagði Ólafur á nýársdag að hann væri
að hætta, en gerði það með þeim
hætti að erfitt var að skilja það öðru
vísi en svo að ef hann fengi sterk við-
brögð gegn þeirri ákvörðun þá myndi
hann endurskoða hana. Hann er sem
sagt hugsanlega hættur við að hætta.
Og eftir einhverja umhugsun mun for-
setinn upplýsa hvort hann sé hættur
við að hætta við að hætta við að hætta.
Viðbrögðin voru hins vegar lítil-
fjörleg. Þegar spurt var í skoðana-
könnun hvort fólk gæti hugsað sér að
kjósa hann, kom í ljós að ekki nema
helmingur þjóðarinnar gat hugsað
sér það. Næsti partur í hinni hönnuðu
atburðarás var þá að fá gamla vini sína
eins og Baldur Óskarsson, úr Alþýðu-
bandalaginu sáluga, og dáðadrenginn
frá Brúnastöðum, Guðna Ágústsson,
til að safna áskorunum á sig. Þeim
til aðstoðar voru Ragnar Arnalds og
Jón Valur Jensson, sem einkum hefur
getið sér orð fyrir baráttu sína gegn
fóstureyðingum.
Svo lét Ólafur sig hverfa af sviðinu
og fór til suðurskautsins á meðan
þeir áttu að safna 40 þúsund áskor-
unum. Svo óheppilega tókst til, að
ekki tókst að safna nema tæplega 30
þúsund gildum áskorunum. Þá voru
Baldur og Guðni sendir af stað og
söfnunin var framlengd. Með harð-
fylgi tókst að nudda áskorunum yfir
30 þúsund. Það varð Ólafi tilefni til að
stíga villtan fjölmiðladans á Bessa-
stöðum, og tilkynna að nú tæki hann
sér viku til að ákveða hvort hann
segði ekki já. Um leið hóf hann að
selja sig grimmt sem frambjóðanda
með því margtyggja að þjóðin myndi
ekki þurfa að borga sér laun, því eftir-
launin sem hann hefði ella fengið
væru svo há, að hann væri í raun að
vinna frítt yrði hann forseti. Það yrði
því mikill sparnaður í að hafa hann
áfram. Síðan síendurtók forsetinn að
hann væri eiginlega neyddur til að
íhuga sterklega hvort ekki væri rétt
að hann byði sig aftur fram því það
hefðu svo fáir frambjóðendur gefið
sig fram – eftir að hann hafði sjálfur
stuggað öllum frá með því að neita að
staðfesta að hann væri að hætta.
Kunnugir sem standa mjög nærri
Bessastöðum segja að þessi örvænt-
ingarfulla spilamennska stafi af því
að á ferðalögum sínum erlendis þar
sem forsetinn hitti mjög hátt setta
forystumenn alþjóðastofnana og
ætlaði að tryggja sér háan form-
legan prófíl í tengslum við alþjóðleg
störf hafi honum að óvörum birst sú
staðreynd að eftirspurn eftir honum
utan Álftaness er snöggtum minni en
hann hafði sjálfur gert ráð fyrir. Þess
vegna mun hann hafa brugðið á það
ráð að kreista út enn fleiri áskoranir,
nudda þeim upp í 40 þúsund og segj-
ast tilneyddur að beygja sig undir
óskoraðan vilja þjóðarinnar og verða
forseti enn ein löng fjögur ár. Þannig
hefur farsinn á Bessastöðum breyst í
hálfgerða tragikómedíu.
Rigning og regnbogi Það var óneitanlega fallegt á Suðurnesjunum fyrir skömmu þegar ljósmyndari átti þar leið um og kom auga á þennan glæsilega regnboga.
Mynd EyþóR ÁRnasonMyndin
Svarthöfði
Umræða 23Helgarblað 2.–4. mars 2012
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
1 Femínisti birtir svartan lista Hildur Lilliendahl tók saman ummæli
karla sem fara ófögrum orðum um
konur á netinu.
2 „Kannski varð ég svolítið afbrýðisöm og undrandi“
Bryndís Schram, eiginkona Jóns
Baldvins Hannibalssonar, um bréf sem
hann sendi til ungrar frænku Bryndísar.
3 Baki snúið í Jón BaldvinOrðrómur um meint brot Jóns Baldvins
gerði það að verkum að Jón fékk
slæma útreið í prófkjöri Samfylkingar
árið 2009.
4 „Sonur minn gerði mikil mistök“
Faðir níu ára drengs sem kom með
byssu í skólann.Skot hljóp úr byssunni í
bekkjarsystur drengsins.
5 Lýsir losta á Facebook-síðuCatalina Mikue Ncogo er komin aftur
á kreik.
6 Kennir Ingibjörgu Sólrúnu um aðför að Jóni Baldvini
Glúmur Baldvinsson, sonur Jóns
Baldvins, segir að umfjöllun um
bréfaskriftir föður síns sé sett fram
með aðstoð Ingibjargar Sólrúnar.
7 Blaðamaður í slagsmálum við ljósmóður á fæðingardeild
Vildi gefa nýfæddu barni sínu ferskt
loft. Ljósmæður tóku illa í það.
Mest lesið á DV.is
Ég er ekki mikill
afmælisdrengur
Pétur Mikael Guðmundsson fæddist á hlaupársdegi 1988. – DV