Dagblaðið Vísir - DV - 02.03.2012, Blaðsíða 28

É
g ætla að reyna að tala við þig
meðan hún er sofandi,“ segir
Ruth þegar blaðamaður nær
sambandi við hana snemma
morguns að hennar tíma en
síðdegis á íslenskum tíma. Ruth er
nývöknuð á heimili sínu í Vista í
Kaliforníu en Kiea, tæplega fimm
ára dóttir hennar, er enn sofandi. „Ég
ætla að reyna að nýta tímann meðan
hún sefur, hún vill hafa athygli móð-
ur sinnar á morgnana, sérstaklega ef
ég er í símanum,“ segir hún hlæjandi.
Líf Ruthar hefur breyst mikið á
undanförnum árum. Núna heitir
hún Ruth Moore, er gift seinni manni
sínum, Joseph Moore, og býr með
honum og Kieu, litlu dóttur þeirra, í
sólinni í Kaliforníu. Árið 2005 skildi
Ruth við eiginmann sinn til tæp-
lega 16 ára. Til þess að ná áttum eftir
skilnaðinn ákvað hún að fara í heim-
sókn til móður sinnar og systur sem
búa í borginni Vista. Þar tóku örlög-
in í taumana og fyrir tilviljun kynntist
hún Joseph.
Kynntist ástinni
í Bandaríkjunum
„Ég kom hérna út til þess að eyða
tíma með fjölskyldunni. Joe bjó
hérna ofar í götunni og ég kynntist
honum bara óvart. Við urðum góð-
ir vinir og svo þróaðist það. Ég var
úti um tíma, kom svo heim og var
þá orðin ófrísk,“ segir hún og viður-
kennir að það hafi ekki verið á dag-
skrá að verða barnshafandi 41 árs.
„Ég er með þannig hjarta að það
kom aldrei neitt annað til greina en
að eiga barnið. Enda vorum við nátt-
úrulega ástfangin og meiningin var
alltaf að halda áfram að vera saman.“
Joseph, eða Joe eins og hún kall-
ar hann, reyndi að koma til Íslands
að vinna. „Hann kom heim og fékk
atvinnuleyfi en hann bara gat ekki
verið þar. Veðurfarið hentar honum
svo illa, hann er með gervimjöðm
og kuldinn fer svo svakalega í hann
að hann getur ekki búið heima á Ís-
landi.“
Erfitt að fara frá dætrunum
Úr varð að þau fluttu saman út en því
fylgdi erfið ákvörðun fyrir Ruth. Þrjár
eldri dætur hennar urðu eftir heima
á Íslandi. „Þetta var náttúrulega ofsa-
lega erfitt. Tvær eldri, Sæbjörg og
Glódís Tara, eru náttúrulega komn-
ar með eigin fjölskyldu en sú næst-
yngsta, Helen Sól, var enn í grunn-
skóla.
Við ræddum það mikið hvort hún
vildi koma með mér út eða ekki og
skynsemin varð ofan á, að hún yrði
heima og kláraði gagnfræðaskólann
og kæmi svo út til okkar,“ segir Ruth.
„Við erum alveg ofsalega tengdar og
Helen Sól er mikil mömmustelpa
þannig að þetta var mjög erfitt en
hún er skynsöm og ég skildi hana vel
að vilja klára skólann. Amma henn-
ar var líka veik á þessum tíma, hún er
mikil ömmustelpa og vildi vera hjá
henni, sérstaklega ef heilsa hennar
færi á verri veg,“ segir hún og viður-
kennir að ákvörðunin hafi ekki verið
henni auðveld.
„Það sem er líka erfitt er að þegar
maður er svona langt í burtu þá er
ekkert auðvelt að hoppa bara upp í
næstu vél til Íslands ef eitthvað ger-
ist.“
„Hef aldrei yfirgefið
börnin mín“
Ruth hefur einmitt reynt það nýlega
hversu erfitt það getur verið að vera
svo langt frá börnum sínum og það
er ekki hlaupið að því að fara heim.
Auglýst var eftir næstyngstu dótt-
ur hennar, Helen Sól, í fjölmiðlum
þar sem hún hafði farið að heim-
an og ekkert til hennar spurst. Hún
var týnd en Ruth var þó í sambandi
við Helen á meðan en vissi þó ekki
hvar hún var stödd. „Ég vissi að það
var í lagi með hana. Þetta er stelpa
sem hefur aldrei verið í neinu rugli,
ef hægt er að orða það svo, en henni
leið bara ekki vel. Það þarf að hlusta
á börnin og ég reyni að gera það. Hún
hefur alltaf sagt mér allt en vildi ekki
segja mér hvar hún væri því að hún
vildi ekki finnast. En ég var rólegri
meðan ég náði þó allavega tali af
henni þegar á þessu stóð. Mér fannst
mikilvægara að vita að það væri í lagi
með hana og bað hana auðvitað um
að skila sér heim, sem hún gerði svo
á endanum.“
Ruth segir illar tungur hafi farið
af stað og hún verið ásökuð um að
standa sig ekki í móðurhlutverkinu
en hún segist ekki taka það inn á sig.
„Oft er margt sagt en minna vitað.
Það er kannski leiðinlegast að fólk
heldur að maður geti bara stokkið
heim og gengið í málin. Það var skrif-
að inn á Facebook hjá Helen hvar
mamma hennar hefði verið meðan
á þessu stóð og auðvitað fannst mér
það ömurlegt. Ég hef aldrei yfirgefið
börnin mín, að yfirgefa börnin sín
er að vera ekki í neinu sambandi við
þau. Það er ekki svoleiðis í okkar til-
viki. Við erum í mjög miklu og góðu
sambandi. Auðvitað tók ég þetta inn
á mig í fyrstu og fór að efast um sjálfa
mig sem móður og hugsaði hvort það
hefðu verið mistök hjá mér að flytja
út. Svo aftur á móti er ég með aðra
litla og hvað átti ég að gera? Átti ég
að neita henni um pabba sinn? Þetta
er náttúrulega togstreita en ég neita
því að rífa mig niður eða leyfa öðr-
um að gera það með því að segja að
ég sé slæm móðir því ég veit að ég er
ekki slæm móðir, ég hef alltaf reynt
mitt besta á hverjum tíma fyrir sig.
Oft þarf að taka erfiðar ákvarðanir en
ég trúi því að algóður Guð leiði mig
gegnum slíka tíma.“
Öðruvísi að eignast
barn eftir fertugt
Ruth á eins og áður sagði fjórar dæt-
ur. Hún er einnig þreföld amma,
eiginlega fjórföld, því auk barna-
barnanna sinna þriggja á dóttir Joe
stúlku, svo hún er líka fósturamma.
Ruth var ung þegar hún eignaðist
elstu stelpuna sína og viðurkennir að
það sé mikill munur á því að verða
móðir komin yfir fertugt. „Allt öðru-
vísi. Ég var áhyggjulausari einhvern
veginn þegar ég var yngri, maður
reynir auðvitað alltaf að gera sitt
besta sem móðir en það er öðruvísi.
Ég er miklu meiri verndari núna,
ég er náttúrulega komin á þann ald-
ur, orðin 46 ára og orðin amma og því
farin að haga mér meira eins og slík
með henni en eins og móðir,“ segir
hún og skellir upp úr. „Hún er algjör
prinsessa og nýtir sér þjónustuhæfi-
leika mína og kemst oftast upp með
það. Við erum mjög nánar enda bún-
ar að vera svo mikið saman því að
hún er ekki á leikskóla.“
Langar að læra ljósmyndun
Kiea hefur ekki fengið inni á leik-
skóla þar sem bara annað foreldri
hennar er með fasta atvinnu. „Ég er
í atvinnuleit núna og um leið og ég
fæ starf þá fær hún pláss,“ segir Ruth.
Joe starfar sem verkstjóri viðhalds og
viðgerða hjá dvalarheimili fyrir hátt-
setta eldri borgara. Ruth segist þó
hafa það ágætt, þó að vissulega sé erf-
itt að hafa bara eina fyrirvinnu. Hún
er þess vegna að leita sér að vinnu
og aðspurð hvað hún vilji vinna við
segir Ruth hlæjandi: „Ég get gert svo
margt! Mig langar óskaplega að læra
ljósmyndun og vinna eitthvað auka-
lega með því. Síðan langar mig að
dúlla mér í söngnum líka þó ég sé
ekki að reyna koma mér á framfæri
hérna úti, ég er orðin svo gömul. En
mig langar til að spila „live“ eins og
ég gerði svo mikið heima á Íslandi.“
Þó að Ruth hafi ekki gefið út mik-
ið af efni undanfarið hefur hún sung-
ið alla tíð. „Það kom tímabil þar sem
ég gaf ekkert út í langan tíma. Ég
var meiri stúdíórotta og var mikið
að syngja með Birgi Jóhanni Birgis-
syni auk hljómsveitarinnar Alvaran.
Einnig settum við Eyjólfur Krist-
jánsson og Ingi Gunnar Jóhannsson
saman tríóið Vox og ekki má gleyma
söngleiknum Evítu á Akureyri og
ýmsum fleiri verkefnum sem ég var
í. Maður var í hinu og þessu. Ég var
ekki mikið að gefa út sólóplötur en
söng mjög mikið inn á safnplötur og
diska fyrir aðra. Ég hef ekki einu sinni
tölu á því hvað ég hef sungið inn á
margar plötur. Ég er stundum enn
að heyra lög þar sem ég heyri rödd
mína og segi við sjálfa mig: Heyrðu,
já – þetta er ég!“ segir hún hlæjandi.
Árið 2000 gaf hún út sólóplötuna
Ruth. „Ég og Gulli Briem skelltum
okkur til London og tókum upp með
John Savannah. Ég borgaði diskinn
því ég vildi eiga efnið sjálf enda hafði
ég brennt mig á því áður að eiga það
ekki. Þetta var þess vegna dýrt og
ég hefði kannski viljað hafa aðeins
meiri pening til þess að leggja loka-
hönd á plötuna.“
Byrjaði að reykja því hún söng
reykingalagið
Söngferill Ruthar nær aftur til þess
þegar hún var sjö ára og söng inn á
plöturnar um Róbert bangsa. Hún
söng líka reykingalagið þar sem
sungið var um ókosti þess að reykja.
Ruth var mikið strítt í kjölfarið. Í ævi-
sögu Ruthar sem kom út fyrir nokkr-
um árum sagði hún meðal annars frá
erfiðri æsku sinni sem barnastjarna
en hún var lögð í mikið einelti. Það
getur verið erfitt að falla inn í hóp-
inn eins og hún hefur reynt á eigin
skinni.
„Ég byrjaði að reykja 12 ára eftir
að hafa sungið reykingalagið. Ég var
að syngja fyrir Krabbameinsfélagið
og síðan var ég send í skólann með
alls konar plaköt með slagorðum á
eins og „Þú brennir peninga með
því að reykja“ og fleiri góð. Mér var
strítt svo mikið að eina svarið sem
ég kunni á þessum tíma til þess að
reyna að falla inn í hópinn var að
byrja að reykja,“ segir hún.
„Annars hef ég aldrei haft trú á því
að of mikill áróður virki á börn. Ég
held að hann geti bara virkað öfugt.
Það þarf frekar að vekja áhuga barna
og styðja þau í til dæmis íþróttum og
öðru slíku og beina þeim á beinar
brautir. Þegar börnum er bannað allt
hefur það oft þveröfug áhrif.“
Stolt af gríska nefinu
Ruth viðurkennir að hún sakni oft Ís-
lands, aðallega dætranna, vinanna
og líka matarins. Hún kann þó vel við
veðurfarið á nýja staðnum og neitar
því ekki að það sé ágætt að vera ekki
þekkt þar sem hún er núna, þar sem
hún fellur inn í fjöldann.
Hún þekkir það vel að vera milli
tannanna á fólki en segist reyna
að kippa sér lítið upp við það. Árið
2004 fór Ruth í útlitsaðgerðir með
Miðdæturnar Helen Sól
og Glódís Tara, dætur Ruthar.
Móðir Ruthar Ríkey, móðir
Ruthar, býr í sömu götu og Ruth úti.
FÉkk morðhótun
Frá morðingja
28 Viðtal 2.–4. mars 2012 Helgarblað
Líf barnastjörnunnar fyrrverandi ruthar reginalds hefur breyst mikið und-
anfarin ár. Örlögin fleyttu henni til Kaliforníu þar sem hún býr núna með seinni
eiginmanni sínum og tæplega fimm ára dóttur og ber nú nafnið Ruth Moore. Í
viðtali við Viktoríu Hermannsdóttur talar hún um nágrannaofsóknirnar á Ís-
landi sem fólu meðal annars í sér líflátshótanir frá morðingja, týndu dótturina
og söknuðinn eftir dætrunum á Íslandi, ástina sem hún fann óvænt í Kaliforníu,
kjaftasögurnar sem hún blæs á og hvernig hún opnaði hjarta sitt fyrir guði. „Ég byrjaði að
reykja 12 ára
eftir að hafa sungið
reykingalagið
Viktoría hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Viðtal
Fjölskyldan Ruth með eigin-
manni sínum Joseph og Kieu.
Í kirkjunni Ruth með
prestshjónunum og
hinum Moore-hjónunum.
Besta vinkonan Ruth
með Ann, bestu vinkonu
sinni úti, sem kynnti hana
fyrir kirkjunni sem hún er í.