Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1962, Blaðsíða 15

Búnaðarskýrslur 1958—60
13*
beitt svo, að þau höfðu ekki við að spretta. Veður fóru hlýnandi, er
leið á júníraánuð, en úrkoma var of lítil til þess að gróðri færi vel fram,
og var jörð lítið sprottin í lok mánaðarins.
Fyrri hluti júlímánaðar var veðrátta hagstæð. En 23. júlí hófust
norðaustan dumbungar um allt landið norðanvert frá Horni til Gerpis,
veður ill á annesjum og kuldaþræsur og þurrkleysur í innsveitum og
á afrétti. Um sunnanvert landið var bjartviðri og þurrkar svo miklir,
að gróður skrælnaði viða á þurrlendi, jafnvel á túnum með hagstæðum
jarðraka. Þetta veðurlag hélzt allan ágústmánuð. Á Suðurlandi hirtust
hey viðast eftir hendinni, en á norðanverðu landinu hirtist hey ógreið-
lega, og alls ekki á útnesjum. Spretta var víðast rýr á túnum, er þau
voru slegin fyrra slætti, en háarspretta litil, og enn rýrari sunnan
lands en norðan.
September var hlýjasti mánuður ársins, meðalhiti í Reykjavík var
11,4° og á Akureyri 10,6°. Þá var ráðandi hæg sunnanátt, og hélzt sú
átt til loka nóvembermánaðar. í septembermánuði var úrkoma næstum
engin norðan lands, en nærri meðallagi (miðað við 1901—30) sunnan
lands. í október og nóvember rigndi hins vegar mikið á Suðurlandi.
Kýr voru víðast teknar á gjöf um miðjan október, en sauðfé leið vel í
högum norðan lands til loka nóvembermánaðar, en á Suðurlandi var of
votviðrasamt, einkum eftir að kom fram í nóvember, og hraktist sauð-
fé sums staðar illa, þar sem votlent var og skjólafátt. Frá desember-
mánuði til áramóta var vetrarveðrátta um allt land, en eigi hörð.
Veðurfar árið 1959. Mikla snjóa gerði um mestan hluta landsins i
ársbyrjun, og héldust þeir snjóar til loka janúarmánaðar, enda voru
veður köld. Þessa snjóa tók að mestu í byggð í byrjun febrúar, en á
Norðurlandi snjóaði aftur um miðjan mánuðinn. Hinn 8. marz brá til
hlýinda, og héldust þau til mánaðarloka. í apríl voru veður misjöfn en
hvergi stórill. Er vetri lauk, mætti telja, að hann hefði verið í góðu
meðallagi að veðurfari.
Maímánuður var óvenjulega hlýr. Á Suðurlandi var fremur votviðra-
samt, en miklir þurrkar nyrðra, einkum austan Eyjafjarðar. Tún, sem
voru varin fyrir beitarpeningi, voru víða sláandi um mánaðarmótin
maí—júní, og var sláttur hafinn á einstaka bæ, einkum við Eyjafjörð,
fyrstu daga júnímánaðar. 4. júní brá til norðanáttar og fór kólnandi og
7. júní gerði á Norðurlandi mikla krapahríð með hvassviðri, og varð
úr fannkoma með frosti næstu dægur. Úr veðri þessu dró 9. júní, og
tók snjó af láglendi næstu daga, þó að kalt væri. En aðfaranótt 17. júní
gerði ofsaveður af norðri með mikilli snjókomu norðan lands. Fennti
þá víða bæði lömb og fullorðið fé. Snjóinn tók að miklu leyti næstu
daga, þó að ekki hlýnaði verulega fyrr en um Jónsmessu. Grasspretta
stöðvaðist um allt land frá 4. til 24. júní, og ekki síður á Suðurlandi,
þar sem voru þurrkar og harðviðri. Síðustu daga júnímánaðar var hlýtt
um allt land. Eftir það hélzt hagstæð veðrátta allt sumarið norðan