Húnavaka - 01.05.2015, Side 48

H Ú N A V A K A 46
sig en bætti svo við, „en ég
veit að það væri mikið ef
það væri á Leysingja-
stöðum.“
Gestrisnin
Gestrisni var alla tíð mikil
á Sveinsstöðum í mínum
uppvexti. Þar var bréf-
hirð ing og þangað komu
margir sem þurftu að
koma bréfum í póst eða
sækja póst. Pabbi var um
árabil umboðsmaður skattstjóra og aðstoðaði marga við að ganga frá sínum
skattframtölum. Mörgum óx í augum að ganga frá þessum framtölum. Sumir
komu með reikningana frá Kaupfélaginu í plastpoka og pabbi gerði
skattskýrsluna upp úr þeim gögnum og upplýsingum frá bónda. Aðrir komu
með framtölin fullfrágengin en fengu pabba til að líta aðeins yfir hvort hann
sæi villur. Einn þeirra var Haukur í Brekku. Þegar þeir höfðu lokið yfirferðinni
var drukkið kaffi. Þá sagði Haukur: „Nú líður mér vel, nú líður mér nærri því
eins vel og þegar ég er búinn að kaupa jólagjafirnar.“
Í Sveinsstaði komu einnig margir sem biðu eftir rútunni eða voru að koma
með henni og ætluðu fram í Vatnsdal eða út á Hagann. Algengt var að fólk
þurfti að bíða svo klukkustundum skipti eftir að rútan kæmi. Bílar voru ekki á
hverjum bæ og því urðu þeir, sem voru t.d. að fara fram í Vatnsdal, oft að bíða
lengi eftir að ferð félli. Á þeim tíma var reynt að sameina ferðir, t.d. fóru
bændur oft á Blönduós þann dag sem
von var á fólki með rútunni og tóku það
svo á Sveinsstöðum á heimleiðinni. Allir
fengu góðar veitingar og þá þjónustu sem
þeir þurftu án þess að gjald væri fyrir
tekið. Það þekktist ekki í sveitum á
þessum tíma en þótti sjálfsögð þjónusta.
Í minningargrein sem sr. Þorsteinn í
Steinnesi skrifaði um mömmu lýsti hann
gestrisni ömmu og langömmu og fór um
þær fögrum orðum. Sagði að vart hefði
hann búist við að Höllu, þessari ungu
konu tækist að skipa sessinn sem húsfreyja
á Sveinsstöðum með jafn miklum
ágætum. „En breytingin við komu Höllu
þangað var síst til hins lakara. Ef nokkuð
var, þá var rausnin enn meiri, hlýleikinn í
Ólafur og börn 1981. F.v. Magnús, Gyða, Ásrún, Ólafur,
Þórdís, Jónsína og Eiríkur. Mynd: Elís Þór Sigurðsson.
Ólafur þá bóndi á Sveinsstöðum kennir
Ólafi nú bónda á Sveinsstöðum að taka
kind í réttum.