Húnavaka - 01.05.2015, Side 51

H Ú N A V A K A 49
þess líka þegar pabbi var
skipaður sem fulltrúi
heimamanna í ítölunefnd
fyrir Eyvindar staðaheiði og
starfaði þar með honum og
Sveini Runólfssyni
landgræðslu stjóra. „Þetta er
vandasamt starf, viðkvæm
mál og miklu varðar að
saman veljist menn sem geta
tekið faglega á málunum og
jafnframt virt sjónarmið
bænda“, sagði Ólafur þegar
hann minntist þessa tíma.
Nefndin fór skoðunarferð
um heiðina og hélt nokkra fundi og skilaði sameiginlegri niðurstöðu. „Þetta er
ein allra besta ítölugerðin sem ég hef unnið að enda nefndin sérlega góð og
var það ekki síst að þakka þeirri lagni og framsýni sem Ólafur beitti með
farsælum hætti“, sagði Ólafur um störf nefndarinnar.
Sjaldan skipti pabbi skapi eða var með æsing en setti sig vel inn í mál og
kom oft með lausnir sem aðrir gátu sætt sig við og samstaða náðist um. Það
var hans háttur að tala sjaldan á fundum en þegar hann tók til máls var eftir
því tekið. En hann gat verið fastur fyrir ef á hann var ráðist eða ef einhverjir
vildu fara aðrar leiðir en hann taldi bestar. Af þessari ástæðu treystu menn
honum og fólu honum ýmis trúnaðarstörf. Hann sat í hreppsnefnd 1938-58,
var hreppstjóri 1942-85, sat í stjórn Sölufélags Austur-Húnvetninga 1956-72,
var stjórnarformaður Kaupfélags Húnvetninga 1972-81, sat í stjórn Veiðifélags
Vatnsdalsár 1943-87, þar af formaður frá 1978. Hann var í stjórn Hólalax og
vann að endurreisn Hótel Blönduóss á sínum tíma og sat í stjórn hótelsins um
árabil, auk þess sem hann tók þátt í að efla ferðamál í héraðinu. Í áratugi var
hann í sóknarnefnd Þingeyrasóknar og formaður síðustu 15 árin. Auk þessa
mætti nefna fjölmörg önnur hlutverk hans, svo sem stjórnunarstörf í
Búnaðarfélagi Sveinsstaðahrepps, setu í sýslunefnd, umboðsmaður skattstjóra
og endurskoðandi ýmissa félaga og félagasamtaka auk þess að sjá um
reikningshald fyrir ýmsa aðila.
Pabbi hafði mikla ánægju af störfum sínum í sóknarnefnd Þingeyrakirkju
þar sem hann starfaði með góðu fólki sem lagði alúð við að halda kirkjunni vel
við. Eftir að hann var orðinn formaður sóknarnefndarinnar fór hann oft út að
Þingeyrum til þess að sýna fólki kirkjuna og segja sögu hennar. Hann var
stoltur af þessari fallegu og góðu byggingu og hennar sögu. Lengi var pabbi í
sóknarnefndinni undir formennsku Jóns Pálmasonar á Þingeyrum. Dóttir
hans, Guðrún Jónsdóttir arkitekt, skrifaði minningargrein um pabba í
Morgunblaðinu á útfarardegi hans. Þar sagði hún m.a.:
„Atburðurinn kallar fram í hugann minningabrot frá löngu liðnum dögum,
þegar ég var barn á Þingeyrum og hreppsnefndarfundir stóðu fyrir dyrum.
Með barnabörnum.