Húnavaka - 01.05.2015, Side 95

H Ú N A V A K A 93
söngmaður og flutti með sér nýja strauma í söngmenntun. Guðmundur
Jósafatsson frá Brandsstöðum, sem skrifaði um fyrstu starfsár kórsins, getur
þess að hann sækir samkomu í Blönduósskirkju sumarið 1918. Þar sest hann
að kaffiborði eftir samkomuna ásamt séra Stefáni þá presti á Auðkúlu. Talið
berst að almennum söng. Lét prestur þá þau orð falla, að hann hefði hvergi
vitað í litlum söfnuði slíkt úrval af frábærum söngröddum, sem í Bergsstaða-
prestakalli er hann kom þangað nývígður prestur.
Úr þessum jarðvegi spretta þeir stofnar er sterkastir stóðu að stofnun
Karlakórs Bólstaðarhlíðarhrepps. Nokkur heimili í hreppnum stóðu þá uppúr
með söngkrafta. Það eru þeir bræður á Eyvindarstöðum, Finnstungufeðgar og
Eiríksstaðafeðgar. Bólstaðarhlíðarhreppur átti sína hátíðisdaga en það voru
gangna- og réttardagarnir við Stafnsrétt. Bólstaðarhlíðarhreppur átti og á
afrétt með Skagfirðingum á Eyvindarstaðaheiði. Þarna hefur gegnum tíðina
mætt úrval söngmanna úr báðum þessum sýslum. Ég fullyrði hiklaust að
Bólhlíðingarnir, sem stofnuðu kórinn og sungu sig saman við Ströngukvísl
haustið 1924, hafi viljað færa gangna- og réttarstemninguna heim til fólksins í
byggðinni.
Gangna- og réttarsöngurinn verður seint talinn til listrænna viðburða í
sjálfu sér. Þó var hann og er listrænt form að vissu leyti. Sagt hefur verið að
söngurinn og gleðin séu systkin óaðskiljanleg, því reiðir menn syngja ekki svo
vel sé. Inni í skjólsælum dalnum á eyrinni við Stafnsréttina hljómaði
margraddaður söngur gangnamanna ár eftir ár við undirleik árinnar.
En víkjum þá aftur að starfsemi kórsins fyrstu áratugina. Bráðlega fjölgaði
í kórnum, þannig að á tuttugu ára afmælinu voru þeir orðnir tuttugu. Þeir eru
búnir að syngja á samkomum heimafyrir og í næstu sveitum við góðan orðstír.
Þeir eru einnig búnir að syngja við jarðarfarir söngfélaga sinna og það hefur
Karlakór Bólstaðarhlíðarhrepps 1943 eða 1944 á söngskemmtun í Vatnsdal..