Húnavaka - 01.05.2015, Side 138

H Ú N A V A K A 136
INGIBERGUR GUÐMUNDSSON, Skagaströnd:
Þetta ráðskonuhald er þreytandi
til lengdar
Sr. Pétur Þ. Ingjaldsson, sóknarprestur á Skagaströnd 1941-1981, fæddist í Reykjavík
árið 1911 og ólst þar upp. Hann lauk embættisprófi í guðfræði árið 1938 og tók síðan
kennarapróf. Hann vígðist til Höskuldsstaðaprestakalls árið 1941 og starfaði á Skagaströnd
allan sinn starfstíma.
Á árunum 1941-1951 skrifaðist sr. Pétur á við Margréti Richter frændkonu sína.
Nokkur af bréfum sr. Péturs eru varðveitt en bréf Margrétar til hans eru það ekki. Á þessum
árum bjó sr. Pétur á kirkjujörðinni, Höskuldsstöðum á Skagaströnd, hann var ókvæntur og
þurfti því á ráðskonum að halda, til að sjá um húshald og sinna öðrum bústörfum þegar
hann var fjarverandi í embættiserindum.
Í bréfum sínum til Margrétar kemur sr. Pétur víða við en þó eru tveir þættir
fyrirferðarmestir. Hann ræðir um prestþjónustustarfið og þá hluti sem fylgja því að búa í
sveit og þurfa að ferðast um vegleysur á öllum tímum ársins en hesturinn var hans
aðalfararskjóti. Hinn þátturinn eru þau vandkvæði sem fylgja ógiftum prestinum en það eru
sífelld ráðskonuvandræði.
Hér á eftir verður gripið niður í nokkur þessara bréfa.
Ég fer líka hægt því fyrir framan mig reiði ég lítinn stokk,
litla hvíta líkkistu
Fyrsta bréfið til Margrétar er skrifað sama ár og sr. Pétur tekur við embætti. Þar kemur
hann víða við, ræðir húsvitjanir, skírnir og jarðarför, ritun manntals og ferðalög. Hann
minnist aðeins á ráðskonuna en hann tekur líka vel eftir náttúrunni. Frásagnarstíllinn er
ljóslifandi og það er eins og lesandinn sláist með í för.
Höskuldsstöðum 17/12 1941.
Frænka mín góð!
Ég varð glaður við að fá þína góðu kveðju, það er svo fátt sem minnir mig
á Reykjavík hér á norðurströndum. Það er sem maður hverfi sjálfum sér, út-
varps laus, oft blaðalaus og þar á ofan sífelld ferðalög er gefa lítt tóm til að
hugsa.
Ég kom heim á mánudag, eftir að heita má mánaðarferðalag, húsvitjun á