Gerðir kirkjuþings - 1989, Side 100

Ekki telur undirritaöur sig þess urnkorriinn að leggja fram opinberar
tillögur, sern geta talist frávik frá Handbökinni. en rnenn sern að henni
unnu eru sarnþykkir eða hafa sjálfir messað moð eftirfarandi viöaukum:
1) Barnakór syngur sérstakan inngöngusöng (introitus) rneðan
prestur gengur inn. Kórinn getur líka gengiö rneð (á undan) honum /
syngjandi í skrúðfylkingu.
Jón Stefánsson, urganisti, hefurtekiö sarnan inngöngusöngva fyrir
alla sunnudaga kirkjuársins, sern eru sérlega heppilegt
viöfangsefni og birtast innan tíðar í reynsluhefti að nýrri
sálmabók.
Við svoria tækifæri flytur organisti leik sinn framar og spilar í
nokkrar rnínútur á rneðan söfnuður tekur sér sæti.
2) Stuttur viðeigandi barnakórssöngur á milli fyrri og síðari
ritningarlesturs.
3) Barnakórssöngur á rneðan á altarisgöngu stendur.
Hér hefur verið drepið á nokkur fagleg atriði sern snerta organista,
kórstjóra.söngvara, æskulýðsleiðtoga og presta auk barnanna sjálfra.
Ekki er ólíklegt að sitt sýnist hverjurn og fleiri 1 áti í sér heyra.
Ekkert af því sem nefnt hefur verið er þó jafn mikiö urslitaatriði
og persóna þess sern tekst á hendur að leiða barnakór í kirkju. Ef rétt er,
að fáir hafi hæfileika til að ná ti 1 barna í almennri kennslu, og enn færri í
tónrnenritakennslu, þá sýnir reynslan að góðir barnakórstjórar eru jafnvel
enn fágætari. Enginn skyldi því búast við skjóturn árangri - enda tekur
drjúgan tírna að ala upp kór. Helst ættu þeir huguðu rnenn sern nú hef jast
handa að varast þá hugsun að alit hafi gengiö að óskúrn í upphafi - eða
nokkurn tírnann-hjá þeim snillingum sern þeir helst taka til fyrirrnyndar.
Enginn veröuj~ óbari nn bi skup né he 1 dur ki rkj utón 1 i starmaður.
97