Skírnir - 01.04.1996, Blaðsíða 44

38
HEIMIR PÁLSSON
SKÍRNIR
Nýi ok Niði, Mál er dverga
Norðri ok Suðri, í Dvalins liði
Austri ok Vestri, lióna kindom
Alþiófr, Dvalinn, til Lofars telia,
Bívprr, Bávprr, þeir er sótto
Bpmburr, Nóri, frá salar steini
Án ok Ánarr, aurvanga sipt
Ái, Mjpðvitnir. til Iprovalla.
Veigr ok Gandálfr, Þar var Draupnir
Vindálfr, Þráinn, ok Dólgþrasir,
Þekkr ok Þorinn, Hár, Haugspori,
Þrór, Vitr ok Litr, Hlévangr, Glói,
Nár ok Nýráðr - Skirvir, Virvir,
nú hefi ek dverga - Reginn ok Ráðsviðr - Skáfiðr, Ái,
rétt um talda. Álfr ok Yngvi, Eikinskjaldi,
Fíli, Kíli, Fialarr ok Frosti,
Fundinn, Náli, Finnr ok Ginnarr;
Hepti, Víli, þat mun uppi,
Hanarr, Svíorr, meðan pld lifir,
Frár, Hornbori, langniðia tal
Frægr ok Lóni, Lofars hafat.
Aurvangr, Iari, Eikinskjaldi. (er. 9-1
Um þennan kafla kvæðisins hafa skoðanir lengi verið mjög
skiptar. Hugo Gering var á sínum tíma stuttorður og komst ein-
faldlega svo að orði við 9. erindi. „Með þessu erindi hefst langt
innskot sem nær aftur fyrir 20. erindi. Enn yngri hluti í þessu
innskoti er 11.-16. erindi (dvergatal).“u Slíkar innskotskenningar
17 Gering 1927:11. - Við 21. erindi (Þat man hon fólkvíg ...) tekur Gering síðan
fram að það muni fyrir öndverðu hafa komið I beinu framhaldi af áttunda
erindi (sama rit:26). - Kommentar zu den liedern der Edda kom út árið 1927,
tveim árum eftir lát Gerings, sem hafði unnið að skýringum sínum í a.m.k. tvo
áratugi.