Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1992, Qupperneq 188

186
MULAÞING
VI. Fjölskyldan í Brunahvammi
Brunahvammur var innsta býlið í Vopnafjarðarhreppi meðfram Hofsá
að vestan og Foss næsti bær. Báðar jarðimar fóru í eyði skömmu fyrir
1950. Þar fyrir utan er svo Bustarfell. Brunahvammur hefur um langan
aldur verið fylgijörð Bustarfells og eign bænda þar. Jörðin þótti að
sumu leyti góð til búskapar á gamla vísu en mannfrek til heyskapar og
fjárgæslu. (Sjá Sveitir og jarðir í Múlaþingi 1. bindi, bls. 138). Afréttar-
löndin eru víðfeðm og sauðfé þótti þar mjög vænt.
Árið 1840 fluttust í Brunahvamm hjónin Þórður (7263) f. um 1800,
sonur Sögu-Guðmundar (4991) Magnússonar á Bessastöðum í Fljótsdal
og Anna (7240 b) Pétursdóttir frá Hákonarstöðum, f. um 1808. Þau voru
nokkuð skyld. Þórður var snillingur í smíði og tréskurði. Stefán Eiríks-
son myndskeri (2432) komst síðar yfir skáp, sem Þórður hafði smíðað
og skorið út, lagfærði skápinn og sendi hann á sýningu í Kaupmanna-
höfn. Þar var hann seldur fyrir 100 kr. danskar. Er það skaði að skápur-
inn kom ekki aftur til íslands. Hann hlýtur að hafa verið kjörgripur,
fyrst Stefán sendi hann á þessa sýningu.
Elstur bama Þórðar og Önnu var Þórður sá er hér hefur verið nefndur,
f. 19. nóv. 1831, og náði ástum heimasætunnar ungu á nýja heiðarbýl-
inu í Graskrónni. Önnur systkini Þórðar voru Þorbjörg Elísabet f. 1836,
Guðmundur f. 1839, Kristín Björg f. 1843, Lárus f. 1845, Pétur f. 1847
og Benjamín f. 1851. Fimm böm dóu ung.
Kristín Sveinsdóttir er á skrá yfir innkomna í Hofssókn og giftist
Þórði Þórðarsyni í Brunahvammi árið 1851. Þau urðu bæði tvítug á ár-
inu og hefja búskap þar á móti foreldrum Þórðar og hafa Jón son sinn
hjá sér. Eru tólf í bænum við manntal ársins. Jafnmargt var í heimili
næsta ár. Hinn 1. júlí árið 1853 fæddist Kristinn sonur þeirra og var
skírður heima 5. sama mánaðar. Tengdaforeldrar Kristínar urðu guð-
feðgin við skím flestra bamanna. Fram að þessu virðist allt hafa leikið í
lyndi hjá Þórði og Kristínu, eftir því sem fólk gerði kröfur til á þeim
tíma. Eldri hjónin í Brunahvammi höfðu þá misst þrjár telpur kornung-
ar, tvær með nafninu Þóranna og eina, sem hét Anna Karólína. Auk
þess höfðu þau misst drenginn Benjamín, sem fæddist árið 1841. En
þau áttu átta böm á lífi, þegar hér var komið sögu. Árið 1854 gekk í
garð án nokkurra stórtíðinda á Norðausturlandi. Yngri húsmóðirin í
Brunahvammi var þó ófrísk að þriðja baminu. Það fæddist 11. júlí,
stúlka, sem líklega hefur fæðst vanheil og var strax skírð Guðfinna dag-
inn eftir fæðingu. Gæti sú orsök verið til nafnsins að foreldramir hafi