Jón á Bægisá - 01.12.2001, Síða 6

launaafhendinguna um leið og við óskum henni - og raunar öllum þýð-
endum - til hamingju með þessa viðurkenningu.
Eins og menn sjá er þeir fletta þessu hefti er það að allstórum hluta
helgað Georgíu og georgískum bókmenntum. Tildrög þess eru þau að í
ársbyrjun 1993 kom hingað til lands georgískur maður, Grigol Matsja-
variani, ásamt konu sinni Irmu og dvöldu þau hér fram á vor það ár.
Grigol hafði unnið það einstaka afrek að læra íslensku af sjálfsdáðum,
nánast án annarra hjálpartækja en þeirra er felast í orðabókum og til-
fallandi textum. Hann gerði reyndar fyrst vart við sig hér í bréfi til Morg-
unblaðsins sem vakti mikla athygli og leiddi til þess að forsætisráðherra,
Davíð Oddson, sýndi þann skörungsskap að bjóða þeim hjónum til ís-
lands. Reyndar kom í ljós þegar Grigol kom til landsins að málfæri hans
var mjög fornlegt og var þar vísast um að kenna skorti á lesefni á nútíma-
íslensku í Georgíu; ekki dró það úr afreki hans því íslenskunám reynist
mörgum útlendingnum ærið þungt í skauti þótt lionum bjóðist hvoru-
tveggja, lifandi kennari og sérhönnuð kennslugögn.
Grigol kynntist mörgum þann tíma sem hann dvaldi hérlendis; þar á
meðal var Pjetur Hafstein Lárusson en þeir félagar tókust á hendur að
þýða saman ýmsa georgíska texta. Ein af þessum þýðingum Píslarvætti
hinnar heilögu Sjúsjaníkar drottningar birtist á bók hjá bókaútgáfunni
Fjölva árið 1996; önnur - stutt smásaga sem nefndist Dæmd reykjarpípa
- birtist í Morgunblaðinu. En þeir kumpánar þýddu nokkrar smásögur í
viðbót og birtast tvær af þeim í þessu hefti. Auk þess þýddi Grigol nokk-
ur rit úr íslensku á georgísku, þar á meðal ævisögu Jóns Arasonar eftir
Þórhall Guttormsson og að minnsta kosti tvær stuttar íslendingasögur -
Gunnlaugs sögu ormstungu og Grænlendingasögu. Þessi rit voru gefin út
í Georgíu árið 1997.
Sá sorglegi atburður varð svo í mars 1996 að Grigol Matsjavariani fórst
í bílslysi í heimaborg sinni, Tbilisi, höfuðborg Georgíu. Það var mikið
áfall fyrir nýhafin menningartengsl íslands og Georgíu. Það er þó hugg-
un harmi gegn að ekkja Grigols, Irma Matsjavariani, sneri aftur til ís-
lands; hún býr núna hér ásamt dóttur þeirra Grigols og báðar hafa lært
ágæta íslensku. Okkur er mikil ánægja að því að birta í þessu hefti stutta
grein eftir Irmu og tvær þýddar smásögur. Þá er í heftinu smásaga þýdd
af Friðriki Þórðarsyni prófessor í Osló, einum helsta Kákasusfræðingi
Vesturlanda. Að öðrum ólöstuðum er fengur að hinu safaríka og ramm-
íslenska tungutaki. Til gamans kemur hér ofurlítil getraun fyrir lesend-
ur: Hvaða fyrirbrigði ætli það séu sem Friðrik nefnir oft: Tvílýsi, Kart-
veli, ermsku?
Annað efni í þessu hefti kemur úr ýmsum áttum, frá Lettlandi, Suð-
4
á .33œý/ájá — Tímarit þýðenda nr. 6 / 2001