Jón á Bægisá - 01.12.2001, Blaðsíða 41

Jón á Bægisá - 01.12.2001, Blaðsíða 41
Óskatréð „Ja, hvaðan kemur þér slíkt tal, vesæll maður? Þú og þínir líkar verð- skuldið ekki að komast að Vesjalind!" Og djákninn blíndi óvildaraugum á Elíoz. Hann var í senn móðgaður og undrandi á manninum. Það krafð- ist furðulegs samblands af grófleika og fávísi að hafna lind ódauðleikans, sem hann í þokkabót hafði sjálfur uppgötvað. En djákninn hafði erfiðað til einskis. „Hann er fátækur maður, hann Elíoz. Hann er slíkur vesalingur, að hungraðir hundar hafa ekki hjarta í sér til að ræna frá honum bita,“ höfðu grannarnir gjarnan á orði. Samt stóð stöðug veisla fyrir framan kofa þessa jarðlausa og bjargarsnauða manns. En það var ekki hans veisla, heldur veisla grænna flugna. Fátækt, hungur og basl. Því skyldi Elíoz kjósa viðurstyggilegri fátækt sinni eilífðina sjálfa? Elíoz var hjartahlýr maður og brennheitur draumóramaður. Miskunnar- leysi tilverunnar hafði ekki megnað að slökkva hvern vonarneista í sálu hans. Og hann varðist veruleikanum, sem sótti að honum eins og kló- hvasst rándýr, stundum í undarlegum draumum, sem virtust líkt og ort- ir upp úr sjálfum sér. Um tíma leitaði hann hænu, sem hann trúði að verpti gulleggjum í til- teknu kjarri. Þegar sú leit bar ekki árangur, barði hann höfðinu við stein- inn. Nú reyndi hann að veiða óskafisk. Daginn út og daginn inn stóð hann úti í Ijoriá. Og sá lét nú hendur standa fram úr ermum. Hann leit- aði þrotlaust, jós vatni í allar áttir, iagði net og reyndi meira að segja að klófesta fiskinn berum höndum. En allt kom fýrir ekki; óskafiskinn lán- aðist Elíozi ekki að veiða. En hann var ekki af baki dottinn. Nú einsetti hann sér að finna óska- tré. Ef honum auðnaðist að eta ávöxt af greinum þess, kæmist hann sam- stundis í álnir. Það var bjargföst sannfæring Elíozar, að ef hann hafnaði í skógi í níst- ingsfrosti miðrar janúarnætur, mundi hann sjá fagurlega blómstrandi óskatré. Engin önnur fegurð komst í samjöfnuð við slíka sjón. Kæmist hann yfir þó ekki væri nema einn ávöxt trésins, rétt til að berja hann aug- um, mundi fátæktin hverfa veg allrar veraldar í skjótri svipan. Enn þann dag í dag veit ég ekki, hver taldi honum trú um þetta, né heldur hitt, hver eggjaði hann fararinnar, ef þá nokkur. Aðeins skal frá því greint, að á janúarnóttum, þegar himinninn virtist ætla að bresta sökum helj- arkulda, reikaði hinn tötrum vafni Elíoz aleinn um skóginn í þeirri von, að við sólarupprás mundu augu hans líta óskatréð. „Óttast þú hvorki bjarndýr né úlfa, þegar þú ráfar vopnlaus um skóg- inn?“ spurði fólkið. Nei, í augum Elíozar blómstraði óskatréð í rauðum og gulum litum. á óföœp/já — Elepter djákni var meira fyrir sopann en sálina 39
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Jón á Bægisá

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jón á Bægisá
https://timarit.is/publication/1166

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.