Jón á Bægisá - 01.12.2001, Síða 67

Sjö ljóð
Bara tóm orð
Þetta voru bara tóm orð
sem ég japlaði á eins og útvöldum
líkum í hlánandi snjónum
Stundum féll svolítið sólskin á táraspegilinn
en smámsaman molnuðu tilfinningar
við eina einustu snertingu
I fyrstu elskaði ég hjartslátt hennar
sem hlýjaði æðaslætti mínum
og tilheyrði óskiptur þessari mey-stúlku
en tálmyndirnar mást óðar út
þegar enginn vindur knýr vængina lengur
Þannig þögguðu misklíðarefnin niður í söng okkar —
Það sem eftir stendur
eru tóm orð hennar og
kvöl yfirsjónarinnar
Líf
Meðan ósnortið vatnið er ennþá blátt og kyrrt
og aðeins fer yfir það heitur blær,
sólin sleikir morgundöggina, búið að
tína stubbana úr sandinum
og svanir draga eftir sér slóða af öndum,
þá ætla ég að kafa
í þessa gjöf.
á Jföœytíá, - Elepter djákni var meira fyrir sopann en sálina
65