Tímarit Máls og menningar - 22.10.2002, Síða 19

Þessi orð mælti Faysal I, þáverandi konungur
Íraks, árið 1932 þegar um tíu ár voru liðin frá
stofnun ríkisins. Óeiginleg merking orðanna var
greinilega sú að Írakar væru ekki til. En nú er
svo komið að orð Faysals eru næstum orðin
bókstafleg, sérstaklega í kjölfar umræðunnar í
Bandaríkjunum um væntanlega árás á Írak.
Spurningin er hvort í framtíðinni verði til Írakar
sem tilheyra landi er nefnist Írak. Þegar grund-
vallarstef þessarar umræðu eru skoðuð er ljóst
að ýmsir tónar hennar hljóma frekar kunnug-
lega úr stjórnmálasögu Mið-Austurlanda. Við-
lagið í þessu öllu saman er spurningin um að-
gang að olíu og hvaða aðferðum stórveldin í
vestrinu beita til að tryggja best hagsmuni sína.
Þessi stríðsáætlun er mjög varhugaverð og
myndi hafa geigvænlegar afleiðingar í för með
sér, ekki aðeins fyrir Írak heldur fyrir heiminn
allan. Hún sýnir að sjónarmið heimsvaldastefn-
unar (e. imperialism) og nítjándu-aldar viðhorf
til fólks í Afríku, Asíu og Mið-Austurlöndum eru
enn við lýði. Þó að hugtök eins og „hnattvæð-
ing/heimsvæðing“ og „sjálfbær þróun“ séu
nýjasta tískan til að lýsa samskiptum – eða tak-
„Í Írak eru enn ekki neinir Írakar heldur hópar
einstaklinga sem búa ekki yfir neinni föður-
landsást. Þess í stað eru þeir uppfullir af trúar-
kreddum og öðrum löstum og ekkert tengir þá
innbyrðis.“
Endurholdgun Íraks
Er sagan að endurtaka sig við Persaflóann?
Dr. Magnús Þorkell Bernharðsson
19 Írak 17.10.2002 11:01 Page 19