Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1877, Qupperneq 29

23
1877
Fundaskýrslur amtsráöanna.
A.
Fundur amtsráðs noritur- og austurumdœmisins á Aleureyri 11.—17. júni 1875.
Á fundinum var amtmaðurinn í norður- og austurumdœminu, Clir. Christjánsson, for-
seti amtsráðsins, og sem kosnir fulltrúar alþingismennirnir Einar Ásmundsson á Nesi og
Jón Sigurðsson á Gautlöndum.
Amtsráðið tók fyrst til urarœðu brjef landsliöfðingja dagsett 20. nóv. 1874, cr fer
fram á það, að búnaðarsjóður þessa amts verði sameinaður við búnaðarsjóði
hinna amtanna, og rjeði amtsráðið frá þessari sameiningu að svo stöddu.
voru teknar til athugunar og umrœðu reglugjörðir fyrir allar sýslur amtsins um
skipting veganna í þjóðvegi og aukavegi. Höfðu komið frá flestum sýslunefndum
breytingartillögur um þetta efni, og voru þær flestar samþykktar. J>ar á meðal var
samþykkt að leggja þjóðveg frá Reykjum á Reykjabraut í Húnavatnssýslu yfir Ás-
ana að Holtastaðaferju, frá Akureyri að Saurbœ í Eyjafirði, og um Oddsskarð og
Klifbrekku í Suður-Múlasýslu.
Sýslunefndin í pingeyjarsýslu liafði farið þess á Icit, að hún fengi samþykki til að verja öUu
vegabótagjaldi sýslunnar, svo lengi sem með þarf, tilbrúargjörðar á Skjálfanda-
fljót, og enn fremur, að amtsráðið vildi leggja til tjeðrar brúargjörðar þann þriðjung af
þcssa árs þjóðvegagjaldi annara sýslna amtsins, sem amtsráðið hefir rjett til að ráða yfir.
Áleit amtsráðið, að áður en umtalsmál gæti orðið að samþykkja þessa beiðni sýslunefnd-
ar fingeyinga, yrði að gjöra lögmæta skoðun á brúarstœðinu og glöggva áætlun um kostn-
aðinn til brúargjörðarinnar. Enn fremur áleit amtsráðið nauðsynlegt að safna fje til þessa
fyrirtœkis með frjálsum samskotum í sýslunni og jafnvel víðar í amtinu, þar sem það
mundi að nokkru leyti verða komið undir því, hve mikinn áhuga almenningur sýndi á
máli þessu, hvern þátt amtráðið sæi sjer fœrt að taka í framkvæmd málsins.
pá voru yfirfarin endurrit af gjörðabókum sýslunefndanna. í sambandi við þetta mál
framlagði forseti kæru frá tveimur sýslunefndarmönnum í Húnavatnssýslu, er bera sig upp
um það, að sýslunefndin hafi á fundi 18. febrúar þ. á. ákveðið 260 krónur af sýslusjóðn-
um, til 1000-ára-þjóðhátíðarhaldsins 1874. Auk þess hafði sama sýslunefnd
veitt af sýslusjóði ferðakostnað tveggja sendimanna úr Húnavatnssýslu til þjóðhátíðarinn-
ar á |>ingvöllum sama ár. Áleit amtsráðið það mjög hœpið, að slík gjöld sem þessi, og
sem eru prívat eðlis, geti að lögum orðið lögð á sýslusjóðina, eins og það líka er ísjárvert
að leggja á þá meiri gjöld en minnzt verður komist af með. Og þar sem nú engin önn-
ur sýslunefnd í amtinu hafði tekið það ráð, að leggja þjóðhátíðarkostnað á sýslusjóð sinn,
þá mælti amtsráðið svo fyrir, að báðum hinum umrœddu gjaldagreinum yrði Ijett af
sýslusjóöi Húnavatnssýslu, og kostnaðinum náð á einhvern annan hagfelldan liátt.
J>ví næst var tekið fyrir málið um hinn sunnlenzka fj árkláða, og framlagði
forseti brjef dags. 1. maí þ. á. frá sýslumönnunum í Húnavatnssýslu og Skagafjarðarsýslu,
einnig endurrit af fundargjörðum að J>ingnesi í Borgarfirði 17. apríl þ. á, og brjef dags.
26. febr. þ. á. frá sýslufundi Eyfirðinga. Höfðu skjöl þessi inni að halda greinilegar
skýrslur um ásigkomulag fjárkláðans í Borgarfirði, og um það sem gjört hefir verið til að
varna útbreiðslu hans norður og vestur. Eptir ítarlegar umrœður samþykkti amtsráðið,
að greiddur verði úr jafnaðarsjóði norður og austuramtsins sá hluti af kostnaðinum til hins
svo nefnda Hvítárvarðar í sumar, er þessu amti getur frekast borið að greiöa að lögum,
eptir rjettri tiltölu til móts við vesturamtið.
22